Eine kleine Nachtmusik

Ik spook door jouw gedachten
en laat je echt niet gaan
hoe lang nog moet ik wachten
je kunt me niet verslaan

Jouw witte stenen toren
die sloop ik steen voor steen
kan jij dat kloppen horen?
daar viel er dan weer een.

Je vluchtte over grenzen
jezelf steeds achterna
maar niets kon het begrenzen
gevoel kwam altijd na.

Hoe het kant- of wentelt
je droomt toch steeds van mij;
hoe je ook rent of drentelt
ik laat je toch niet vrij

Weer word je schreeuwend wakker:
lig ik weer aan je zij
want als jouw trouwe makker
hoort Nachtmerrie erbij

Biografie van deze schrijver

spoken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 13 stemmen 290