Alle inzendingen over natuur

We kunnen er niet over praten Alleen zeggen we hoop te hebben Terwijl een orkaan over land gaat Geen mens meer is te redden Pas na een verwoestende storm Als zijn krachten zijn afgenomen Zijn sporen een nieuwe vorm Van wat hij heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein…

Het woord elfstedentocht was het hele jaar 2019 niet eens uitgesproken Ja..., zwemmend Ik zit met mijn rug gekeerd Zie in mijn spiegel de zee ..heb hem even niet nodig.. Ik wandel de wind in Zo verlaat ik mijn jaloezie Maar ook een hoop van anderen Groeten naar de hond die ik passeerde is iets wat ik niet kon en kan Hij is van aard zichzelf…

je blonde haren wuiven op het zingen van de wind weerbarstig licht hoogblond het kuifje boven alles uit je voorhoofd glanst de diep bruine zomer kleur samen met het zwart omrande ogen grijs geef jij je schoonheid prijs je rankt nog steeds als het speelse kind dat alles prachtig vindt lacht jeugdig blij op een eindeloos strand…

Als er zon schijnt, is er een mooie frisse lucht. Als je bij de zee wandelt ben je lekker actief. De vrijheid die er heerst, is vaak ongekend. De golven hoog of laag komen bij de vloedlijn uit. Het blijft fraai om er te zijn. De zon heeft meestal een positieve invloed. De zee en de zon geven. Foto Dick Voogd…

zij omvatte ademloos mijn huid ik had geen lucht meer voor vocalen maar in de bellen die stegen en daalden kon men mijn boodschap uitstekend vertalen er was geen huis we stroomden in en uit al naargelang de stroming en stemming van de zee nooit waren wij alleen vissen zwommen net zo gebonden als vogels vlogen in hun rijk alleen…

Het regent zienderogen stug door. Aan de kust is er ook nog veel wind. De dag is bewolkt, maar de dag leeft en je neemt hem zoals hij is. Regen, wind en ook nog eens grijs. Het leven gaat verder, ook op deze dag. Doe gewoon dingen die leuk zijn, morgen zal vast en zeker weer anders zijn.…

drogend draaien de laatste blaadjes als gebedsmolentjes aan hun steel in groene zomer mantra’s moe geruizeld kleuren zij met herfst mee donkere vennen weerspiegelen nog strak de lage zonnestand in zwart het warmrijpe is verdwenen ook schraalhans heeft de staart tussen de benen dan tocht het bos open plekken stralen koude…

zachtjes prevelen stokstijf staan dit is te mooi om te beschrijven te duiden wat het met me doet laagjes stilte beheersen mijn hart het wordt me gegund drijfveertjes, een flits in een schimmig bos maakt een glunder in me los…

Het spijt me daarom, dat ik langs liep en je interessant vond. Eerlijk waar, dat moet jij toch wel weten. Dat we verschillen anders zijn als anderen die zo verschillen.., -van mening. Waakzaam zijn om van alles wat zo mooi kan spoken. Ik voel het opkomen, het komt opdagen om voor te dragen. Nu ben ik nog rustig en mezelf, straks keer ik mij…

jouw handen wezen bloemen de weg om te bloeien vele kleuren groen boden zich aan om aan de basis te mogen staan van de unieke vorm en geur waar bevruchtingen vanzelfsprekend gaan ook in conclaaf van wind vliegen en bijen aan wie nu de eer om als stuifmeeldrager nog te echten na talloze nectargevechten zacht zingt je lach…

Het Leven is moe De takken verdorren De bladeren sterven Onaangeraakt Tot aards stof vergaan Om weder te keren Uit 't hemels' sterrenstof Bij Lentemaan…

de geknakte woestijnpalm laat in schroeiende hitte haar getergde oren hangen een andere bezweek onder haar eigen last in dit oord verdwijnt het leven onder zand in de verte trekken weerbarstige palmen ten strijde tegen de goden van de wind in de wolken wordt historie geschreven van bloedige confrontaties op de grond…

Toen een libelle mij mee voerde Naar zonnige waterkanten Trof ik daar dansende groepjes muggen aan Trompetbloemen bliezen hun engelachtige klanken Voor het menselijk oor onhoorbaar Zachtjes over de gladde waterspiegel Vele viooltjes vielen bij Om het lied der natuur te vervolmaken Dit vertoon werd foutloos belicht Door de luister van de…

zelden hoor ik nog de fluitende wind vocalen ontbreken als bladeren zijn verdreven dan gieren hoge tonen langs sprieterige takken alsof het bos zijn man zijn heeft laten zakken het donker passionele is alweer van even geleden in zomerse overvloed brachten bladeren hun groet nu schraalt schichtig wat omzichtig door…

Synoniem van licht, waar ga je je verstoppen? Achter kim annex horizon, het vlinderlicht slaapt achter sterren bij het opstaan voel je het met je ogen dicht het heeft een betamelijke verlegenheid draagt z’n stralen in appelrode wangen, niet om te proeven of te vangen, je kunt ze aan de kale taken hangen, ze zijn de gave als onbevruchte…

Ruig is de zee en de Stena Line mag zich manoeuvreren naar Engeland. De storm, de zee, brengt vaak capriolen met zich mee als er zware storm heerst. Van land naar land, je geeft je over aan het schip en de kapitein. Natuurlijk heb je vertrouwen dat het helemaal goed komt. Ruige zee Foto Dick Voogd…

Luister.... tussen de stammen van het woud Gaan zachte schreden... zacht en zachter: 't Leven Dat wegtrekt en zich neervlijt. Alle dreven Zijn leeg nu van geluid; de Stilte houdt Haar intree en de Schemering, gedreven Door hare broeder Nacht, blust snel het goud En alle purperglansjes, die op 't hout En op de verre wolken zijn verheven. De…

zij kende het pad draaide de bocht naar een uitlichtende zon schiep een paradijsje in de luwterijke kom landschap was haar kleedje in de dagelijkse tooi seizoengebonden en innoverend mooi zij ontving het vriendenbezoek dat op vleugjes wind werd gedragen en cirkelend entree maakte er was voor elk iets speciaals stuifmeel en…

ik heb de ochtend zien schemeren tot in de diepste tinten rood verglijdend in oplichten stierven zij een zonnige dood de vlokjes die het langste bleven dreven voor de zonnewind als lieve roze schaapjes wolkten zij in wit de kudde in verloren kleur in contrasterende onderkanten waar grijs en zwart de eerste regens droegen die met…

ik zag vogels schichten om door de zon hun kleuren op vleugels voor jou uit te laten lichten zij zwermden opgewonden door jouw aanwezigheid verdrongen zich in vlucht en schreeuw om je blik voor even te mogen kruisen pas toen jij ging zitten konden zij zich gauw in discipline schikken op een lage tak die een schitterend uitzicht…

Schaduwen, begraven onder het natte mos, woelen als tentakels tussen wortels, hongerig naar voedsel wat de laatste zomer bracht roerloos drapeert de mist zijn vitrage over de velden ganzen strekken hun poten in de vloeibare lucht, de ziel van het seizoen blijft achter, ingebed in veren van de overwinteraars, waarvan al velen zijn…

verstomd staan gapen met die ogen zo treurig die wit blauw geschapen op een heide zo fleurig het gras laat je smaken een stukje wilde natuur geen harde noten te kraken op deze wei, vol passie elk uur ik slenterde verder... wat doelloos langs die bomen en heide geen rook en geen auto's, alleen... een koe op de weide!…

Ik noemde de natuur verbintenis Het heeft zo zijn eigen wetten En rode draden Het kent geen vertakkingen nog Welke rode draden hebben mensen Ik volg de draad achterna Als ik in de knoop uitkom Ontdek zijn oorspronkelijke oorsprong Deze aarde balanceert op een koortje Gelukkig heeft het zijn draai gevonden Tenminste alles om ons heen is…

Lekker uitwaaien op het strand, genieten van de herfstkleuren. Je ogen te kost geven aan al het fraaie. In de herfsttijd blijft het bijzonder wat er allemaal vliegt en beweegt. De dieren in de zee halen prachtige capriolen uit, een waanzinnig mooi gezicht. Herfst wel op zijn retour, want de winter is in aantocht. De…

ze zeggen zoveel kondigen met hun bestaan het einde van een seizoen aan geven de herfst vrij baan bekleden al wat stervende is met kleurig fluweel laat dat wat ons verlaat nog eenmaal vlammen voordat ook hun tijd vergaat laat de paddenstoelen maar zwammen…

Verborgen stemmen in boomtoppen, orgelpijpen in de storm, gewogen in het ritmisch krakend riet het huilen van de wind als wolven van dit seizoen zich niet foppen laten door mee te spelen met zijn onbestemde instrumenten van het fluitend griend, wat voor buitenlieden als concertzaal dient, bij de woeligste plas recipieert het…

zon, blad,pad schoenen, sokken, stokken langs 's Heeren paden sjokken na afloop koffie mèt vandaag kletskop op een prikker maakt je misschien ietsje dikker maar dan ga je weer lopen op je schoenen met sokken eventueel stokken op het pad met veel blad zon op je toet doet een mens verschrikkelijk veel goed. Vandaag was…

De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Ben ik één van die zeven dwergen onwetend van de reden ik hier ben in het heelal. De wind huilt om de bergen. Klein gevangen in het dal. Niets kan uiterlijk verbergen; ik zal dit nimmer weten in geen geval. De wind huilt om de bergen. Schoonheid slaapt in het dal. Dwergen dwalen…

Dat Extention Rebellion paraat is pleziert de Schepper.…

Staand op het zand van een eenzaam ver strand zoek ik vergeefs naar de bron en die stip aan de horizon waarop ik kan navigeren om op het punt te arriveren vanwaar ik ooit ben vertrokken maar ik zie slechts in schittering de dag mij bloedend verlokken langzaam stervend in loutering…