Alle inzendingen over muziek

Scouts die hiken door fantasyland In de troep die er aangespoeld bleef Rekwisieten op wad en wat dreef Naar de boorden van Vlie Ameland Rode tongen in blauw uniform Animeermeisjes avant la lettre Tamboerijntjes met een tambour maître Bij Madame Tussaud liep het niet storm Wat mijn oren en ogen soms schaadt Zijn the Stones, maar niet…

Onbekend talent wonderkind speelt instrument vol overgave. Al heel vroeg na de geboorte is het verbazend hoe kleine vingertjes wervelen over de vele toetsen Blindelings verschillende noten spelen waar akkoorden en toonladders met elkaar verweven zijn, het heeft me echt geraakt. Tijdens het gebeuren is er geen bladomslaander of paginaomdraaier…

Liefst hult zich de hals van een dansende vrouw in hagelwit zwanenbont (indien geen boa van struis of constrictor voorhanden). Niet dat de arm van de man ontoereikend zou zijn in de kou, maar zie: wie wil dansen, doet dat niet op molières. Het sneeuwt in Rusland van negentienhonderdentoen: zwaanziek slingert zich eentje een zwanennek…

Als je van het meisje van Milwaukee houdt van het meisje houdt van het meisje van Milwaukee houdt - van de nacht vallen de sterren veel en blijven aan de huizen hangen Batschari Zigaretten Batschari Zigaretten Sarotti ist so süsz ---------- und schön - Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford schaak ze in een ford…

beeld in tegenlicht en trillende lucht vaag en vlekkerig stroperig vloeiend boten als blokjes dansend op zee water golft en deint spiegelt het zonlicht vleugels slaan boven fonteinen vlammen likken aan dorre halmen eenzame zanger raakt mij diep met sonore stem en stemmige tekst…

Mijn lievelingsstem Is de alt En dan met name De tweede alt Ik noem ze De zangeres met zin(g)klote Het fundament van de tussenstemmen De tweede alL Ik hoorde een alt Het vervoerde mijn zijn Wie zou het zijn Die mooie alt Het bleek een jonge man De altus David van Laar Wat een mooie, warme, expressieve stem Bijna een te mooie alt…

Jan Rot en Henny Vrienten... beiden babyboomers, uitzonderlijk begaafd als componist en tekstdichter, maar in mindere mate als zanger. Nota bene in hetzelfde jaar geboren en vlak na elkaar (eerst Jan) gestorven __________________________________ EEN EEUWIG BEAU SÉJOUR Salut, merci, een eeuwig beau séjour In het hiernamaals...ik blijf hier…

je lach sloot de zak met tonen die jij mij aanbood je had ze geraapt uit de melodie die ik dirigeerde en jou de kleuren van harmonie leerde van de kleine bolero waarvan de snelle dans warmrode blosjes joeg naar je wangen liever wilde jij ze niet rapen maar vangen in hun vlucht omdat het akkoord vaak nog de muzikale eenheid…

wij hebben gewandeld gelopen en gesprongen later het praten toen gezongen samen met alles om ons heen lachend en met plezier op een wonderbaarlijke manier van twee kanten komend aard en hemels heerlijk dromend waar zij kleuren bloeiden zongen wij hun melodie vloeide muziek uit de charismatisch charmante lenteweelde van de…

Wanneer klinkt fantasie nou echt fantastisch? Vroeg een van mijn collega's kortgeleden Als klank geen kleur heeft wordt het gauw bombastisch En wordt een melodie te zeer gemeden Vormt fantasie de basis van een Fuga Toccata's en Fantasia's van Sweelinck's Chromatische en Echofantasieën En nemen die door haar een hoge vlucht? Ik…

Omdat het juist goed is Omdat het zo de mens typeert Als niet alles goed gaat Als er een foutje wordt gemaakt In toon, tempo of directie Of een toontje blijft hangen Het AGK gaf vooral Een menselijke Mattheus Waar na Zijn dood het lang stil bleef En dan de kinderen Toen brak m’n hart en ook de rest Alles wat nog een beetje Heel aan…

Het orkest zweeg Het publiek verveelde zich dood De dirigent nam de tijd voor zijn hoge nood…

Het middagconcert was begonnen Ik ging er goed voor zitten Achterin de woonkamer Van de Uylenburgh Ik spits mijn oren Nieuwe composities Zijn zo aan mij besteed En dat nu dan in de Uylenburgh Ik voel me verbonden Met muziek en mensen Zeker ook met oude(re) mensen Verzorgd in de Uylenburgh De pianoklanken vullen De smaakvolle huiskamer…

Noten en tonen stuk voor stuk meesterwerken muziek vult een hart. Hoe bijzonder en uitdagend je reist door het lichaam waar jouw noten en tonen vloeien van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken tezelfdertijd onderweg naar mijn breekbare-en-kwetsbare zodat ze fluweelzacht en zeemzoet wordt geraakt. Dat is helemaal niets mis…

Met zingen Ben ik Voel ik Het Is daarom Waarom Ik zo Van zingen Hou…

Als hij gaat klinken in het morgenlicht staat de klok stil, de tijd verzaakt zijn plicht. Ik poets mijn schoenen of ik kijk naar buiten, en leef weer eerder dan het eerst gedicht. ----------------------------------------------- uit de 'Verzamelde Gedichten' (1948)…

Laat, o lieve, laat Uw blanke vingren langs De toetsen fladdren; En licht. Laat, o lieve, laat De tonen kwelend vallen, als Kristallen dauw, Die van uw blanke vingren drupt, En zoet Vervloeit. Luchtgewiekte melodie Zweef klaatrend op! Of juublend in een zilverlach, Of smeltend... Smeltende in een vliet Van louter tranen... Trillend…

Ik weet het welhaast zeker: in mijn diepste slaap zal de droom weer komen, en bezit nemen van mijn hele wezen. Al mijn krachten zullen aangesproken worden wanneer ik ten langen leste mijn stem ontmoet. Van waar komt zij toch, en juist waarom nu? Probeer ik te reiken naar waar ik thuishoor, zoals de zanger die op zoek is naar zijn lied?…

gecontroleerde wanhoop knijpt de kelen dicht plakt ons tegen onze stoelen ze haalt uit en we huilen de wereld om ons heen verdwijnt zwoele wind zingt haar hart aan diggelen als elfenstof verspreiden de deeltjes door de ruimte als sponzen absorberen we elke emotie de steden om ons heen verdwijnen niemand verstaat haar taal maar…

Al dan niet bewust trilt de dag nog wat langer na als een snaar op het gemoed waar klanken in verder gaan ik kijk met weemoed naar de vergleden dagen die eerder geen hele noot raakten hoor nu anders dan voorheen haar onvergetelijke melodieën niet verloren gaan.…

zwaan zwaan zo mysterieus laat je niet verleiden die onheilspellende onderaardse rivier af te gaan waar leidt hij heen geesten zullen je bestoken je zult mogelijk worden gebroken zwaan lieve zwaan van Tuonela beperk je enkel tot het zijn van het gezicht de naam die Jean Sibelius heeft gegeven aan z’n symfonisch gedicht…

wij hebben in de loop der tijd zo onze eigen muziek gemaakt met kleine vingeroefeningen leerden wij vertrouwelijk met de instrumenten omgaan maar van enig samenspel was nog geen sprake wij vorderden in quatre mains en lieve duetjes het echte werk leek ons nog geen pretje zo zonder dirigent wel leerde hij ons de lach en het plezier…

Forever Bach Als 't even mag Johann Sebastian Antonio of Antonin Of Johann Christian Cannot compete With Mister Melody Ook niet Saint-Saëns Cause I will still Forever be Een Amadeusfan…

Nu rinkelt schel De elektrieke bel En scheurt de vrede van den avond Tot één rinkelende wond Van bange blijheid. De mensen die voorbijgaan voelen Hoe, als 'n klamme, koele Drop, de tingeltangeltinteling Op hun ziel zinkt, Gelijk een regendrop op 't zinkevlak Van een platdak. De mensen aarzelen, kijken Even de neger aan Die op en neer…

Als hij met zich (bevrijd van mij, van jou) (zo wit blauw, vol en hol) zich onderhoudt, zich lip op lip en keel aanschouwt, ontvouwt zich tussen lippen klaar de ware Narkissos' zang en tegenzang de hare. ----------------------------- Uit: 'Mirabilia', 2004.…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

Ach Marco, nee toch hè, waarom nou jij? Liet jij echt dochters in je speeltuin binnen, Om hen daarna bij rood licht te beminnen? En zong je dan ook vaak: ‘Kom maar bij mij’? Hierna is je bestemming het parket, Waar alle maskers worden afgezet.…

Dank dat ik mocht spreken, Eer het grote zwijgen komt, Eer mijn stem zal breken En mijn woord verstomt. Als de hand zal zinken, Die het speeltuig heeft gevoerd, Zal de harp nog klinken Door de wind beroerd? Zal haar klank bewaren Van mijn ziel het kranke beeld? Of Hem openbaren, Hem wiens stem de snaren Aanroert en bespeelt?…

Eens beroept de geliefde zich op een ommekeer van gevoelens, loopt ze op een onzichtbare morgen voorgoed zonder koffers zijn idioom uit. Hij neemt voor kort de kleur aan van een overgewaaid bevattelijk lied, zeult het knaagdier als in de voering van winterjassen mee in bluesmuziek. Verlamde neger, doordrenkte schoenen en een grof…

niet dat ik een lied ten gehore breng zeker het is tussen het dansen door met het kleine zwart en de lange witten alwaar ik de passen kort hou of aanleng zo de melodie mijn koten laat vibreren op tastbare ivoor, waarvan ik een enkele negeer, die zitten, de handen dirigeren, maar nooit het hele koor, mijn armen reiken soms niet al te ver…