Alle inzendingen over haiku

een avondconcert zwarte kraaien in de boom boven witte vlekken kraaien in het veld de merel schiet met zijn buit weg in het bosje nu net na kraainem is er geen kraai meer te zien? maar wel twee eksters bij het kleine graf een kraai met een noot zonder concessie…

IJsselmeer wordt plas als ingenieur Mark Erwaard een stuk inpoldert Op naar Indië voeren ze met bestevaer kaptein C. van Tijd Met een wandelstok naar zijn pelgrimageoord liep ook B. de Vaart…

De wond kan helen De tijd reist jaren verder Het litteken blíjft Beelden vervagen De film vertraagt en vertraagt Maar niemand roept 'cut' Stemmen verdwijnen Geluiden verminderen Het gefluister blíjft Geuren verdwijnen Totdat ze er plots weer zijn Terug in de tijd Herinneringen We kunnen ze verdringen Maar weg zijn…

En daar is het weer het stemmenjagersgilde vorm zonder inhoud... ...niet gehinderd door gebrek aan vaardigheden op lyrisch gebied... ...daalt zienderogen op Gedichten.nl het Nieuw Nederlands... ...kijk eens verder dan wat rijmende akkoorden benut fantasie... ...jaag niet op gewin geen cliché's meer s.v.p. zeg dan liever 'NIX…

Het eilandgevoel.. onze gedachten gaan uit naar onze vrienden. Eigenzinnigheid kreit vanaf hoge rotsen wit hun geweten. De breuklijn scheurt scherp conservatieve lijnen.. voordeel is twijfel.…

Begrijp niet zo goed.. waarom op deze avond die confrontaties.. van het trapje struikel van het spreekgestoelte stort met hen opgescheept zit ik inmiddels tussen die clowns en jokers en lach vagelijk.…

een valk bidt voor hen die hij zal moeten doden om zelf te leven…

In het gras een veer een dor blad verlaat de tak ik verlies mijn haar…

Dieu créa la femme impuls tot inspiratie eeuwig enigma La deuxième sexe de opstanding des vlezes kardinale fout Blikvangend en blozend opwaaiende zomerjurk struise blondine Superlatieven schieten soms een trap tekort overtreffende…

bruine chocola geteeld door zwarte mensen thans ook wit gekleurd…

Kleine boze tong vol wassen zeeën schande.. het fatsoen regeert vanaf de Tower brullen mannen woest 'brexit' over Londen uit.…

In negen sporen ontsprongen uit de tijd, spint haar eigen verhaal. Ode aan de maan a capella een poezenpaar op mijn nacht-schutting. Ze ademt poëzie wandelende ontdekkingstocht, alleen en-passant. Prent van heilig dier bijgezet als geliefde, maar ze mauwt niet. Cyperse kater koppigheid fier overeind, door mijn kop ruist…

Door het inslikken van menig blaasinstrument ontstaan keelklanken fluit Charles Bronson, eentonig schurkengeluid, blikt toegeknepen.…

...wie was toch... die hitsige faun staand voor haar in vuur en vlam brandende liefde ...aan de Noordzeekust... duinpan legerstee een verloren gewaand land liefde's dwaalwegen ...once upon a time... sterrenbacchanaal haast half verblind door liefde paradijsvogel…

Ben in de wolken dezelfde doorluchtige als weer op aarde.…

Bladeren zo droog in de zomer op het gras. Het lijkt zo wel herfst.…

In avondkoelte zag ik je zwoele loensen aan voor koortsigheid.…

Zere kaakspieren na bezoek lachgaswinkel, patroon van leegte.…

In de wandelgang vertraagde het stappenplan.. enkele passen.…

Vakantiedagen... duinzand prikkelt de slaapzak tot we verstuiven.…

Thee lonkt in het glas... eindeloze verkwikking laat me sidderen.…

de poes vangt een staart slaat haar klauw erin en merkt hè dit is mijn ding…

God heeft me gestalkt in nabijheid van zijn huis hoor ik gebeden?…

Na zeven dagen nucleaire reacties moest hij gaan biechten.…

Bij de afronding werd kernachtig uitgedrukt massa en omvang.…

Soms denk je het lot wat te manipuleren maar dat eist z'n tol…

Bloeien de rozen zonder blikken of blozen van kleur verschoten.…

Ik ben onzedig, draag zo'n strakke lendendoek. Nee geen onderbroek!…

Ze hijgt uitgedroogd zoekt de plaats van opstijgen om zich te drenken.…

Mijzelf verloren, kwam de dood tegemoet, ook hij scheen de weg kwijt. Bodemloze put te verdrinken in je ogen, niet vanzelfsprekend Overtollig woord ingepakt, weer uitgekleed tot naakte waarheid. Zomerzon blakert kruin tot een blad-loze tak, schildering in okerbruin Gaf haar twee rozen, slechts gaf zij mij maar één zoen houd nog…