Alle inzendingen over lightverse

Het blondje denkt: 'Ik lijk niet goed bij zinnen, wanneer ik lees of als ik tellen moet. Ik heb behoefte aan gedachtegoed.' Ze loopt daarom een stoffenwinkel binnen. Dat lukt 'r wonderwel: de zaak is open. Ze vraagt een winkeljuffrouw: 'Excuseer, het is speciale stof, die ik begeer; kan ik een lapje hersenweefsel kopen? De vraag komt voor…

Hij zat daar bij de bloemist op het bordes een kist voor zijn voeten en een kater onder de kin. Een halve zool dacht ik een verschoppeling, slaaf van de fles. Hij schrok op uit zijn misère begon hartstochtelijk te blèren gelijk Minoes de altijd krolse poes van frau Marloes. Je weet wel, die zo hard gillen kon dat vader vloekend zijn bed…

De kennelwerker moet naar Londen gaan: hij zal kanaries in de Zoo ontluizen. Dat vindt-ie beter werk; hij gaat verhuizen voor 'n luizenbaantje na z'n hondenbaan. De militair wordt in de oorlog bang. Vertwijfeld denkt-ie: 'Doe ik hier wel goed aan? - Want welbeschouwd besta ik van een bloedbaan!' Hij werkt wel kort, maar tevens levenslang.…

't Was in een bruin café. Hij zag 'r staan. Uitdagend was d'r knipoog, die hem tartte. Hij brak z'n keu en stopte met biljarten. Hij is toen met 'r mee naar huis gegaan. Er klopten bij de twee verliefde harten. Ze trok d'r kleren uit en hem zo aan. zo kon-ie haar verleiding niet weerstaan, waardoor het minnespel al spoedig startte. 't Was…

Ik loop door hol klinkende gangen zoekend naar de deken van ons verlangen. Daar blijft een echo van iedere stap telkens achter bij het bestijgen van de trap naar de slaapkamer van zoete uren, naar het bed waar liefkozen eeuwig zou kunnen duren. Die kamer blijkt leeg en ik staar naar de hier en daar oud beschilderde muren.…

Z'n achternaam is Nieuwenhuis. Z'n voornaam is Jehova. Hij vindt, zoals-ie heet, niet pluis en noemt zich Casanova. De man heeft stoten bij de vleet en houdt van zijn gemak: hij heeft, omdat-ie vrouwen vreet, een harem onderdak. Ja, Casanova heeft geluk. Hij heeft z'n dames lief en neemt z'n stoten stuk voor stuk. Zo krijgt-ie zijn gerief…

ik zag je lopen aan het water je blik gericht op niets je zag me niet maar dat is geen wonder ik speelde wind of zoiets ik trok je aandacht door golven te maken je stiekem nat te spatten je glimlach verscheen alsof je me voelde maar niet goed in kon schatten ik sprong op je lippen in piepkleine druppels je likte me dorstig op…

O, Loek heeft een chronische monomanie en hij kan er maar niet van genezen: hij blijft stapelgek op z'n vrouw Nathalie, die heel mooi is en grappig kan wezen. Hij lacht, want ze komt weer zo leuk uit de hoek. In geluk lijken beiden te baden. Ze maakt een zeer geestige indruk op Loek. Ja, een engeltje noemt-ie z'n gade. Hij zegt tegen haar…

Het leven was voor mij beslist geen straf. Ik kon met veel plezier de mens aanschouwen. Wat zag ik toch een schat aan mooie vrouwen! De levensvreugde straalde van me af. Ik kreeg een flinke dosis zelfvertrouwen: de knipoog, die een knappe meid me gaf, bezorgde mij de moed. Ik ging in draf naar haar. Ik wilde wel een nestje bouwen. Het…

het waren je ogen gekarakteriseerd door hun volheid en intensiteit een mengsel van pure arabica en een vleugje robusta van de beste kwaliteit die mij huiswaarts deden keren met een peperduur espresso- apparaat dat ik niet van plan was om te kopen elke keer als ik nu zo’n capsule ga verwerken zie ik ze weer vóór me je ogen maar dan…

Ik heb iets met de stad Den Haag of beter met de Hagenaar. Het u bekennen valt mij zwaar want nu stelt u vanzelf de vraag (en liever bleef ik ietwat vaag): “Hoezo? Vertelt u mij vanwaar die interesse komt en spaar me geen details want ik weet graag wat u bedoelt en ook nog... wié?” Alsof het ú iets aanbelangt, curieuzeneuzemosterdpot,…

De macho zit te roken op een bankje in 't plantsoen en krijgt de kolder in de kop. Hij raakt zelfs uit z'n doen. Een schoonheid zet zich naast 'm neer. Wat wenst-ie graag contact! Z'n hart gaat als een gek te keer, terwijl-ie naar d'r snakt. Hij voelt, want ziet 'r als z'n bruid, de oerdrift in 'm kolken en blaast tabaksrook in d'r snuit…

Sommige bomen kleuren nog rood van de oude herfst. Het weinige groen geeft aan dat de lente wel zal komen. Zo staat het met mijn dromen. Wat gedroomd is wordt langzaamaan vergeten. Welke kleur de nieuwe dag brengt kom ik wel te weten zolang die lengt.…

Daar is ie! sjouw jij er ook wel eens mee rond? met je ziel onder je arm nooit geweten dat ie daar zat maar vandaag kriebelde het vreemd onder mijn oksel jawel hoor, hebbes !…

de vrouw, die hier woont is vaak toch zo dwaas vooral vandaag in de lente wat vogelgekweel, een zonnestraal ze rent als zot naar buiten lacht naar elke bloeiende bloem die dag sta ik, grasmaaier nog steeds nietsdoend te wachten en zij, zij droomt daar in haar hof…

Iedere morgen bejegen ik jou juichend en jubelend, met één zin betover ik je gezicht van duisternis tot stralend licht. Het is eigenlijk heel gewoon, tegelijkertijd wonderbaarlijk, dat die zin genoeg is: “zonder jou gaat alles mis.”…

Je kent een sterke hang naar het verleden omdat je denkt dat je het heden kan verbeteren met de herinneringen aan toen maar wat je vergeet is hoe dat verleden in het heden werkelijk heet.…

Het planchet boven de wastafel is nu echt te klein voor het alsmaar toenemend aantal attributen dat mij er tot nu toe van heeft kunnen weerhouden het met de dag kaler wordend spiegelbeeld hardhandig van de muur te rukken. Het bekertje voor mijn kunstgebit, dat dure potje anti-rimpelcrème, het etui met daarin een vijltje voor mijn door en…

hij wil haar uit haar tent lokken maar het is nog véel te koud ze bibbert in haar slaapzak met kruik als lijfsbehoud ze krijgt toch medelijden dus noodt ze hem naar binnen waar zij nu met zijn tweetjes een sneeubalwals beminnen .…

Ons eiland vol bloemen brokkelde langzaam af. We hadden het niet eens door. We bleven maar praten en wandelen, hand in hand, ook toen er weinig overbleef van het zand. Het kille water kwam steeds dichterbij en sloeg uiteindelijk een brede zee tussen jou en mij. We schreeuwden nog wat naar elkaar vanuit twee nieuwe kale eilandjes, ontstaan…

Je schrijft niet meer. Doet het te veel pijn en herinnert het je aan het oude zeer van lange dagen gekweld van uren vol geweld of ben je moe en geef je uiteindelijk toe: "ik wil niet meer."?…

hij moet eruit, dat is van groot belang ik bad vergeefs, er kwam geen hulp van boven maar wel iets scherps, hoe pijnlijk is verdoven daarna verscheen een monsterlijke tang ik liet mijn ogen spreken: IK BEN BANG! maar mijn gemaar werd luchtig weggewoven ik had geen kans en moest eraan geloven de achtergrondmuziek werd zwanenzang zij handelde…

drie losse handschoenen liggen bij de voordeur in een kastje éen blauw, éen zwart en éen met een gat…

het is onwennig stil in de coupé een knappe vrouw heeft naast me plaatsgenomen ik zwijg, dat spreekt voor zich, m’n bloed gaat stromen de trein vertrekt bedaard uit Enschede hoe maak ik nou contact met deze fee zo weggelopen uit mijn stoutste dromen mijn tong kan ik met moeite slechts betomen dan moet zij niezen en ik roep: SANTÉ ! ik word…

Dertien was ik en het lot mij beschoren om tijdens de eerste nacht van onze vakantie, die zomer in Zandvoort aan Zee, het bed te moeten delen met Nienke, drie jaar ouder, wat moest ik er mee? Tranen met tuiten, door mij toen vergoten, om gedaan te krijgen dat teniet werd gedaan datgene, waarvoor ik drie jaar later in de rij zou moeten…

De wilgen buiten treuren met een lied om de mensen binnen. De wind is als een fluit de begeleider. De regen, die tegen de ruiten aan striemt, is hun ritme. De wilgen treuren en de mensen zwijgen.…

Als leraar schep ik vreugde in m'n werk: veel oog heb ik voor jong en vrouw'lijk schoon. Angstvallig zorg ik, dat ik dat niet toon, zodat ik mij tot kijken slechts beperk. Nog altijd denk ik aan die mooie Neel, die vroeger hartverwarmend naar me lachte. Genietend heb ik haar in mijn gedachte, wanneer ik met m'n vrouw de sponde deel. - Maar…

ik maak mij zorgen om de grijze haren (hoe zeg ik dat nou politiek correct?) ach dames, blijf niet langer onbevlekt een goddelijke taak voor u is ... baren het veilig vrijen blijkt nu vol gevaren zo heb ik na wat rekenwerk ontdekt het is de kinderloosheid die ons nekt gehoorzaam mij, sla ongeremd aan ’t paren houd Nederland straks financieel…

wanneel muizewinkel komt met die single voor cluijff&colonel ajax beulshelstel lente voor suppoltels vlaagt hiel heel de pels pingpongt ene bettina lecentelijk uit china…

in deze streken woonde eens een graaf bekend als vechtersbaas en dwingelandje hij huisde in een zeer aanzienlijk pandje daar ging hij met de adel in conclaaf zijn leven was, zo werd beweerd, puntgaaf de ooievaar bezorgde hem toen Jantje het ventje bleek al snel een lastig klantje verwend tot op het bot, beslist niet braaf hij luierde en…