4178 resultaten.
Ik was alleen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
204 In de vroege ochtend ontving ik de waarheid
een helder geluid
Ik zocht en zag niemand, ook niet het licht
van een engel, het was stil en ik was alleen
met de waarheid, die rustig afwachtte
wat ik zou doen en zich niet meer liet horen
Ze was er gewoon, en ik zag duidelijk
wat eerst verborgen was voor mij:
ze was groot, wanneer ik wegkeek…
Aangeraakt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
289 Nog geen twee vierkante meter
dat is maar weinig huid
om contact te maken
met zoveel mensen
die mij aantrekken, alle kinderen
die ik wel zou willen koesteren
de koeien en de ezels bovendien
met wie ik wel zou willen praten
te veel dieren om op te noemen
ook nog de wonderlijke wezens
die planten zijn, hun kracht
en aanvaarding wat…
Waar zal ik zijn
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
256 Waar zal ik zijn
als mijn zwaan
het water raakt
de zon de hemel topt
bloemenzee op bloemenmarkt
waar zal ik je kussen
zal ik een vreemde zijn
een vriend misschien
bij jou of bij mij
waar zal ik zijn
als mijn droom
een bodem vindt
de boom zich wortelt
op een eiland in zee.…
exodus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
267 ik dacht aan duinenvelden
die botsen, zand uitwisselen
maar elkaar ook weer afstoten
aan Mauritaanse dorpen
nabij woestijnen die onder
zand verdwijnen
aan houten vissersbootjes
schommelend op zout
zilver schitterend water
aan de vergeefse uittocht
van naamloze mensen naar
het ene of andere beloofde land
aan Atlas die de hemel…
[ Als herfstbladeren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
271 Als herfstbladeren
waaien onze verlangens –
steeds op in de wind.…
VRAGEN ALS BOMEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
236 de wereld is bezaaid
met net zoveel
vragen als bomen
die zullen moeten
worden opgelost
koste wat kost
ter verwezenlijking
van al onze dromen
moeten er antwoorden komen
die overal worden gezocht
maar niets wordt er opgelost
door ze – bij het niet vinden
dan maar om te zagen…
[ In zware pantsers ]
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
284 In zware pantsers
van verstand, schaamte en schuld –
zijn genen op jacht.…
Oude sleutels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
267 Ik heb doosjes (eerste kwaliteit)
met spijkers, een jampot vol
sleutels van onbekende deuren
en een berg koffers bewaard
vonderwerpen uit mama's huis
geheim geworden herinneringen
als onbeschreven museumstukken
schraal op een schap in de schuur
door mij weggezet om later ooit
mijn verleden mee te openen
als de tijd stil gaat staan, en…
[ Leven is voelen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
258 Leven is voelen
dat je kwijtraakt wat je krijgt –
alleen Goedheid blijft.…
Over mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
235 Soms kijk ik in de spiegel
en zie ik een blik
van herkenning
die overspringt van mijn lichaam
naar mijn gedachten
over mijzelf
Soms zegt mama over papa
iets dat ze in mij herkent
en soms bevalt me dat
maar liever ben ik gemengd
met trekken van mama
papa, de oma's en opa's
die dat wel zullen hebben gezien
maar ik herkende niet hun…
[ Mijn ouders lijken ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
236 Mijn ouders lijken
net zoals ik in de war –
hoe je moet leven.…
La vie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
259 In het museum staan we stil
bij de suppoosten: een gangster
een strandmeisje met slaapogen
en een net niet omvallende man
die opschrikt en weghinkt
naar de zaal met glazen grafstenen
We zien mensen somber
wachten, op het einde nog
genieten van een sigaar
de ramp lachend verdringen
aan de piano, bij hun man
schreeuwend hun gelijk halen…
Zand
netgedicht
4.9 met 14 stemmen
273 Soms zou ik het zand willen zijn
de glimlach op jouw gezicht
in alle zomerse werelddelen
om je met mijn vrijheid te bevrijden
vol zonneschijn en sproeten
omdat je in de nacht verlegen bent
aan de kust met een geliefde
ik moet me nu losmaken
uit het silhouet van jouw gedaante
je zou een boom kunnen zijn
of een reus onder de zon
nu…
[ Doe het maar uit angst ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
296 Doe het maar uit angst:
verwelkom vreemdelingen –
in je eigen huis.…
even anders
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
351 de ploeg merkt niet dat
de aarde in asfalt
overgaat hij ploegt met
slechts meer lawaai voort
de vis hapt zo lang hij
kan naar adem als hij
tegen wil en dank op
het droge belandt
de wanen van de
dwaze held botsen op
de werkelijkheid niet
voor de dolende ridder
op de rand van de slaap
wordt alles even anders…
[ Mensen onthouden ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
279 Mensen onthouden
al het moois dat ze denken:
in Pakhuis Weemoed.…
Kleur bekennen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
243 Noem ze wit of zwart
de wolken mooie woorden
en verzwijgingen
waarin ik gemakshalve blijf
staan terwijl een stap
dichterbij eenvoudig is
Ik hoef niet veel
misschien wel niets
van jou te weten
om kleur te durven
bekennen: bruin
mijn gedachten, bont
mijn gevoel, zonder roze
schaamte – mijn allerhoogste
en mooiste, eerlijke…
pendelen (2)
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
227 op het lege veld spitst
de grijze honkvaste
haas zijn oren
nu de sneeuw smelt
worden de doden zichtbaar
we pendelen
tussen ontwapenende
lenteanemonen en
ondergronds verzet…
HAGEDISJE
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
234 als je even te veel
zeurde of klaagde
en het mijn vader
niet behaagde
zei hij met geveinsde
spijt: had ik je maar
in de haag gepist
ja pa had ‘t maar gedaan
maar dan wis je
kwam z’n gniffel
er weer achteraan: dan
was je nu een hagedisje
ma hield niet van dat grapje
je doet dat kind verdriet
het voelt zich niet welkom snap je…
[ Het geluid van één ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
199 Het geluid van één
klappende hand hoorde ik –
en mijn wang werd rood.…
Het Beloofde Land
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
284 Niet in een getto, woestenij of krottenstad
geboren zijn is een feit, geen gunst:
niemand hoeft mij te vermanen
omdat ik niet zelf de akker ontgon
de wegen niet plaveide en fruit eet
van bomen die ik niet heb geplant
Wel in een getto woestenij of krottenstad
geboren zijn is een feit, geen schuld:
niemand hoeft mij te vermanen
omdat ik…
[ Ze houden niet meer ]
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
241 Ze houden niet meer
van elkaar, maar gelukkig –
verwekten ze mij.…
VERANTWOORDELIJK
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
292 we wijzen naar elkaar
jij naar mij
ik naar jou
zij naar ons
wij naar hen
maar niemand
heeft ’t gedaan toch
is het door iemand
ontstaan echter niemand
wijst naar zichzelf
iemand is verantwoordelijk
die iemand heet ‘wij allen’:
jij en ik
zij en ons
wij en hun
we blijven tegen beter
weten in geloven
dat God wel iets zal regelen…
uit zicht
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
297 er is een reden
waarom zij hier is
twee mensen bedreven
in enkele minuten de
liefde of iets wat er op leek
ze hoopten op
het uitblijven van
een levend resultaat
er is geen reden
waarom zij hier is
het is een uitzicht dat
alleen zij kan zien…
Een mooi raadsel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
274 Dit tussen de bedrijven door
is waar het volgens mij om gaat
Jouw juiste woorden van tijd tot tijd
in een bed van zachte energie
waarin ik me veilig voel:
jij mag alles
van me weten
maar voor nu
is het te ingewikkeld
een mooi raadsel
noem je mij
Mijn vader is geweldig
maar hij ziet me niet
ik moet me klein maken
me oprollen in mijzelf…
[ Jeugd is goddelijk ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
225 Jeugd is goddelijk,
met haar kracht en haar passie –
maar ze komt te vroeg.…
Een paar verschillen en een paar overeenkomsten
gedicht
2.7 met 13 stemmen
19.041 Donkerblauw: een Frans pakje Gauloises.
Lichtblauw: een Nederlands pakje Gauloises.
De Franse Gauloise is losser gestopt,
maar pittiger dan de Nederlandse.
Trek een Franse Gauloise uit een pakje
en je leest meteen: Gauloise.
Trek een Nederlandse Gauloise uit een pakje.
even wachten tot onderaan.
Gauloise staat op iedere sigaret,
Gauloises…
Galathea
poëzie
4.3 met 16 stemmen
7.950 minnaar:
Galathea, zie de dag komt aan.
Galathea:
Neen mijn lief, wil nog wat marren,
't Zijn de starren,
Neen mijn lief, wil nog wat marren, 't is de maan.
minnaar:
Galathea, 't is geen maneschijn.
Galathea:
Hoe, 't is nog geen één geslagen,
Wat zou 't dagen?
Hoe? 't Is nog geen één, 't en kan de dag niet zijn.
minnaar:…
[ Borden met codes ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
239 Borden met codes
wijzen het bouwverkeer: daar –
was eerst de heide.…
WEER GEMIST
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
317 weer de nachttrein gemist
stond toch op tijd op het perron
de deuren gingen niet open
het lot heeft het blijkbaar zo beslist
en daar sta ik weer verlaten
de reis naar dromenland gewist
en niemand heeft in de gaten
hoe vervelend dat is
en ‘s morgens vroeg rijst de vraag
en die ergert mij zelf het meest
de vraag: heb ik mij vergist –
bestaat…