Netgedichten

netgedicht (nr. 20.173):

Wat was ze mooi!

Het leven was voor mij beslist geen straf.
Ik kon met veel plezier de mens aanschouwen.
Wat zag ik toch een schat aan mooie vrouwen!
De levensvreugde straalde van me af.

Ik kreeg een flinke dosis zelfvertrouwen:
de knipoog, die een knappe meid me gaf,
bezorgde mij de moed. Ik ging in draf
naar haar. Ik wilde wel een nestje bouwen.

Het was verbazingwekkend, hoe het klikte.
Ze was heel enthousiast en wilde stappen.
Ik snapte, dat ze op een huw'lijk mikte.

Toch kwam het niet zo ver als 'Ja, ik wil',
want na een poos begon ik af te knappen
na aanschaf van m'n allereerste bril.