Hoe een woord trilt
in zijn letter
na letter
uitgespeld op het ritme
van een dans
klanken
die verder schuiven
uiteenplooien
in een zin
hoor de slis
en de plof
vooral
val niet over hun tongen
ze krijsen zich hees
in de schreeuw
of zwijmelen stil
in wel en in wee
als zachte geruchten
terwijl ik spreek.…
Zijn rug is krom gebogen
als hij aan zijn tafel zit.
Geschreven woorden, niet gelogen;
het blad voor hem was eens wit.
Zijn hand peinzend op zijn kin,
gedachten kronkelen in en uit.
Het dichten heeft voor hem weer zin,
sterke woorden zonder geluid.…
ik knikker met klinkers
stuiter ze aan top
ze rollen in klanken
springen hoog op
vallen in zakjes, gevuld
met klinkend geluid
stromen in overvloed
van noord naar zuid
spreken in woorden
verzinnen een taal
klink en klank klare
zonder omhaal…
woorden waaien
door mijn hersens
zinnen vormend
zien zij licht
ik kleur ze in
met mijn gedachten
proef hun klank
met ogen dicht
laat mijn vingers
stil bewegen
streel de toetsen
van het bord
laat mijn lippen
woorden fluisteren
oren luisteren
naar wat het wordt
als het ritme
blijkt te kloppen
berg ik alles
netjes op
zullen woorden…
Pagina zonder woorden,
door iedereen begrepen...
Poëzie werd doodgenepen,
in symfonieën van akkoorden.
De zin probeert men te mijden;
opnieuw een lege bladzijde.…
Het hart klopt sneller
als het gevoel binnen stroomt
De zon schijnt feller
als je zichtbaar droomt
De woorden in de zinnen
liggen in wolkenspinsels
als geweven spinnen
in gedroomde verzinsels
Beelden zich in ogen
die reageren met een schok
in spetterende regenbogen
op het schrijvers' blok…
opponenten zijn cliché's en makkelijk gevonden
tegenover man staat vrouw, zo paart zwart met wit
moeder natuur versus siliconenborsten, echte tanden contra kunstgebit
zo verhoudt zich goed tot kwaad, als kapot tot ongeschonden
en kennen we niet het stel van verloren en weer teruggevonden
vergelijkbaar met uit de pas en in het gelid
armoede…
879
Bezig met laden