Alle inzendingen over mystiek

De hemel gloeit in rood, een zeldzaam teken de bloedbaan rijst met brandend licht zij werpt haar schaduw, zwaar en dicht een wonder dat ons allen stil doet steken. De aarde fluistert zacht van oude dromen het firmament weerspiegelt haar gezicht en sterren knikken eerbiedig in het licht als boden uit een tijd die eens zal komen. Zo…

Een oog rolt uit een kas de tent in van een vrouw met zwart haar in een lange vlecht zij wacht eeuwen al op een vleermuis vliegt zij weg haar geduld is op met een oog in haar hand wenkt zij een adelaar die dadelijk komt en samen zien zij de wereld door zeven ogen tot de zon opkomt en de adelaar landt en de vleermuis vertrekt…

Die ene ochtend Dat jij naast mij lag In het eerste zomerlicht Je ongeschonden schoonheid Ongeremd vol overgave Aan je dromen lavend Uitgerust ontwakend Open je de ogen Vol van vuur…

In mij gaat iets ontpoppen Mijn bakermat gaat scheuren En als dat gaat gebeuren Dan is dat niet te stoppen Ik krijg nieuwe organen Dat komt door de hormonen Straks mag ik mij bewonen Een ander wezen wanen Ergens in mijn geheugen Liggen dan wat restanten Van, nare, oude kanten Van zelfbedrog en leugen Dan, na mijn transformeren Ga…

De beeltenis van mij is geen persoon Geen almachtig verlichte gedachte Kan begrijpen wat ik ben: een stille kracht Een lied dat luidt onhoorbaar schoon Ik ben het woord dat niet te rijmen is In verhalen zoek je mij en in de wet — En als je contemplerend goed op let Dan wordt hermetisch mijn geheimenis In ieder oog dat ooit verkikkerd blikt…

Gedachten zijn krachten en machten Ze brengen en brachten ons op momenten waarop we blij waren en lachten. Ook momenten dat we smachtten naar iets, dat we plachten te verwachten in sommige nachten Alles wat nooit uitkwam kan een gedachte verzachten! Wonderlijk dat èèn enkele gedachte bij machte is, die krachten heeft, terwijl…

Ik groet de hemel mijn voet voelt aarde een schip deint op de golven de jager in het bos opent het vuur. Waterengelen bouwen luchtkastelen van zand en steken die in brand. Wie vuur oogst zal water vinden en wie de aarde bewerkt kijkt naar de lucht. Liefde van golven opstuivend zand brandmerk van water vuurvogel op de vlucht…

Ik klim de woorden binnen als in een boom en kijk omhoog, voorbij de takken, blaren zo- genaamde aardse dingen, en denk: wie zoekt zal vinden. Het ruikt hier heerlijk, net een vo- geltje ben ik. Niets is onmo- gelijk, ruisen de winden. Zacht wiegt mijn hut. Ik word weer kind, omringd door stille tover. Een lied van licht danst voor mijn…

Zij ziet de aarde in stromen zilver en blauw zij beweegt zich als een rivier die ontspringt in een helend licht delende wereld een avond een nacht en een ochtend ligt zij voor op de zomer zij is een fee die even op reis door ons ondermaanse is kwikzilver dagen die dansen rond een vuurtje van…

de tongen tongen en spreken in tongen zwijgen de spinsels diepgaand en geregeld opstaan gestaag wandelen en dan gelach en geschok en tranen en weten en schudden en dans de dansen dansen meesterlijk innig en intiem mijn band en straalt uit mijn ogen zoals mijn handen de lucht strelen stop mijn hart spreekt nu in tongen mijn hart…

zelfs de poëzie scheurt bij benauwd neobloed negen/tien gloedkoppen kleuren honderd vragen gelaagde godenweidsheid kwakende nachtschapen verraden om lichtvoeten bezeten hielen op dreef zout zand zeeft handen tot de tanden overladen staande ontwapening en vleesvervangersverleden matige kantelpunttriggers in zangerig vogelondertal…

op deze gejatte tabula rasa vermomd zonnige scrupules de goden in klei inbeelden 1. in de contrawind hagunnan bij De Ander stonden de sterretjes ’t wenen ‘closer’ dan ’t schateren dito data de dato donderdag de derde quam hij voorgelogen wijdbeens als ‘n feit strijdwagens dragen ‘pluie de pleurésie’ pleurde en ’t geurde naar…

explosiedrietal dat garagedons en de Oriënttonale ‘hidjaz’ op woestijnwijze simuleert heersers of de koningen over de groene moedermelkplaneet van Orange tot kosmische doden help hun eigen Musis Sacrum als creatie van toendrasteen trias alcoholica voor Frankie plus de heksenvingers’ fietstax langs Willems hamburgerwacht op de begraafplaatshoerenheide…

Een rots ziet zichzelf gespiegeld in het water zolang dat maar kabbelt en de zon in de goede hoek van de helblauwe lucht staat. En eventueel een enkel wolkje of een eenzaam blaadje drijft over, doorsnijdt de golfjes, rimpels in de spiegelstaat van het fossiele gelaat. Maar het mooiste beeld blijft, als alles stil stilstaat en…

Achter glazen muren het cirkelend zingen van duizendjarigen en laatstgeborenen; vanuit dieptezuchten een innerlijke keuring, wat zal verzinken in hoog biddend lijden.…

En dan heb je de Boeddha gedood; Dan weet je alles wat je weten moet en je weet ook dat dat er niet toe doet; Je kent de weg naar de waarheid, maar je weet ook dat elke weg je daarheen leid; Je beseft dat hoe ver of lang je de weg ook gaat, je tegelijkertijd aan het begin en aan het einde staat; Je ziet glashelder in dat nog…

Zij dansen, licht als lindeblad, naar het oneindig blauw, terwijl hij, door de tijd gespleten, zijn spoor herneemt. Verwonderd vangt zijn blik het azuren spel der vonken dat dartelt voor het grauwe doek der eeuwigheid. In ’t kolkend hart der stad, waar licht en schaduw trouwen, versmelten hun adems tot een vuur dat minuten duurt.…

de maan is gevallen de sterren verdwenen de kraai kraste een laatste groet zij verbrijzelde het glas het getekende beeld waarin ze zag wie ze was in welke raakruimte vond zij zichzelf terug in dit zwart-magische landschap?…

juist op een dezer dagen heb ik eindelijk het licht van een engel gezien met ferme trage vleugelslagen zweefde hij langs de hemelboog zag jij hem ook vraagt hij haar ze wist dat hij onbewust weer vanuit z’n fantasiewereld loog ja natuurlijk dat is toch zonneklaar jij hebt voor dat soort dingen een scherp oog jij oude kroegtijger maar…

waar is mijn stad met haar kloppend warme hart dat overslaat en met pulserende energie de avond en nacht extra pracht geeft zeker als de meiden losbollig en hooggehakt op pad gaan dan dan voel ik het losse gruizelsteen eroderen zie in ongebruikte tijd het opgesloten onkruid razendsnel opschieten omdat het vrij wil zijn uitschieter…

Als kind wil ik spelend door uw landschappen trekken, als minnaar in elke streek uw schoonheid herontdekken; Ik wil uw bergen trotseren, uw diepste grotten betreden, poedelnaakt zwemmen in uw zee en dobberen op uw meren, wandelend over uw wegen wil ik u mijn liefde geven en op de beat van uw hartslag van dag tot dag mijn leven leven;…

denk aan meerdere middel- punten van één cirkel en zweet door de duisternis van ’t instinctieve ‘Es’ op schoteltjes geserveerd als crème-des-levens-filosofie één lichtstraal en de schaduw rolt naar de zon of ‘t licht tolt als ’n dwaling [rond] cirkels in cirkels in cirkels ‘t lepeltjesmeisje gedraaid in één omlijsting gegrepen…

nee stenen liegen niet ze zijn wat ze zijn tonen alleen hun verleden wat ze hebben meegemaakt en niet kunnen vergeten oppervlakkig ruw of gladgeslepen stenen liegen niet tonen geen emoties zoiets als verdriet of wat het leven hun tot dusverre heeft gegeven of toch wel – heel ingetogen in zichzelf gekeerd zodat niemand…

de dagen worden geregen in het Land van de Donderdraak in het dorp ligt het ware geluk zegt een oude man mijn metgezel wacht nog even een vrouw zingt een lied voor de maan iemand draait het gebedswiel gebeden komen tot leven een man plant 108 witte vlaggen de wind zingt praat verwart hij fluistert de gedachtenis aan geliefden over…

Gedachten en ideeën zijn een beetje als de weeën Ze komen en ze gaan Eens komen ze naar buiten zoals alles wil ontspruiten en ontluiken We gebruiken ze, zonder te vragen hoe en waar vandaan ze op kwamen duiken De zon, de aarde, al het water, het leven zelf, wil alleen maar geven…

De maan is helemaal vol beeldhouwt met haar stralen knoestige eikenbomen tot spelers van een geheimzinnig schimmenspel schijnt boven Slot Bommelstein maakt van zijn torens en muren een verwazend kasteel waarin Tom Poes en heer Bommel vage denkbeelden bebroeden voor spoedig ondernemen ofwel licht soezend genieten van gerecht door…

(voor Franca T.) Wij kruipen samen door de tunnel in het hooi. De hooipakjes kriebelen op onze blote huid. Jij volgt mijn gekleurde indianentooi en vandaag, zo zeg ik, wordt jij mijn bruid. Als een minzame squaw kus je mijn mond en even later gaan we zwetend van bil. We vrijen tot aan de ochtendstond en ons liefdesnest is zo heet als een…

grijp hem als je kunt en hang hem op zeg hem dat hij je niet meer hoeft te volgen pak hem de volgende dag niet van de kapstok wijs hem op z’n plek ook al brandt hij van verlangen om met je mee te gaan om weer aan jou te plakken zeg hem dat je zonder hem ook je mannetje wel weet te staan waarschuw hem en maak hem duidelijk dat…

De woorden van de god der goden daalden langzaam in haar neer een beker bitterzoete vreugd bezag zij met een weifeling dacht zij, de ziel, aan wederkeer of is 't verschiet een nimmermeer? Tot barstens toe haar overdaad ervaring rijk, doch arm, versmaad ontkent zij 't goed en al het kwaad ten prooi aan ik-vertwijfeling Hij sprak de…

In de kille ochtenddauw bij éos' gulden dageraad nog in de nanacht van selène schonk hij verbaal elixerzaad vrijgevig aan de mensenziel als milde zachtheid van een bries in flora's ayurvedageur Akkoord, mijn vriend kahlil gibran, dit klinkt mij licht melodramatisch voor mij heeft grieks toch wel iets tragisch latijn krijgt eerder juist…