inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 46.317):

Ondanks dat ze er niet meer zijn?

We verliezen heel wat " geliefden" om ons heen,
ik vraag me wel eens af
Waarheen?
Doodstil, liggend in een kist, een laatste blik,
'k wou da'k wist, hoe de dood tegen te houden.

Maar dat lukt dus niet, en zo heb je bij verlies
door doodgaan, emmers vol alleen maar verdriet.
En toch, ondanks dat ze niet meer " onder ons" zijn,
Ondanks dat we ze niet meer zien, zijn ze bij ons,
Heb jij dat gevoel ook wel eens misschien?

Ik wel, ik verloor inmiddels zoveel geliefden,
dat deed zoveel pijn ik dacht,
Zou dat voor iedereen zo zijn?
Ik keek naar een foto,
zo eentje waar een geliefde op staat,
en verdomd, ze lachte naar me,
Alsof ze zeggen zou, wat flik je me nou?

Verdriet om dat ik er niet meer ben,
ik mis alleen de praatjes en de koffie maar
en de arm om me heen. Ik ben niet weg
je bent niet alleen, ik laat je nooit in de steek
Vandaar dat ik elke keer weer eventjes keek,
Naar dat geliefde gezicht, met OPEN ogen,
Nooit dicht.
Want ze blijven bij ons.

... We denken dat ze er niet meer zijn.... ...

Schrijver: An Terlouw, 11 januari 2016


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 188

Er is 1 reactie op deze inzending:

Egbert Jan van der Scheer, 9 jaar geleden
In ieder geval An, zolang ze niet uit onze herinneringen zijn gewist, zijn ze er nog.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)