Woordlood
Je ogen verdwalen op reis
door een oceaan van woorden:
je neemt me nauwelijks waar.
Ook mijn zinnen schieten tekort
om al jouw diepten te peilen.
Toch werp ik keer op keer
het woordlood uit
in een machteloos gebaar
en laat het in het donker
doordringen en bezinken,
tot het op de bodem stuit,
waar zachte sponzen groeien
en groeien: oh, machteloos gebaar!
Geplaatst in de categorie: taal