1293 resultaten.
Klankschalenkoningin
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 93 (voor Marys)
Als een Wicca-hogepriesteres slaat ze heel secuur
tegen de kristallen klankschalen rondom haar reine
gestalte, gehuld in een Spiderwomanpak met web
door de hoge klanken bedwelmd trippel ik als een
gehypnotiseerde spin langs de zwarte draden van
haar soepel vallende spinneweb op zoek naar de
kern van haar verlichtingsgeluk…
Boom met duizend kleuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 Diep verscholen in een bos
Staat een boom met duizend kleuren
Hij heeft een vreugdevolle tijd beleefd als majestueuze beuk
Toen eekhoorntjes zijn verse nootjes aten
onder zijn kruin van dode takken
En hij zo de basis mocht vormen van hun levensverhalen
Terwijl zijn witte bast langzaam afbladderde door het gekras van kleine spechtenklauwtjes…
Zonlicht op Mossel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Als het licht speelt tussen de bomen
En jij gedachten weg laat dromen
Visioenen door natuur gegeven
Beland in een wereld van beleven
Als natuur speelt als harpmuziek
Vogels zingen in een vrolijke ritmiek
Het voelt spontaan en heel sereen
En zonnestralen alle kanten op verdween
Je hebt er gemoedsrust uit meegenomen
In het plaatje blijven…
De ziel
netgedicht
4.8 met 25 stemmen 73 je tekent
zwart glijdt
potlood over
weerbarstig papier
nog geen
markante lijnen
maar de eerste
compositie ligt hier
ook de vlakverdeling
van donker en licht
brengt wat expressie
op het gezicht
de esoterische
sfeer roept om diepte
in een eerste aanzet
door verfijning met kleur
karakter en ervaring
zijn gezet voordat
magie voorzichtig…
't Monolieten-(oudejaarsstunt)mysterie (Werk 1001)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zuil Oudehorne*
Via woestijnzand uit
Utah naar de Roemeen-
se bergen en nu in
Oudehorne, Friesland
De UFO-gelovers
Nieuwsgierig enthousiast
Een Metalen Monoliet
Nu al dríe keer verrast
De overeenkomst tussen
Oudehorne, bergen, zand
Een mystieke monoliet
Met gelijkenis. Ook verband?
*Locatie: oostelijk van Heerenveen…
De weg kwijt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 154 lange routes heb ik gelopen
langs paden die me lief zijn
bomen die me beschermden
tegen soms te felle weerschijn
voorbijgangers die naar me lachten
kregen een stralende lach terug
naar tegenliggers die dat niet deden
knipoogde ik heimelijk achter hun rug
blindelings kende ik de wegen
die leidden naar verbondenheid
als de nacht eens iets…
Mystiek van hiernaast
netgedicht
4.9 met 28 stemmen 57 rustig draaiden
dromen je ogen
naar binnen
ontspanden spieren
in je gelaat tot een
vredig resultaat
nog krampte er
onrust waar de
balans zich nog
niet goed heeft
gezet naar het
feest in je geest
in later praten
vertelde je waar
jij was geweest
de deur van
hiernaast stond
uitnodigend open
jij bent naar binnen
gegaan in het toch…
Ergensooit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Ergensooit
bestaat niet in mijn leven ?
dat duurt maar een seconde
tussen talloze anderen.
Maar in mijn geheugen wachten
voorbije dagen tot ik hen weer opzoek
en in mijn slaap
keren nog oudere seconden naar mij terug:
een monnik stilletjes biddend in zijn donkere cel;
een piloot in paniek, zijn vliegtuig brandt;
jouw omhelzing die…
De schelp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 56 Als ik luister naar het ruisen van de wind
Waai ik terug naar mijn kindertijd
Waar ik klein was en bemind
Terug naar oma’s oude vensterbank
Waar een schelp fier stond te pronken
Die ooit ver in de diepzee lag verzonken
Met de schelp tegen mijn oor geklemd
Maakte de bloedstroom des levens
Zich met een zeebries aan mij bekend……
Hexagoon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 tussen de blauwe basten van een winterbos
stonden we daar kopkluivend klinkt zo smeuïg
tegen de bleke berken blote billen
haar kerndier een scarabee
en ik een stinkzwam dippend doodshoofdaapje
nooit noemde ik haar liefje
en schampte niets dan het oppervlak
ik rustte mijn ballen en liet haar ruiken
dit ben ik
lekker spelen vond ze dat…
Getuige van pracht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 107 Een hemelsblauwe lucht
hing boven het strand,
met kleine witte wolken.
Een prachtig geheel met
een lichtelijk roze kleur
aan de horizon.
De waarde voor de
natuur
is en blijft belangrijk.
Het blauw was
overtuigend aanwezig,
bijzonder mooi om er
getuige van te zijn.
Foto Dick Voogd…
Zij kierde opening
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 65 haar ogen
schaduwden
nog licht
waar donker het
alleenrecht had
zelfs het zwart
van duister bezat
zij kierde
opening en
stroomde vol
lef binnen in wat
nooit zichtbaar
was al vanaf
de allereerste dag
hier had de
schepping zich
ontbloot zonder
pottenkijkers
uit de donkere
schoot van
het universum…
Het strand beleven
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 83 Rust gegeven
Je voelt het aan het strand
Hand in hand
De beleving
Vrij
Als een meeuw in de lucht
Overzicht in een kalme vlucht
Ieder golf die er gedijt
Kalm
In oneindige blikken
Samen, hand in hand, kicken
Zonlicht zorgt dat de zeespiegel walmt
De zee
Kalmerend kabbelen golven
Tien tenen door strandzand bedolven
Je bent er met…
Plotseling
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 83 Iets wat je bezig houdt..
Wat blijft malen
Bijvoorbeeld dat je man iets
Met je vriendin
Of iemand die je juist hoog inschatte
Je besteelt
Je kind dat altijd eerlijk is, of dat denk je
Iets achterhoudt voor jou
En jij maar malen
En dan plots,
Je doet de deur open
Ineens beseffen
Dat zoiets heel menselijk is
Ineens dat!…
Nooit gekend?
netgedicht
4.7 met 7 stemmen 45 De nooit ingehaalde tijd
geeft nieuwe tranen door,
als voortschrijdend inzicht,
omarmt de toekomstige
achtergrond in een teken
of in een oneindig woord,
wel of niet vermomd
vervormd zich niet door
onbetamelijkheid zonder
vooroordeel in een
zwijgend of een
ongeschreven woord en
zin, nog onbekend voor
iedereen die het horen wil…
Herfst speelt in de heide
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 Voel de sereniteit tussen de nevels
Waar de heide in rust wordt geëtaleerd
Jeneverbessen als mysterieuze lakeien
Het landschap gedachten confisqueert
Laat de nevels maar spelen
Waarin jij je rust mag delen
Vergeet er wat je vergeten mag
De stilte die je las en zag
De herfst speelt in fijnmazige raggen
Waar de dauw met heidestruiken speelt…
DAO
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Ik ben het universum,
net als jij;
broeders en zusters geboren
uit het Gouden Ei.
We omspannen het heelal:
alle duister, licht en tijd;
waar jij bent daar ben ik ook
in eeuwige verbondenheid.
We zijn de vissen en het water,
de vogels en de lucht,
de Aarde en al haar planten,
zowel boom als vrucht.
We zijn de passie van de liefde,…
Spookboerderij
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 was het Wessinghuizen
of Ter Walslage
waar wandelaars
wonderlijks zagen
een boerderij
in vroeger dagen
afgebroken
er was
alleen struiken en gras
in de schemering
kwamen stemmen
schuurdeur die piepte
rammelende emmer
vrouwenstem riep de
kinderen die speelden
op de deel de
dorsvlegelslagen
knarsen van een wagen
een blaffende hond
boerderijgeluiden…
Bovenaards?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 37 In een late schemering, in een voorwereldlijke
vorm, waar de dag en nacht elkaar omhelzen
vieren zij hun daad naakt en schuldloos in een
innerlijke omstrengeling van vele herinneringen.
Niemand beloofde hen de appel uit de boom
van kennis, geen angst en geen macht maar wel
het wegtikken in de schors van een vruchtbaar hart
die aan elkaar…
Segais' bron
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 Hazelaars, heilige bomen
staan rond de bron van vijf stromen;
ze dromen met elf en zalm.
Drink van stromen en bron, word wijs,
en inspireer de ziel z'n reis
als kraanvogel; grijs en kalm.
Zoals het is in Andersland,
zo is het ook aan deze kant:
Wees open voor de vijf zinnen,
open voor gevoel van binnen
bij beminnen en streven.
Zo zal…
Goddelijke lampion?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 22 Onweerlegbaar in bescheiden termen
gaat ze liggen elk kwartier in schaars
geklede wegen van het schaduwbeeld
sta ik gedompeld in haar krijt, wat klinkt
in onvoorzichtigheid te besluiten, want
de gekozen draad ben ik weer kwijt
maar zij draait er middenin, zij keert
zich van de binnenkant naar buiten ,
er bestaat geen enkele weerstand…
Bloemen
gedicht
3.4 met 18 stemmen 10.462 Bloemen, waarin wij bloeien zonder bodem,
zijn onze leden in elkaar gevouwen
en ons gelaat is niet meer te benoemen.
Wij worden koning in elkanders bloed.
Gronden, in schemering gehouden,
met wind en eenzaamheid gevoed,
vlijen zich open, horizonnen
wijken en worden afgesponnen,
er is geen landschap meer behoed
voor deze enige getrouwe…
Met U zijn er geen verten meer
poëzie
3.8 met 10 stemmen 2.538 Met U zijn er geen verten meer
en alles is nabij.
Des levens aanvang glinstert weer,
geen gisteren en geen morgen meer,
geen tijd meer en geen uren,
geen grenzen en geen muren;
en alle angst voorbij,
verlost van schaduw en van schijn,
wordt pijn en smart tot vreugd verheven!
Hoe kan het zo eenvoudig zijn!
Hoe kan het leven Hemel zijn,
met…
Onderhuids
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 71 Ik voelde je
weet niet waarom
Koos kleren
vroeg de spiegel
of ik er
zo uit wou zien
Weet niet waarom
En daar belde je
En meldde je
Dat je langs en wat tijd
En wat onderhuids
Je stond in mijn kamer
en ik voelde meteen
en zocht
het onderhuidse
waarvan je niet wist waardoor
Het mobiel als tussenpersoon
Maar je liet het los,
nam…
DE REIZIGER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 54 misschien dat de reiziger
reist om dat te vinden
wat hij hier niet meer ziet
thuis is zijn blik als die
van slechtzienden
zijn de ramen van z’n huis
afgesloten door blinden
reist hij eigenlijk daarom?
Om zichzelf weer helder in
een ander daglicht te zien?
Ligt waar de reis hem brengt
een voelbaar contrast misschien
dat hem…
Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee
poëzie
4.0 met 5 stemmen 645 Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee,
Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht,
En als de nacht zo diep en ruim en echt
En als de atmosfeer oneindig;
Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons
Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte,
Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn
Zoals het woordeloze naakt en echt,
Dan zullen wij de…
Mysteries
gedicht
3.3 met 3 stemmen 2.545 De kookkunst van moeders.
De wuivende takken voor het raam.
De giechelende busconducteur en zijn pet vol mosterd.
De laatste uren van Jacques Rigaut.
De ongelezen pagina's in bibliotheken.
De nagels van schooljuffrouwen
De aberraties van de Nederlandse spelling.
Elke speling van het lot.
Het taaie van de escargot.
De schoenen van de ballerina…
Onze grootste buur?
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 24 Waar de levensraderen
van wieg tot zelf gedolven graf,
ratelend de aardkorst raken
ontspringen heerlijke bronnen
spinnend lispelt het water,
opgeschreven als heldere verhalen
waaruit de liefde als spelend kind
in werd geboren, soms vertragend
in de koelste meren, daarna de
versnelling tot aan een waterval,
het spat uiteen, het is overal…
jacht in de hemel
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 87 op een herfstige avond
hoog op het reuzenrad
was een meisje aan 't verdrinken
in haar tranen van verdriet.
geen mens had iets gezien
maar wel een vogel die kon praten
vroeg het meisje wat er was.
ze zei : – ik ben geen ster
en zal er nooit een worden
maar, hoe kan ik de maan aanraken ? –
de vogel vroeg verbaasd : – waarom ? –
het…
De kunst van het dragen
gedicht
2.8 met 12 stemmen 4.184 We waren op tijd voor de intocht.
Muziek droeg de stoet en we hoorden
wat muziek doet met een nauwe straat
en een hart dat te ruim zit - Acht
droegen zijn beeld op een baar. Dat het de kunst is
goed te dragen, een ritme te vinden samen balans
te bewaren zagen we daar; het moet een soort
wiegen zijn dat de angst voor het laatste
verdrijft…