Netgedichten

netgedicht (nr. 17.193):

levenstaak

denk niet dat een gekko
met miljarden trilharen plakt
aan het glazen plafond
wat jij doet met gebroken nagels
ingescheurd tot op het bot
met hetzelfde effect
harpoenen van weerhaken voorzien

je noemt cactus dus
de naalden prikken in de huid
zou willen dat ik zonder je kan
de zon komt op, de maan gaat onder
in jouw naam, uit mijn vlees
trek ik met een pincet
elke splinter van jou uit