Alle inzendingen over actualiteit

de stilte vlakbij de dood bekende geen kleur meer in bewegingloze melodie ondefinieerbaar beklemmend grijs sloeg vaag neer in vertragend afdekkende tijd de condoleancerij schuifelde op geluidwerend tapijt waarboven muziek met donkere tonen het verdriet van de afgelopen tijd heel lichtjes in tranen deed weg stromen…

toekomst klinkt vreemd bekend een toneelstuk dat na jaren opnieuw op de planken komt soms voelt hij zich oud in zijn vertrouwde vel, ’s anderendaags is hij herboren als nooit tevoren hoe meer er rondom verdwijnt hoe minder hij in de spiegel herkent hoe meer van hemzelf pijnlijk wat rest is rimpeling van vel en ongetelde jaren een…

er gonsden wat tonen in harmonie met de gekleurde wanden van een aangenaam beklede ruimte geen weerspiegeling in het glas wel wisselende stukjes natuur uit een ver tropisch land omringd met woeste zeegezichten wij wisten dat we van de wereld waren afgestapt een innerlijke drempel markeerde de geestelijke ruimte emoties delen…

ik schoof het vroege ochtendlicht van heel ver nog even dicht kneep ogen samen maar voelde hoe de zorgen naast mijn bed ook weer zoals dagelijks hun plaats innamen ben opgestaan heb de gordijnen opengedaan in een vriendelijk welkom voor deze vreemde dag zal ik alles op een rij zetten of de ellende van alledag als handbagage…

Waar eens een huis stond schreeuwt de onmacht om vergiffenis Kraters gevuld met bloed van … Wegwuiven met een witte vlag uit het riool opgedoken Waar eens een huis stond zwijgen ze in dezelfde taal verboden Zonder wapens de ander aanvaarden Schoppen, schieten we vol Vanuit ons comfort Een thuis, heel Waar nachtlampjes doven…

De winsten van de banken zijn gestegen Niet dat ze daar nou veel voor hebben gedaan Nee, de rentes zijn een eind omhoog gegaan Terwijl wij voor ons geld veel minder kregen Net als bij de supermarkten en bij Shell Betaald de klant de absurde winsten wel!…

"Ik hoop dat Pieter als beoogd premier Tot inkeer komt en mij de kar laat trekken Dan mag zijn NSC de lading dekken Van Dilan, mijn partij en BBB!" Aldus de nimmer twijfelzieke Geert Als Pieter nee zegt is hij die regeert...…

ik heb geprobeerd jou met andere ogen te bekijken dan het wonder van verschijnen dat je nu bent natuurlijk heb ik jou gemystificeerd jij mij met jouw vrouwelijke magie onder diepe hypnose gebracht waardoor ik in ontmoeten ineens alles heel anders zag maar ik kan niet meer terug jij bent met wie ik altijd praat die ik wonderwel…

ze had zo haar eigen choreografie limieten in tijd een rekbare spanningsboog voor overmoedige werelddagen zij liep de kilometers waren haar beloning zij voelde zich koningin met de mooiste onderdanen showde haar elegante energiek dansende stijl in lichte tred alsof het haar altijd voor de wind ging vermoeidheid lag te rusten…

Zag jij ook die kleine, lieve, zo onschuldige baby's in de couveuze? Daar in Gaza, in een ziekenhuis Komen ze ooit nog veilig thuis? Hebben ze nog een keuze? Alsjeblieft, laat ze snel worden gered! We mogen toch ook hopen dat Israël de stroom weer aanzet!…

alleen al de oogopslag zat vroeger barstensvol wetenschap over tal van communicatie mogelijkheden en het aanverwante sociale gebeuren een afscheid met een zwaai gaf eerder een eigen draai aan alles wat er besproken was zo dat niemand meer iets vervelends op de lever had of nog ergens mee zat de geëigende aandacht cirkels hadden…

Onbegrijpelijk dat hier zo weinig belangstelling bestaat voor een eigen vertaling...dat zegt veel over...ach, laat ik er maar over uitscheien... Kijk, haiku's bakken en ellenlange, in strofen gehakte prozaïsche natuurbelevingen, dat kunnen we allemaal. Maar pak maar eens een Engelse songtekst van internet en zet hem maar eens om in ABN, of voor…

ik heb de glimp gezien van volmaakt bewegen gedragen door jouw creatieve blik in ogen die het tempo soms vertragen waardoor je bijna stikt in het genot van een hemels orgasme gegeven aan de mens om zijn schepping veilig te stellen naar zijn beeld en gelijkenis wat is er toen zo vreselijk misgegaan…

luchten pakten samen tot zeer zwaar weer wolken donkerden hun dreigende onderkanten nog scheen er zon maar in de verte brak al een regenboog de horizon de gespannen atmosfeer wilde ontladen maar op bodemniveau was geen geleiding zo ontstond een vurige bol die levensgevaarlijk aan de rol ging in groen licht en sterke ozongeur…

ik zag je met een lach naar de bloemen kijken in het hoge gras vingers streelden de tere kleuren alsof je de aarde ontmoette in haar dagelijks draaiende beweging ik smolt om bij je te zijn in dat intiem samen onder zomerluchten zonder namen in die stilte van het leven schoonheid te horen in het lieflijk kleuren wiegen…

Mijn schrijvershut vliegt bijna in de lucht Gelukkig hebben we wat zakken zand Nog van het Halloweenfeest bij de hand Staak je geraas, ik vloek en slaak een zucht Kieran, afgrijselijke najaarsstorm De puinhoop in mijn She Shed is enorm…

Blijf bij de realiteit en wees voorbereid er gebeuren vreselijke dingen om ons heen het is alles voorspeld tranen en zorgen diep verborgen een leven in vrijheid welvaart of wat de tijd ook voor ons in petto heeft geef me je hand en laat de hoop steeds overwinnen met elkaar in één geest van liefde en Waarheid verbonden…

ik zag de nieuwe boeken in een kleurige vloed van spraakmakende titels aanspoelen uit de wit kuivende zee van literatuur met stevige deining in de heersende westenwind krulden zwarte letters de kletsnatte rug het leven in verhaal van de schrijver terug met boek en broodje in de hand lag men op strand te smullen van kommer…

Onwetend was ik dat de geur van regen -Althans, wat in de Canon wordt beweerd- Door geosmine wordt geproduceerd, Toch heb ik op die geur best wel wat tegen. Die natte geur gun ik de bioloog, Ik geef de voorkeur aan de geur van droog.…

ik ben niet fier een mens te zijn wat is het die ons drijft op grote schaal te doden wij dieren met verstand met vlaggen en met doeken met hoedjes en met boeken omringd door velen om het groot gelijk te delen en wapens zoveel mogelijk want god is altijd mannelijk ik ben niet fier al sta ik aan de veilige kant ik weet wat er vanbinnen…

Geweld en terreur; mensen en noden duizenden doden alles in rouw en verdriet krom gebogen Het mensenhart is verduisterd met kwaad dat brandt als zout in een wond Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur voor het hout gekruiste raam zien we de kaarsjes staan Het stralende licht van het kindje dat in de kribbe ligt voor een nieuwe…

zacht warm voelde jij aan in lieflijke kleur opende in vol vertrouwen jouw emoties spiritueel zong je stem het ijle lied van de prille dagopening naar boven bij de invallende avond donkerden doorleefde tonen van het dagelijks sluiten van voorbij altijd klaarden je ogen op als jij mij zag kregen jouw blikken weer hun…

Onmenselijk gedrag Het lijkt helaas de orde van de dag Raketten op je huis We zien het te vaak op de buis Een ver van onze bed show? Laten we het hopen Je weet nooit hoe het zal lopen Gaza, is nu na Oekraïne, ook in zo'n nachtmerrie belandt! Was het maar een nachtmerrie... Ik leef mee met iedereen die dit heeft meegemaakt En deze lijdensweg…

in het spelen was ik altijd razend snel ook waren er meisje maar in de poppenhoek echt meisjesgedoe vrijwel nooit samen de scholen hielden de groepen gescheiden pas in de hogere klassen van de lagere school gingen groepen samen er gingen vreemde verhalen over bloot dansen in de klas bij kleine feestjes maar de jongens gingen daarna…

ik zag je in een fladderend openwaaiende jas de hoek omgaan het leek alsof je schaduw als een lichte plek op het trottoir bleef staan nog hoorde ik het tikken van je hakken in een geluid dat aan de muren van huizen leek te blijven plakken jij die frank en vrij in het jeugdig fris met lange doel gerichte passen straten vulden…

ik heb de gewichten zien slingeren aan kettingen van de tijd die af en toe zijn stiptheid liet vieren bij een speciale gelegenheid daarna wel in de pas ging lopen zonder het uurwerk grondig te moeten slopen omdat wij dat zo ieder jaar met elkaar goed hebben afgesproken…

We gaan de energiedoelen niet halen En ons kleine landje loopt zo graag voorop Zo krijgen we de kous weer op de kop Wat zullen Jette en consorten balen En geen mens neemt ze inmiddels serieus Waren ze maar wat minder ambitieus…

er was iets etherisch in jouw benadering van de werkelijkheid die het licht luchtige de kans gaf met haar intrinsieke schoonheid naar buiten te treden in het ranke samenspel van beweging en voorzichtigheid waar ogen in geconcentreerde aandacht subtiel de vingers aanstuurden raakte hun coördinatie het talent waarmee…

De tweede wijnloop wou men eerst verbieden, Verwezen werd er naar de drankenwet. En daarom zou het mes erin gezet: “We willen hier geen aangeschoten lieden.” Ik voelde me aanvankelijk vernacheld, Maar heb toch maar gezellig mee gewaggeld.…

Vroeger toen mensen nog geloofden en ze hun ogen in godvruchtigheid opsloegen naar de hemel zagen ze me toevallig nog weleens op drie hoog in de vensterbank staan klaar voor de sprong die tijd is geweest Tegenwoordig amuseer ik me noodgedwongen maar liever met alle ellende die je krijgt voorgeschoteld als je de knop niet…