Alle inzendingen over geboorte

in passie verknoopt jongt zich het leven uit heden een toekomst een blijde boodschap die zich weerspiegelt in ouders ogen onder moeders hart rijpt ontwarrend wat zich laat verwachten creëert het ongeboren geluk zich een verbeelding op roze wolken dichten gedachten dromen die grootser dan groots door het echte wonder overtroffen…

vliezen staan op springen ontsluiting is nabij het zal niet lang meer duren of breukwater komt vrij…

Onze overgrootmoeder stierf toen ze voor het eerst beviel. De landerijen waren omsloten door water en rietpluimen. De min nam plaats achter het valgordijn en de schuifdeur. De wielen van het rijtuig hadden iets wolligs geraakt. Het valwild bleek een kleine knuffelvos, niet veel ouder dan het bakerkind. --------------------- uit:…

Je noemde me "Ineke" "Ineke" is mijn naam. Zo noemen ze mij, zo spreken ze me aan en zo was de naam van de baby met de fragiele beentjes in het wiegje dat ome Guus getimmerd had: de beentjes spartelden op het lakentje; inderdaad een teken van kwetsbaarheid, aangeboren kwetsbaarheid die mij bleef vergezellen, die mij blokkeerde, die rotsblokken wierp…

Ongeloof, verbijstering, verdriet, welke emotie eigenlijk niet? Waarom? Pijn, ongelofelijke pijn waarom, waarom moet dit zo zijn? Ongeloof verbijstering verdriet het enige wat er zeker niet komen zal is, jij. Ons ongeboren kind, 36 weken is overleden in mijn buik verbijstering, verdriet want: mijn geliefde baby komt er niet. Alles…

Zonder ons bed, wordt ons leventje onleefbaar. Zonder warm holletje, kan niemand overleven. Geen mens. Geen beer. Geen eend. Voor het eerst open ik mijn ogen. Zojuist werd ik opnieuw geboren. Het donzen kussen is mijn moeder. Haar koesterende liefde voel ik weer. Heerlijk gaap ik en strek mijn lichaam uit. Ik voel mij als een uitgeslapen…

Getuigen van jouw decennia jouw eeuwige jeugd voor mij de beleving van jouw vrijheid gewikkeld in gevoelig satijn. Jouw onschadelijke onschuld straal je uit met innerlijke rust geen verzoening kan verbinden zoals ik in jouw wonder berust. Met je tranen van honger geboeid in een omarming openbaar je sympathie…

Als donderslag bij heldere hemel op een natte novemberdag een zonnestraal door de bewolking heen op deze verder sombere dag Die zonnestraal ben jij het bericht van jouw komst maakt ons zo blij je ouders vinden het zo fijn een tweede kindje op rij Nu nog zo'n piepklein mensje maar je mag er al zijn op ons gezicht verschijnt een lach jouw…

het licht reisde ver voor je uit sterren dansten om je heen op de grens van het zwart naar het wit doofde het licht elke minuut verdrong de andere toen je levenloos ter wereld kwam…

waar liefde samenvloeit komt het beste boven transformeert zich de bron tot – uiteindelijk – jouw leven de stroom van ontmoeting weeft met stof van genen in moeders schoot zich jouw eigen bestaan wat vormeloos begon week nog – en zacht vormt zich frêle tot in jouw fijnste details voedende aderen daar om en doorheen weven schilderend…

Op een zekere dag, worden we geboren, na een ellenlange reis. Eeuwen- en eeuwenlang, hebben onze genen nodig, om te worden wie wij zijn. Op een onzekere dag, wordt ons geboorterecht gestolen. Door kerkvaders die ons beleren: Jij lag zondig in je wieg, zoals zij. Door ouders die je al vroeg laten weten: Jij moet worden zoals wij. Door logen…

Diep in onze mensenziel verborgen, moet een stille bron te vinden zijn. Daar ontspringen mijn gedachten, die op nieuwe woorden wachten. Wanneer angst me uit het lood wil slaan, sluit ik mijn ogen en ga in bed op reis. Op weg naar dat nachtelijke meer, waar gedichten als vanzelf ontstaan, en op maanverlichte dichters wachten.…

als onder falkens dak in bregenzerwald het nieuwe jaar zich laat vieren stoeit zich onverwacht een droom tot leven stilletjes in vruchtbaar water geborgen boetseert zich het mooiste geschenk van leven van erwtje klein tot heuse familiestaak met oogjes als diamantjes en een mondje dat lacht alles komt er op en eraan van vingertjes en teentjes…

uit doorgegeven liefde knutselt drift en passie vermenigvuldiging van leven maakt affectie en hartstocht willem en wendy papa en mama in maanden vol ongeduld groeit ongeloof naar ongeduld dat mooier dan mooist haar vlam van hechting tot wonder van toekomst baart klein – ijdelt nu trots met oogjes als kristal boven een piepklein mondje…

in liefde verstrengeld vindt het wonder van liefde in moeders schoot winterse rust daar verweeft zich in blijdschap gehuld het lookgewas van leven tot lenterse belofte de kracht in hem ontgint bemind zich het fortuin gelijk de eerdere loten in zomers bloemenbed het onbeschreven blad baart met doorgegeven leven het onbetaalbare…

Dan lees ik over materiële zaken Die het enkel aangenaam maken. De eerste behoefte in het leven Is dat ze je een naam geven. Ter bevestiging van het feit Van de verlossing uit de anonimiteit. Want te moeten leven zonder naam Lijkt me niet echt “aangenaam”.…

(voor papa en mama) een eigen huis - fraai - een zaak - werk dus - een plek onder de zon voor jullie sámen wat een geluk en dan op een dag hoor en weet je er komt er eentje bij van eigen vlees en bloed alle geluk, - tot dan toe - ontvangen en beleefd valt in het niet bij dat weten samen - zenuwachtig soms - in niet te bedwingen…

een rozenburgse - een schoonheidsprinses - ontmoette haar liefde - een zelfstandig ondernemende kwast - een rotterdamse prins 'weest gekust' schreef zij hem en hij hij doorkruiste de woestijn - beklom de hoogste berg - om bij haar te zijn verliefd werden ze - op elkaar - verloven gingen ze - met elkaar - een huwelijk sloten ze…

wij waren blij na het zien van de tjiftjaf die een voorbode van het voorjaar was het wachten was nu op de fitis zijn neef doch hij kwam niet, evenmin het paasgevoel de beloofde vrucht was afgebroken – de zomer die volgde was verzengend heet, het land dor en zonder enig teken van leven wij leefden meer naast dan met elkaar in de herfst bluste…

Om de mogelijkheden te verkennen Wilde ze de geboorte van te voren plannen. Ook wilde ze bij wijze van spreken De verloskamer alvast bespreken Voor als de vliezen zouden breken. Al werd ze die dag ook jarig Dat vond de gynaecoloog toch te voorbarig.…

Een stortvloed, een waterplas in de woestijn, een druppel, alléén maar één druppel. Mijn naam strekt zich uit en krimpt in zoals gekneed brood. De dood achtervolgt me, het leven perst me en vouwt me in elkaar, en in elkaar in elkaar. Gewiegd in 360, onder de zon en maan, door 9 manen. En aan het einde van de tunnel; water, grond…

Hallo Benthe, Zo lief, zo klein. Je werd verwacht, je mag er zijn. Wat werd het krap, in dat warme bad. En ook het wachten werd je zat. Dus met wat hulp en met een knip verliet je snel het moederschip. Wat een ruimte en wat een licht. Van schrik deed jij je oogjes dicht. Jouw leven is begonnen, een fantastisch avontuur. De toekomst zal…

Ik kreeg laatst te horen, De baby was te vroeg geboren. Het is toch het feit Elke geboorte heeft zijn tijd En zal zich aan vroeg/laat niet storen. Veel is misschien prematuur, Maar mijns inziens nooit het uur.…

Staande bij de kassa staat een oudere klant triest en verloren, is gisteravond zijn vrouw overleden, terwijl ik hem condoleer, voel 'k me bijkans schuldig wanneer ik hem zeg: bij ons is een kleinkind geboren, op het moment dat jouw vrouw de wereld verliet, kwam er nieuw leven ter wereld. Zo dicht bij elkaar liggen leven en dood…

Dag baby, lang verwacht negen maanden waren we bedacht, op je komst. Dag kleintje zo volmaakt, negen maanden waren we geraakt, door dit bericht. Dag kindje, puur en klein, armpjes beentjes het mag er allemaal zijn. Dag kleinkind, je werd verwacht, daar ben je dan, alles erop- alles eraan. Dat je leven mooi mag zijn,…

Hij is een wonder net aangekomen kan de wereld al niet meer zonder hij vrolijkt iedereen op die hij aankijkt het lijkt alsof het grootste chagrijn de wereld fijn vindt om op te leven hij is hier nog maar korte tijd maar hij verblijdt altijd.…

Kind van ons kind, kleine man, nu al zo eigen, daar bén je dan. Je pientere oogjes nemen ons op, volgen beweging, je bloemt uit de knop. Je warmte, je geur, je licht gewicht zo dicht aan ons hart maakt ons Scheppergericht. Kind van Uw kind, kleine man, nu al zo eigen, we ademen dank.…

Het licht dat binnenvalt door kieren die haast gedicht zijn door verdriet, het zal gaan groeien tot de ochtend en kleurt de lucht reeds rozerood. Een Kind kwam om ons leed te dragen al is het klein en weerloos nog, het doet een nieuwe toekomst dagen en doet ons zingen in de nacht. De herders kwamen naar de kribbe want zij hebben het lied…

Daar is ze dan jullie kleine meid er was geen twijfel mogelijk jullie wilden haar niet kwijt Zo klein als ze was afhankelijk van alles en iedereen haar leven mocht er zijn zo pril, zo klein, zo sereen Heel mooi zo bijzonder jullie wisten het al dit is een plaatje, een wonder Als een bloem zal ze zijn uitgroeien tot een Madelief ze…

Daar was je dan twee handjes en twee voetjes: je keek verbaasd de wereld rond een mooie zoon ook heel gezond en ook nog bijna zeven pond 't liet wonderen gebeuren: Jij bracht voor ons de lente terug, na alle zwarte dagen, Je kreeg de allermooiste naam die je voor ons kon dragen Casper Yuri wel te verstaan Dus:…