Alle inzendingen over dieren

(Haiku’s) een wesp komt sluipen vlijt zich op het bladerdek zijn wapen in rust het lijfje vol zoet heeft vandaag genoeg gehad van plagerijen…

Dingo, mijn wildste dromen over Wat die Australische wilde hond Met de mens verbindt; Dingo, De Schrik de herder nog niet Bekomen, wanneer die weer een Van zijn schapen verslonden vindt. Dingo, roodbruin, borstelige staart; Zo bijna een huiselijke hond in zijn Wilde staat; Dingo kent vijanden, Voetklemmen en een heus hek, die Bedreigen…

'k Voel dat iemand naar me gluurt, kijk in de rondte niets valt me op, tot ik zie op de grote muur, het is een vlieg die naar me tuurt. Ik haat die beesten, zitten overal op, oei hij vliegt weg, richting m'n kop. Dat moe'k niet hebben, mepper gereed, want beest er is een ding wat ik zeker weet. Vandaag pleeg ik een moord, eerlijk…

Een hond en zijn baas; Het lijkt haast wel dwaas Dat als alle leed van de Wereld de baas lijkt te deren, En er niets meer van het leven Lijkt te leren; en de destructieve Drang overheerst vroegtijdig te Willen sterven; er nog slechts een Vriendschap rest die men elders niet kan verwerven. Als de baas door God en de mensen is verlaten…

De manen van een leeuw maken hem Groter en markanter, tegelijk ook Interessanter; ze accentueren de volheid van zijn vacht, geven hem iets van zijn Mannelijke kracht. Ze kronen hem tot Koning van de dieren en geven hem iets Extra's om te vieren. Dat wat de leeuwin mist, heeft de natuur de Leeuw niet betwist. Zijn het de manen die Hem de…

Als je de mensen leert kennen ga je vanzelf de dieren waarderen ik kan maar niet wennen aan die mensapen in kleren ze hebben geen manieren zoals de meeste dieren ze straffen en ze schelden kiezen de verkeerde helden ze beleren en beweren bevoogden en betogen ze bezeren en kleineren en hebben boze ogen ze zuipen en ze roken terwijl…

Ik zag je liggen opgebaard Was je echt dood dat kon toch eigenlijk niet Niet jij Gisteren leefde je nog was je nog warm nu koud Er lag een dekentje over je heen alsof je in een bedje lag Ik haalde het weg en streelde nog een keer dat lieve lijfje dat me zo vaak met knuffels getroost had De tranen die je van mijn wangen likte…

Wat een kabaal daar in het water, twee gezinnen van elk 6 stuks, maken me gek met hun gesnater, echt mijn dagen gaan warempel stuk. Piepen, krijsen niet normaal, oorverdovend onverstaanbaar meervoudig kabaal, heb even overwogen ze wat valium te geven, maar ach ze vroegen ook niet om dit water leven. Toch een idee om iets anders te…

Ik ben zo duf als een konijn, toch zou er een andere uitdrukking moeten zijn, want zelden zag ik een konijn, duf en wel konijntje zijn. Echter wanneer ik zo rap ben als een mier, dan klopt mijn gemoed en barst ik van plezier.…

Of het God was of de mens die het dier als minderwaardig dacht te mogen beschouwen laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar de mens verschijnt verdwijnt het leefgebied van de wilde dieren dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest we roven, stelen, plunderen en de dieren delven het onderspit we leven…

Toen God de schapen had geschapen, Kreeg Hij aandrang om te slapen. Toen hij daarna zijn schaapjes had geteld Werd hij door de slaap geveld En was Hij uitgeteld. Daarom, als u eens lekker wilt gaan slapen, Zorg dan dat je vooraf wat hebt geschapen.…

Ze ziet ze vliegen: ik telde vogels sprak ze, kwam tot honderd en tien, zag jij ze ook, heb je ze ook gezien? Ik weersprak haar, joh dat kan niet, 'k heb niks gezien. Zo snel een vlucht vogels tellen, heb je niet gedroomd misschien? Het regent namelijk dat het giet en echt: dan zie je de vogels niet, laat staan dat je ze ze…

ze staat in diepe gedachten verzonken te kijken, in 't gras op de heuvel blik gericht op kudde schapen en een rappe zwart witte hond die de schapen kundig bijeendrijft terwijl regendruppels haar stilaan doorweken haren plakkerig kleven aan haar hoofd blijft ze in de regen staan als verdoofd raakt kennelijk op 't tafereel…

Zoemend geluid rond mijn kop Shit een mug, sla er op Vieze vlek op de slaapkamermuur Dat is zuur Ze heeft me helaas overal gestoken Heeft mijn lekkere bloed geroken Haat die bulten en de jeuk Dat krassen is echt niet leuk Vandaag maar eens naar de drogist voor muggenmelk met deet Dan hopelijk vannacht geen beet!…

Mijn rijpaard Shy is net zo verlegen als ik en toch durven we wel voor de dag te komen ondanks onze zogenaamde bad reputations. Niet aaien en niet voeren is natuurlijk een grapje, want we zijn namelijk het tegendeel van agressief en bovendien afgetraind. Shy is net zo dol op bier als ik, vooral die uit Haarlem, met veel haver. Shy…

Het kind kwam huilend aangelopen, tranen liepen over d'r wangen, het duurde even, voor ze vertellen kon waarom die waterval ineens tevoorschijn kwam. Lopend met een vlindernetje was ze heel begrijpelijk pogingen gaan doen er een te vangen, tot er een lieveheersbeestje in haar netje bleef hangen. Wat nu te doen goede raad was duur…

Zwart met grijze spikkels zijn de spreeuwen in hun verenpak. Het leven is soms iets ingewikkelds, Als het gaat sneeuwen zitten de bikkels naast de schoorsteen op het dak. Hagelwit zijn de meeuwen, het koolmeesje is geel. Er zijn er zo velen, met goud gezang in de keel. De nachtegaal met naam, pracht en praal onder de maan, geprikt op…

De kat onder de auto leeft zijn leven, ontknijpt zijn ogen spleetsgewijs wanneer een schaduw in zijn warmtebron verschijnt. Wat zal hij doen wanneer de motor start? Ach, ik heb nog geen haast strijk ik me over ’t hart.…

Gij flinke hond, getrouwe vrind Van jager, reiziger en kind, Men prijst u vele keren, Omdat gij zo gehoorzaam zijt, Zo waakzaam, vol geduld altijd, En kunstjes ook wilt leren. Men roemt u als gij in het veld Het wild, dat angstig henensnelt, Alras weet in te halen, En aan komt dragen naar uw baas Nu met een eend, dan met een haas…

Ze kwamen maar net door de ballotage waren nipt op tijd op het toegestaan gewicht werden ingedeeld op de achttiende etage moesten alles lopen want geen lift. De vrouw liep om de vloeren te ontzien gescheiden van haar man. Dat lijkt wat aangedikt misschien maar het gaat hier wel om een gigant. Ze voelden zich ontheemden tussen de betimmering…

Er waren eens vijf hertjes, stonden wankel maar gracieus toen kwam daar de maaier, jawel, 't is echt 't is heus. Eentje zag te laat dat de bladen driftig graasden, het gewas moest kort, opeens was het vort een hertje moest het leven laten. Er waren toen vier hertjes, wankel maar gracieus die hadden niet in de gaten, echt waar…

Bij het woordje zeeroven Komen bij mij bizarre beelden boven. Ik hoop dat u het ook al wist, Want de zee wordt leeggevist, Wij zijn onze oorsprong aan het beroven. Straks geen vis meer in de zee, Daar zitten dan volgende generaties mee!…

Aan de lange lijn gekoppeld waar het zware schip aan drijft; druipend van het zweet dat droppelt langs hun lenden oud, verstijfd; Willig trekkend aan de stangen gaan twee ruinen, bruin behaard, hunne stille slentergangen, een van stap, langsheen de vaart. Stikkend heet is ‘t hoe ze blazen, schuddebollen in het gaan en naar ‘t steken van…

U heeft heel misschien Noch nooit een roestende uil gezien. Volgens mij hoort roesten bij het uilenleven Om de uil rust te geven. Zo heeft de natuur dat voorzien. De natuur bepaalt ook in uw leven, Dat rust roest zal geven.…

Wat was er aan de hand, Waarom was ze zo arrogant. Heeft ze niets willen leren, Van al die andere keren, Toen deed ze ook pedant. Misschien teveel met zichzelf ingenomen, Dat was haar vaker overkomen.…

Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken. Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden en boulevards om hier en daar wat mee te prikken. Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen. Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken…

Strompelende kevers banen Zich een weg door de Starende leegte. Verpletterende pootjes Vinden ieder hun weg en Verpulveren de leegte. Eensgezind zijn zij over De gedrevenheid achter hun Doelloosheid. Het begon met "laten we Gaan lopen." "Ja, laten we dat doen". Nu trippelen zij over de Leegte tot een "Laten we hiermee Stoppen…

Ergens in Breda 's bedaagde Mastbos waar eens mannen van het krijgswezen strijdlustig hun vuurwapens lieten brullen ligt een vredig ogend moeras rondom het kleine gras- en poelenrijk scheppen dichte eiken en pijnbomen geheel eigen groene wereldranden glanzende blanke berken beuren het leven binnen deze einders op grote zilverreigers dalen…

scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

De eenden zijn met lucht alleen, zij reikhalzen naar water, zij eten van de lage kant en samen duchten zij de wind. Uit waar ze dreven weggejaagd spant vluchten hun verwachting strak op zoek naar nieuwer water dat zich aan ze koestert, poten bindt. ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1997.…