Netgedichten

netgedicht (nr. 20.451):

Spelwijziging

't Was in een bruin café. Hij zag 'r staan.
Uitdagend was d'r knipoog, die hem tartte.
Hij brak z'n keu en stopte met biljarten.
Hij is toen met 'r mee naar huis gegaan.

Er klopten bij de twee verliefde harten.
Ze trok d'r kleren uit en hem zo aan.
zo kon-ie haar verleiding niet weerstaan,
waardoor het minnespel al spoedig startte.

't Was liefde op een allereerst gezicht
en impulsief was in de roos geschoten.
Het werd een motecht: trouwen was verplicht.

Hij dacht: 'Het moet; ik heb gewoon geen keus.'
- En zo werd deze vrouw z'n echtgenote.
Biljarten deed-ie niet. Hij had geen keus.