Alle inzendingen over ex-liefde

Neem deze roos. De laatste roos die ik je geven zal. Bewaar ze maar zolang je kunt. Over een paar dagen zal ze verwelken. Langzaam vergaan tot stof. Net als mijn liefde voor jou. Ik wil je nooit meer zien…

Een plek waar het ooit is begonnen een echo van lang geleden... een droom door jou en mij verzonnen Je was weer dichtbij hand in hand langs de kant van de weg, op weg naar de bushalte bij het strand Je keek me aan alsof lichten op me schenen een fonkel verscheen, een traan je stapte in, je moest gaan even later was je verdwenen…

Ik wil nu even niets niets meer van je horen ik wil alleen alleen verder Verder zonder jou jouw liefde is weg weg van hier hier wil ik niet meer blijven Blijven doet zo’n pijn pijn heb ik genoeg gevoeld gevoeld hoe je zei zij is t nu voor mij Mij, ik heb je niet meer nodig nodig om te weten weten om te beseffen beseffen dat alles…

Ons boek is uit er is geen weg terug wat blijft is ons geheim de jaren gingen vlug. Wat eens mooi was ik zal het nooit vergeten ook niet hoe jij mijn hart steeds weer open hebt gereten Zeg mij alleen nog hoe ik verder leven moet Hoe kan ik verder leven als ik jou telkens weer ontmoet? Jij nam te veel wat kreeg ik ervoor terug? Voor…

Een telefoontje van jou brengt me van mijn stuk ik hoor jouw stem ik hoor jouw adem het lijkt net of ik in jouw lijf zit Ik zeg niets wil alleen maar luisteren wil alleen maar stil zijn me verbonden voelen met jou en mijn eenzaamheid is voor even weg...…

Het begint altijd met opruimen van de scherven van geluk het verlangen naar eenzaamheid maar zij kruipt nog steeds al je poriën in en uit Als je wakker door de regen van een onbekend geluid het bed veel te groot lijkt Gedachten aan haar dijen haar mond, lippen, haar buik de streelzachte binnenkant dwingen tot tijd voor buiten Een moeder…

Bedenk onder het weggooien maar eens goed wat je met je grootste liefde doet.…

Jij was eerst zo verlegen. Toch ben je niet gebleven. Het gras, groener aan de overkant. Hem vond je beter, interessant. Jij was eerst zo verlegen. Je bent bij hem gebleven. Hem ook een kind gegeven. Ik ben alleen gebleven. Hier zit ik, heel verlegen... met een groene lach.…

Toen had ik geen oog voor de grillige structuur van de bomen om ons heen. Ik lette niet op het zoemen van de insekten, de warmte van de zon op mijn gezicht. Noch had ik interesse in de geur van de magnolia of de aardbeiensmaak van je lipgloss. Vreemd dan dat ik me dit alles kan herinneren, maar niet meer weet hoe je eruit zag.…

Zal met ons samenzijn ook je warmte verdwijnen Zal de kilte van je ogen de stilte onderlijnen Zal de mist duister hangen over de weg die wij reden Of zal je mond nog lachen om mij en ons verleden Zal met ons samenzijn ook de verbondenheid vervagen Zal je langzaam vergeten wat we ooit in elkaars ogen zagen Tot geen gedachte nog een…

Gisteren voelde ik me zo goed van binnen Jouw hart stuurde een deurwaarder om mijn liefde te innen Nu, zonder enige vorm van liefde Ik zie hoe de nacht in de dag verward Die zelfde deurwaarder haalde de complete inboedel uit mijn hart Hij klopte op dezelfde manier aan hard en snel, en alles in me trilde Het kloppen galmt onverstoorbaar…

Op deze plek, op deze plaats is alles begonnen Hier kom ik ooit weer terug Als ik hier dan sta zal ik niet alleen zijn Maar met jou aan mijn zij, jouw hand op mijn rug.…

Zo zal het zijn, het zal nooit meer... Een litteken De pijn Zo zal het zijn Maar liefde ook, zal er zijn? Zo zal het zijn Die verbergt het zelfs, de eindeloze pijn Niet meer, niet minder Ooit, Ooit, zal je daar zijn Zo zal het zijn…

Hoe goed je mij ook kent Ik weet niet meer wie jij bent Ben je de liefde of ben je de zak Ben je het stuk dat nog ontbrak Lieg je me voor of meen je het echt Ben je een eikel of ben je oprecht Ben je alles waar ik op wachtte Ben je niet meer dan die gedachte Ben je de ware of ben je een nul Spreek je de waarheid of is het gelul ?????????…

Het begon mij te dagen.. Hij durft niet te vragen. Ik stuurde een emailbericht, om hem over de streep te trekken, zag alleen een slachtoffergezicht, en hij liet mij verrekken. Hij is niet dom, maar intelligent, maar....is hij dan wel een echte vent? Zo passief, geen verlangen? ach...weet je wat? ik ga verder en laat deze 'hangen'.…

Zoals een verloren reiziger in een ijzige storm Slaat mijn kompas in het rond gevoel van richting volledig kwijt Wat blijft is die terugkerende gedachte als een tunnel van knipperend licht Jij was het noorden de bestemming van mijn reis…

waar zou dag heen gaan die opluchtenden zuchtende wind die langs mijn wangen streek woelde om de donkere stilte te verjagen met een boog om me heen ogen die niet zien wilde de sluier van de ogen die roerloos lach zong de klok zijn sonet opgelucht van blijdschap of zwaar met lage zwaare klanken m'n haren zo zacht dat niets vergelijkende…

Waarom trof mij dat nou? Wat was er gebeurd met mij? Ik was verliefd, verliefd op jou. Ik zette zelfs mijzelf opzij. Hoe kon dit nou gebeuren? Het is weer een tijd gelee. Ik zal niet om je treuren, Zonder jou ben ik zeer tevree!…

Ik zit hier tussen lege stoelen en lege banken. Voor de drukte en de gekte moet ik bedanken. Was het ooit nog zo belangrijk was het ooit een must. Nu is het jou die ik mis, jij die me kust. Ik zit hier tussen oude mensen. Allen niets meer te wensen. Allen wachtend op het einde dat komt Wanneer ons licht verdwijnt en jouw adem verstomd Ik…

Ik lig op bed Buiten hoor ik landwerktuig En tortelduif Jouw gehuil uit de badkamer raakt me niet meer…

Ontleed me maar, ontkleed me maar, ga gerust je goddelijke gang. Zoals jij het weet weet niemand het, zie ik nu tenminste ook wat een beest ik wel moet zijn. Het is dus maar goed dat ik geen gevoel heb. Dat komt me nu dan goed van pas.…

Eens sta jij in mijn schoenen Dan zal je eindelijk begrijpen Hoe je wereld plots verandert Je naast het geluk zal grijpen Aan het lijntje wordt gehouden Weken maanden achter elkaar Je wilt geloven in zijn woorden Hij van je houdt maar ook van haar De hoop je liefde levend houdt Omdat hij je telkens zo graag ziet Zo de twijfels in je hart…

Liever leven in je eigen droomwereld, dan jezelf niet kunnen vinden in die van een ander.…

Gekleurd verlangen gevangen in een regenboog van schuld een boetekleed vol wensen kleurloze leugens gevuld een zwarte contradictie op een groot wit doek liefde is fictie het is het houden van wat ik zoek…

Vannacht was zo lang Te donker en te bang Uren voorbij gegleden Leeg en moegestreden Ik ben niet meer nodig Mijn zijn is overbodig Jouw hart is onbetwist Ruw van mij weggegrist Vannacht eindeloos stil Wakker tegen mijn wil Ik streel zacht je hand Jij bent in dromenland Je hebt me vaak gekwetst Uit je dikke nek gekletst Beloftes…

een geblakerd plafond, wanden met verscheurd behang, een totaal leeggeroofd huis dat negatief doordrenkt mijn gedachten gepaard aan een duistere dodenzang jij raakte in toenemende mate, beklonken met een stalen gezicht, de loodzware deuren van een sluis waar wij eerst nog kolkten van genot en naar elkaar werden toe gezogen, zakkend…

Om me heen is het donker. Diep in me hart is het duister. 'k denk weer terug aan het afscheid. Ik moest je loslaten. Die laatste blik in je ogen Ik zag een traan. Ik blijf hem zien Ik heb hem meegenomen 'k kan het niet vergeten Oh zo donker, om me heen. Ik mis je zo 'k heb heimwee naar je één troost, hoog boven me. de sterren…

Stel je voor dat je iets gaat voelen zou zomaar kunnen gaan gebeuren Dat wil je toch zeker niet ooit kun je er om gaan treuren Nee, ren dus maar lekker door het leven party-time hier en party-time daar Geloof me nou maar lieve meid op een dag is dat ook klaar Dan kun je weliswaar zeggen dat je "Life lived to the max" En met een beetje…

Ik weet nog goed dat ik eens gluurde of je je ogen wel gesloten had Je gesloten blik die alles verraadde wat hield ik van jou, mijn schat Je zoende zóóóó vol overgave dat ik even mijn zelfbescherming vergat Mijn gevoel toestond voor jou te voelen en als er iets dom was dan was het wel "dát" Jij was blijkbaar niet zo moeilijk en zoende er…

Verbaasd ben ik nog regelmatig hoe sommigen met gevoelens omgaan Je geeft je gevoel weer eens aan iemand die jou dumpt om vrolijk verder te gaan Raar toch dat steeds meer mensen andere mensen die pijn aandoen Gewoonweg om niet gekwetst te worden want daar wringt gewoonweg de schoen Door niet te diep te gaan qua emoties bljft het lekker…