Alle inzendingen over ex-liefde

Alles wat je zei was achteraf bezien, tegen je spiegelbeeld gesproken. Alle vragen waren eigenlijk aan jezelf gericht. Of ik wispelturig was, mijn déjà vu bewaarheid: ik heb alweer aan de verkeerde bloem geroken. De vakantie voorbij, het weer en je stemming sloegen honderdtachtig graden om. Sta ik plots met lege handen, voel…

Het is anders Je weet niet wat Het gloeit Mijn God, wat is dat? Alles ruikt sterker Je ziet scherper Alles voelt warm Man o man, wat is dat? Alles helder en voor elkaar Dan komt het Het is niet waar Ook nog dat Ach ja, het lijden doorstaan De vragen blijven bestaan Ware liefde Ik wel, het is wat…

De knop om ik ga verder geen haat en geen nijd Dingen gaan zoals ze gaan geen wroeging geen spijt De knop om ik ga verder het is nu echt wel gedaan Herinneringen die blijven maar tijd om door te gaan De knop om ik ga verder met pieken en met dalen Ben tot het uiterste gegaan blijf soms te lang dwalen De knop om ik ga verder Ergens…

gooi het anker hier uit het schip vaart niet verder het is deze baai waar het water als muziek tegen de kade zingt mijn schip zo verlaten mijn schip van rust het is de lucht van het verlaten schip dat wat dobbert aan een horizon van een goudkust…

Eens zal je weten wat je nooit heb gehad kan je ook niet verliezen Dus deze tranen waren niet om jou.…

Alle leugens op een rij…….. elke waarheid maakt vrij De dag dat jij jezelf verried brak mijn hart van verdriet Alle illusies die jij me gaf Waren niet meer dan laf Je liefde was allang vervlogen en ik keek met blinde ogen Alle woorden niet gemeend hebben mijn hart versteend Ik was er voor je dag en nacht te lang teveel te vaak gewacht…

Waarvandaan komt de vogel Uit de lucht die ik voorspel Ik vlucht niet meer Zij wel…

Laat me niet leven zonder jou, dan loop ik zo leeg door het leven Blijf alsjeblieft bij me, ik zal al mijn hoop en liefde aan je geven Ga nou niet weg, Ik zal alles voor je doen Zolang je maar bij me blijft, Kom op, dit kan je me niet aandoen..…

Waarom zou ik je nog zien kijk eens naar je trieste leven Narcistisch in hart en ziel niet in staat liefde te geven Waarom zou ik je nog zien geef me maar een reden Je loog de schellen van mijn ogen trapte me hard naar beneden Waarom zou ik je nog zien al je daden waren doordacht Kwetste mij tot diep in mijn ziel Je hebt mijn liefde verkracht…

na al het gissen na al het beslissen ben ik op en dit verhaal is top maar wat weet ik nu kom gewoon langs dan zie k je of er loopt iemand hier heen dan ga ik wel mee m'n hoofd is wat in de war schreeuwers in me kop beetje dom kom op ff normaal ik ken niemand daar…

Was ik een jongen te Pompeï die net zijn lief verloren had maar niet het lef genoeg bezat zich van het leven te beroven alle zegen komt van boven…

Ze waren bijna jong een avond, misschien twee had hij haar slechts verzwegen Hij was gewoon te jong geen schade en geen schande een fysiek om te bewegen Nu zijn ze eeuwig jong hij zwervend langs de kade zij stervend in de regen…

Rood waren m'n lippen, blauw m'n tranen. Groen was het gras waar we iets ondernamen. Geel was de zon, Paars m'n gezicht. Door de pijn die jij me aanricht. Zwart zijn m'n dagen, m'n maanden, de uren. Hard zijn de dingen die jou staan te verduren. Negen maanden ongelukkig in blauw, paars en zwart. Nu een kindje ik voel me verward…

Hoe leegte je hart kan vullen heb ik nooit eerder geweten Heel veel moeite heb ik gedaan om je eindelijk te vergeten Mijn ogen gevuld met tranen als ik naar je foto's kijk Die verstopt lagen in een lade die ik,normaal gesproken,ontwijk Een zware brok in mijn keel als gedachten aan jou het winnen Ik wil je zo graag terug maar weet niet…

Door zoveel steden heengereden langs stadjes en dorpjes gekeken kilometers ver van mijn ontstaan keek ik regelmatig uit mijn zijraam Nam jou mee in mijn gedachten over bergen heuvels en grachten honderd kilometers op het aanduidingbord lijkt zolang bij het lezen van dat woord Nog even en ik ben weer bij jou in de buurt dit keer heeft het…

Mooi van binnen en van buiten is m’n nieuwe partner; ze loenst een beetje best sexy maar storend in ‘t theater. Omdat haar hoofd tijdens de film naar links wijkt, heb ik het gevoel dat ze twee uur lang naar me kijkt. M’n pubergeest trekt het niet, beëindig de verkering; ze hoort me zwijgend aan en verdwijnt in ‘n slechte herinnering.…

Zelfs tot ver na mijn dood zullen mijn letters je eeuwig laten beven fouten en wreedheden doen herbeleven In inkt geschreven, gedrukt of getikt voor je in wroeging of walging bent gestikt Vanuit mijn graf lach ik hard laat jouw haren ten berge rijzen doch spijt of hemel zullen jou nooit meer prijzen Kon je maar eervol terugklimmen omhoog…

Je sprong huppelde struikelde en viel spuwde blies beukte tegen kademuren en ik ik stond daar aan de rand nat te worden likte zout van je lippen smulde lachte speelde toverbal met je tong en we smolten we versmolten iedere avond ballerina in een pose voor de zon wist ik dat de nacht later nooit meer rond zou zijn als toen geen…

Zelfdestructie nonstop repeterend Liefdesvragen angstig verwerend Genezing afbrekend zoekend Voldoening ten spijt Godvervloekend Engelen eeuwig dankbaar Levend respectloos per brancard Blaast Gabriël schel zijn trompet Zijn gemoedsrust wederom gered…

Als je ooit mijn lichaam vindt, verkild, verstild, verlaten door hartslag en door ademtocht, wees dan niet boos mijn lief. ’t Is waar, dat koude lijf zal nimmer meer jou koesteren en strelen. Maar mijn ziel, die bij je blijft, die met je leeft, rondom je zweeft, die jou beschermen zal en helen, die raak je nooit meer kwijt. Als je ooit…

Zij droomde hem dichtbij totdat zijn beeld verdween Zijn geur was vervlogen de zon niet langer scheen Ze zwaaide hem vaarwel tranen over haar wangen Een stilte in haar gevoel verloren van het verlangen Haar ziel vol van verdriet hopeloos en triest gestemd Zijn vlindertuin vol liefde niet meer voor haar bestemd Zij droomde hem ver weg…

Benieuwd Wanneer ik je weer zal zien Benieuwd Ook verbaasd Wanneer jij er zijn zal Ofschoon Vertrokken Met de noorderzon Welke zon dan ook Alleen jij wist jouw bestemming Maar Jouw hart ligt En dat weet je Hier bij mij Kom het halen En blijf - Thuis Waar jouw hart ligt…

Benieuwd Wanneer ik je weer zal zien Benieuwd Ook verbaasd Wanneer jij er zijn al Ofschoon Vertrokken Met de noorderzon Welke zon dan ook Alleen jij wist jouw bestemming Maar Jouw hart ligt En dat weet je Hier bij mij Kom het halen En blijf Thuis Waar jouw hart ligt…

Je vraagt mij naar mijn tranen of ze soms zijn opgedroogd, ingedampt tot scherpgerande zoutkristallen in mijn oog. Je vraagt mij naar mijn liefde of zij mijn hand nog leidt en mijn hart op het jouwe legt, gelippenstifte minnemond. Ik vertel jou van de broosheid, jou, porseleinen danseres, van de aalgladheid van momenten als regenbogen…

Al heb je mij verlaten toch zal ik je nooit haten Volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

Iets in je ogen behoort toe aan oude weduwen uit kleine bergdorpjes waar mannen drinken uit verse bronnen wat het precies is blijft voor mij een vraag het is niet het einde noch het begin of beiden misschien is het al zwijgend de terugtrekking van datgene wat we ooit betitelden als hoop…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

al heb je mij verlaten volg de goede weg dat is alles wat ik je nog zeg…

de berg die ik moet beklimmen kijkt mij dreigend aan op schoenen van beton en met een hoofd vol veren een luid bonkend hart dat bijkans bezwijkt ga ik het toch proberen ik spreek mijzelf moed in maar ja, die schoenen ze wegen me zo zwaar toch kom ik worstelend boven en zie daar klip en klaar mijn woorden als schichten aan de wolken hangen…

vage schetsen sliepen in onze handen waar woorden uit druppelden in sporen van geleefde zomer waarin dingen komen en gaan in het kansspel van tijd waarin ik zoete liefdes proefde onder strelende lakens in zacht geruis, waarin ramen getuigden scheidt het zuur de tranen en tijd in een vangnet van vergeten aast mijn honger nu op de hoop…