Alle inzendingen over taal

Goed, beter, of is het best ? Als ik, dan ik, wanneer begrijp ik het ooit een keer ? Is het, zul jij of jij zal ? ik ken, kan, kon weet ik het nu al ? Wordt het of word het ! Hoe schrijf je dat in 't net ? Snap ik het nú dan ? Willen, zullen, kunnen, kennen Met woorden spelen het is soms wennen ! De nederlandse taal hoe je het…

Voorbestemd, ontstemd, mee ingestemd 't zijn toch maar gewoon wat woorden het enige wat erin terugkomt is 't woord "stem" waarmee je "woorden" kunt verwoorden Waarom maakt dit zo een indruk op mij ? Ik weet het niet, het is zo maar een gevoel Het zijn woorden in een lange rij ze vertellen een ander wat ik bedoel Maar het woord dekt…

woorden sprekend lippen die zich vormen naar klinkers en consonanten in een onbekende taal ogen weerspiegelen de betekenis van vorm en staven stem totdat het is alleen maar een droom met haar hoofd tegen zijn schouder luisterend naar het geluid van verre gerust stellende drums…

Toen Alfa voor het eerst zijn Bet ontmoette, Heeft hij haar lang met kennersblik aanschouwd. En nog dezelfde dag deed hij zijn aanzoek En nog dezelfde maand zijn zij getrouwd. En waren samen letterlijk gelukkig En hadden lief in letterlijke zin. En Bet schonk na verloop van negen maanden Het leven aan een vierentwintigling. Dat was de aanvang…

Ik plavuis mijn hart met het monter koeterwaal betegel een straat die per abuis lijkt te bewegen in de rust van geweven stijgende lucht gelegen goedlachs pittoresk en authentiek monumentaal Gemurmel in de scheuren naar kabbelende dalen schilderachtig tot in de barsten van nieuwe kleuren het bestaan dat doorleeft in Bourgondische geuren achter…

het kind in mij blijft lezen om de verbeelding van het woord heeft dan telkens weer te vrezen dat het lezend wordt gestoord dus de legger heeft het nodig om te wijzen waar het las of waar de schrijver was gebleven toen hij aan het schrijven was…

Bij het samen obsc1 tempelieren voelde ik dat jij mij niet meer on2k en kon ik, zolang ik ver3tig keek, al mijn luimen en lusten bot4en.…

De dichter verwondert zich zichtbaar met woorden hoe woorden verworden van wonder en dromen tot klanken die klinken als koele akkoorden en wensen van mensen om eens uit te komen. Het vreemdste verschijnsel is 't schijnbare goed dat 't Engels verwoordt in 't Engelse "good" maar verrassend verbasterd is van onze "God" en rijmt op een woord…

Een woord was hier eens dubbel dubbelzinnig banG. Letterlijk op straat stond-i op één el nA. Acroteleutonisch zag dit woord het belanG; Tekende contract voor fonetische logicaE.…

dichter dichterbij de woorden die ik schrijf dat ik blijf dichterbij dichter verder verderaf de woorden die ik vrees dat ik lees verderaf verder eenvoud eenvoudig de woorden die ik bedoel dat ik voel eenvoudig eenvoud…

Praten Kan iedereen Oeverloos zwammen Een richting oplullen Horen Doof en daardoor Verloren Voor de betekenis Van Woorden Ziende Blind Kijken is meer Dan Zien Hoever een blik Ziet Signalen Signaleren Interpreteren Objectiviteit verloren Invullen Aanvullen Oeverloos Zwammen en lullen Verpakt in langlopend krullende zinnen…

de lege tekst tocht wind luguber kaatsen medeklinkers echo's naar elkaar ze kunnen geen volume vinden klinkers klotsen tegenritmes en zijn onbenaderbaar woorden missen de magie van soepele zinnen brengen niet meer binnen dan betekenis strofen vloeien niet omdat de inhoud strakbevroren lijkt misschien wel doodgeboren…

Gewogen woorden liegen niet Althans, ze wegen lichter, tenzij de desbetreffende dichter zijn lezer lezig leesvoer biedt (Inkt is echter erg machtig) ‘Open mind’ komt zelden snel zoals mannen boven tachtig Strofen waren zeker prachtig, maar woorden zaten in de knel (Voelden zich niet in hun sasjes) De uitkomst blijkt nu wel bekend: letters…

De boer had slechte oren hij had het niet verstaan en tussen de kippen in het hok nog een hen gedaan…

Mefistofelisch. Het woordenboek geeft me alle antwoorden die ik nodig heb Zodat, als ‘t mij gevraagd wordt, ik kan zeggen: Wist je dat, in het Faustverhaal, Mefistofeles de naam is van de Duivel? En men dan zegt: Wat knap van jou, hoe weet je dat? En ik dan grijns en koffie drink Mefistofelisch.…

Zwoele klanken stromen het zuiden uit, voeren me week en zachtjes dronken Anders dan het Nederlandse ronken is het meest zwoel het Belgische geluid Wieg mij in een eeuwig smeltende slaap, drijvend op een vlot van anti-tutoyeren En verwen mij met uw immer zachte g die mijn oren doorstroomt, zo gedwee Spreek niet in talen uit zonniger oorden…

Zacht trekt ze de woorden uit me weg die haar schoonheid volkomen missen maar naar waardering blijft ze vissen nadat ik mijn diepste heb gezegd ze laat me draaien om mijn as verliest belang in mijn aanwezen zodat ik alweer begin te vrezen ik ben de domste van haar klas ze leert mij de fijne kneepjes lest mijn dorst maar taalt zelf niet…

Zodra het vlees sterft stolt het woord in de oren van de luisteraar, de ogen van de lezer, en laat het zich in tekens vangen. Het vaste is aan vraat en erosie onderhevig. In zijn permanente staat verschuilt zich reeds zijn ondergang. Want dat wat staat, kan gelezen, worden aangeraakt, begrepen en door tweeden worden eigengemaakt.…

die spoken in mijn hoofd zoveel woorden die op mijn tong worden gedoofd zoveel woorden uit mijn gevoel gegrepen zoveel woorden vaak verkeerd begrepen…

als de woorden niet meer komen blaast zij leven in mijn dromen waait zij letters in mijn geest als de zinnen zijn vervlogen kleurt zij zeven regenbogen maakt zij dichten tot een feest…

Hoe een woord trilt in zijn letter na letter uitgespeld op het ritme van een dans klanken die verder schuiven uiteenplooien in een zin hoor de slis en de plof vooral val niet over hun tongen ze krijsen zich hees in de schreeuw of zwijmelen stil in wel en in wee als zachte geruchten terwijl ik spreek.…

Zijn rug is krom gebogen als hij aan zijn tafel zit. Geschreven woorden, niet gelogen; het blad voor hem was eens wit. Zijn hand peinzend op zijn kin, gedachten kronkelen in en uit. Het dichten heeft voor hem weer zin, sterke woorden zonder geluid.…

ik knikker met klinkers stuiter ze aan top ze rollen in klanken springen hoog op vallen in zakjes, gevuld met klinkend geluid stromen in overvloed van noord naar zuid spreken in woorden verzinnen een taal klink en klank klare zonder omhaal…

woorden waaien door mijn hersens zinnen vormend zien zij licht ik kleur ze in met mijn gedachten proef hun klank met ogen dicht laat mijn vingers stil bewegen streel de toetsen van het bord laat mijn lippen woorden fluisteren oren luisteren naar wat het wordt als het ritme blijkt te kloppen berg ik alles netjes op zullen woorden…

Stoeiend, achter deuren (tot genot) het Gebeuren (zoveelste poging tot) Het leuren… re: Wat een onding! re: Scheur kapot! ('k wíst dat 't misging) Oh, gruwelijk dichter- slot…

Pagina zonder woorden, door iedereen begrepen... Poëzie werd doodgenepen, in symfonieën van akkoorden. De zin probeert men te mijden; opnieuw een lege bladzijde.…

Het hart klopt sneller als het gevoel binnen stroomt De zon schijnt feller als je zichtbaar droomt De woorden in de zinnen liggen in wolkenspinsels als geweven spinnen in gedroomde verzinsels Beelden zich in ogen die reageren met een schok in spetterende regenbogen op het schrijvers' blok…

opponenten zijn cliché's en makkelijk gevonden tegenover man staat vrouw, zo paart zwart met wit moeder natuur versus siliconenborsten, echte tanden contra kunstgebit zo verhoudt zich goed tot kwaad, als kapot tot ongeschonden en kennen we niet het stel van verloren en weer teruggevonden vergelijkbaar met uit de pas en in het gelid armoede…