Alle inzendingen over dieren

- Als een kat niet naar buiten kan, staart hij uit het raam - De televisie staat aan Shows en sterren Reclame en glamour Zien we wat we missen? Ik adoreer geen beroemd acteur Die het onbereikbare voorhoudt Hij is ook maar werknemer In een grote spiegelfabriek Nee dan liever nog de kat Die met één sprong Een rustig plekje vindt Op…

Jaren geleden In een ver verleden Was de pracht En de enorme kracht Bekend van het adellijke paard Zijn eigen meer dan waard Mooi en sierlijk Bijna niets meer dierlijk Waardig en edel Stap voor stap, tot in galop Komt hij ten top Spieren glanzend en strak Joviaal en mak Edel verwend Door iedereen gemend Manen als zijden draden…

het leven speelt als een lammetje in de wei de dood komt als een wolf op zoek naar een prooi zo is het leven het komt en gaat…

poortje open, hond graag in kot dag in, dag uit zonder nadenken, lieve grote hond. poortje open, hond wil niet in kot uitzonderlijke dag één grote beet, hap knap klemmende pijn, open wond zonder nadenken, kwade grote hond.…

je kunt er voor naar parijs gaan op zoekt naar hun vraatbeeld of hun rupsjes in mijnen gevouwen die zich nu verpoppen in blaren altijd eenkennig op de plataan of sinds de hongerwinter bij voorbeeld ook op het amsterdamse eikenplein waar de eiken toen opgestookt zijn eigenlijk overal in den lande behalve op de waddeneilanden waar wel…

Jij donkerblauwe kater kijkt mij meewarig aan ook 's nachts nog als ik languit lig te slapen. Kom van je plek ga achter muizen aan zodat ik onbespied de moed bijeen kan rapen om vastgeroeste vleugels uit te slaan.…

een klein zwart speldekop en toch ben ik zo lief leven in mijn habitat wachten op die vlieg. kijk mij maar goed aan klaar om aan te vallen waarom ben je toch zo bang? 't is maar een kusje geven enkel op die ene wang.…

Vaak roept mijn vrouw geërgerd: "Smerige kat!" Het is echt wel een rotbeest, maar dát doe ik niet. Het amuseert me telkens weer hoe poes met haar poot het voerschaaltje fixeert en dan gulzig aan het eten slaat. Vandaag: runds.…

Spinnen! Ik ben zo bang voor spinnen mijn angst voor hen kan ik niet overwinnen een kleine is nog wel te doen ik ga ze te lijf met de pantoffel of een schoen maar zie ik een hele grote met enge dikke poten die jagen mij z'n angst aan nee die durf ik echt niet te slaan.…

Witte vacht, schitterend zacht asociaal zoals hij is, spinnen kent hij niet krabben met vernietigende kracht Volledig behaard, vernietigende staart empathie is hem onbekend, liefde zijn manier andere “vrienden” brengt hij van de kaart snorharen trillen, poezen villen agressief is zijn karakter, vals om de hoek een ander zoals hem zouden…

Terwijl wij kruimelend ons brood opeten zien we zijn borstje rood vooruitsteken kleine kraaloogjes houden ons in de gaten hij wacht minutenlang vliegt dan weer op van struik naar tak steeds in de buurt als we omkijken na het weggaan zit hij op onze plek kijkt nog steeds alsof hij zeggen wil: loop nu maar verder ik ruim hier wel op…

Op de Portugese tegelvloer staat de mand uit Kenia gekregen van vrienden het rode dekentje dat nu op de bodem ligt dient als slaapmat voor Siepie de poes niet, dat zij direct haar intrek nam in dit opgemaakte nest niet, dan jaren later maar uit overtuiging Keniaanse slaapmand op een antieke vloer uit Portugal…

Rococoschilders aan het werk, ballerina’s in het water, bruidjes op een huwelijksreis. Een huwelijksdans, een paringsbalts, zo krullen ze hun nekken om elkaar, zo slingeren ze hun poten om en om. Zo innig kunnen vogels wezen, zo sierlijk hun manier van zijn. God zette een krul onder hun bestaan.…

Kleine egel, bol van angst, schuifelt heel voorzichtig langs. Zijn bestaan is marginaal. Maar zijn stekels die ik zie, prikkelden tot poëzie. Metaforen, maar voor wie?…

Blijf nog even bij me Nog even samen- voor altijd Ik zal je ondersteunen en verwennen Alsof ik dát moment vermijd De hond en ik altijd samen- voor altijd Twee zielen één gedachte Volop genoten- van niks geen spijt…

De spin is geen zoetsappigdier. Met ogen op zijn rug bespiedt hij deze dichter vlug. Verdwijnt hij nog voordat de beeldspraak hem te pakken heeft. Wie op hem eet, die heeft plezier. Wie hem beschrijft komt in zijn web, die houdt hij aan het lijntje, totdat hij 'uit' de bocht verlaat.…

Nee, mijn moeder wil absoluut geen hond in huis, zo'n beest dat in het openbaar likt aan zijn kruis, op straat opzichtig ruikt aan hopen stront en pis vanuit een vreemde hang naar alles wat kont is. Nu heeft mijn moeder niet zozeer een hekel aan honden, maar aan de armoe die zij als kind heeft ondervonden: een hond brengt mijn moeder weer in…

Mijn hond is lief en mooi en trouw en hij is slim en grappig en snel. En hij is van mij en ik ben in rouw want hij zit niet lekker in zijn vel. Hij is aanhankelijk en energiek maar hij is oh wee, zo ziek. Je voelt en ruikt het niet,maar zie het is toch echt wel Leukemie. Nou laat dat Leuke er maar af.... Een geluk is, dat hij het niet…

ik heb een tuinman sinds kort; stoer, knap en met een verleidelijke blik hij doet z’n werk goed: dekt het onkruid naar de aarde toe met versgeurende, bruine laagjes zand graaft waar nodig dode vogels omhoog en legt ze zorgvuldig tussen de stilte hij laat zelfs regen dansen op onwillig, gesnoeide struiken en zwiepende…

Als een klein donzig beertje vol enthousiasme en levensvuur wandelde jij mijn leven binnen. Spreken tot mij in alle talen, een zwiep met je staart een likje aan mijn hand scheppen een onvergetelijke band. Alleen al door dat lieve kopje zet ik mijn zorgen aan de kant. De blik in je ogen als ik je aai getuigt van onvoorwaardelijke liefde…

konijnen apart al door hun geknaag zijn tevens bijzonder als copofraag niet dat ze al hun keutels opeten puur alleen de half zachten nat aangemaakt tijdens nachten herkauwen doen ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel…

maar kijk toch eens die veel te kleine hokken gevuld met winstbejag en kippenleed hoe schaamteloos, wat akelig en wreed zo'n beest is toch niet enkel om te fokken het maakt me boos, opstandig en ook sip vandaag eet ik alleen maar scharrelkip…

Met vleugels vliegen vogels vlinderlicht van ver en vol vaart van verlangen. Verlichte veren van vrijheid voeren de vaandel van vriendschap en vrede. Vage vormen veranderen vliegensvlug, vanuit vensters vragen vogelogen bij vorst om voeding. Vogels voeden zich met veel, verhalen van vroeger verbinden zij met vandaag.…

Ach , de meeuwen , die relaxed maar vastberaden richting IJmuiden zeilen op de lucht van zongestoofde duinen Als wij de rosé ontkurken en de zalmsalade keuren keren zij chagrijnig terug ; gadverdamme , alweer makreel en lekkerbek…

wit krullend haar, oortjes die wat hangen, luisteren doen ze nooit, of het is voor even, bij de rammel van mijn bak, aangerend het is mijn eten, oortjes die graag horen, enkel dit signaal, ik ben echt niet groot, loop pronkzuchtig aan een lijntje, want mijn oortjes die wat hangen, volgen immer mijn verlangen.…

Als ik toch een schilpad was en uit mijn huis zou gaan. dan liep ik in mijn blootje en mijn huissie bleef dan staan. Ik zou dan snel gaan bibberen en had het ook zo koud daarom dat ik dit lijffie maar in mijn huissie houdt En als ik dan wil rusten voor een tussenstop dan trek ik slechts mijn nekkie in en mijn pootjes op.…

Zij kent ons beter dan wij ons zelf kennen heeft ons lief meer dan wij lief kunnen hebben zij heeft het karakter van een luie beer en denkt soms dat zij een poes is het is niet haar lelijkheid maar de eigen overtuiging van haar schoonheid die haar zo mooi maakt zij is én gedicht én majesteit op haar honden planeet wij zijn…

piepklein uiltje, de maan scheen als zilver, je kroop even warm weg in de holte van mijn hand natuurlijk, jouw teer silhouet met de mooie ronde ogen, als symbool van Athene, mijn dierbare godin ik heb je gezocht, steenuiltje, in elk verrommeld hoekje, langs het gescheurde riet of onder wijkende pannen je ontglipt me, telkens weer…

Een bewonderende vlucht spat hoog in belletjes uiteen gespiegeld in bleekblauwe dromen. Haar ivoren wachters vormen een statige grijns, zij is mijn koningin der zilte stromen. Dol (van opwinding danst een kunststukje van waterparel poëzie zo) fijn.…

Daar sliepen eens zo elegant Drie zwanen aan de waterkant Ik dacht ik loop eens verder want Ik zie ze straks in dromenland.…