Alle inzendingen over emoties

Dwalend baarde het gehoor zijn bloei in extase toen de paradijselijke klanken van haar naam, door het hart gekoesterd en behaagd en gekleed in de schoonheid van hun aard, ertoe kwamen. Als door de glans van hun pracht belaagd, trachtend hun strelingen te bedaren, viel het oor ten prooi aan het pralen van de zang die zong tot wat het raakt.…

De meeste wonden helen Maar sommige wonden niet Diepgeworteld in het hart Voeden zij zich met verdriet Ze lijken te verdwijnen Met de jaren raak je ze kwijt Maar de herinnering is sterker Dan de werking van de tijd Zo keren schimmen uit het verleden Terug in jouw bestaan Nestelen zich in je gedachten Stilte is niet te verstaan de kalmte…

Zonder alle zorgen zijn en gelukkig voorbij het heden zo wil ik heel mijn leven snellen naar een volgend ogenblik met brandend verlangen stap zettend in een volgend uur een nieuwe dag waar schaduw ongeboren blijft en duisternis slechts als dichterlijk iets het licht mag sterken…

In de hondsdagen versterft het wilde gezang. Bij de kom in het gras is de merel komen drinken vier lange teugen voor hij weer vloog - wat leeft, leeft van schrik en beven. Ik ken iemand; hij ligt in zijn groene graf, het is nog vers. Hij zwijgt daar als de schuwe vogel die hij altijd was. Ook ik ben nog nooit zo stil geweest. Er is beangstigend…

Mocht mijn hart nu stil worden, laten gaan wat het griefde, laten oplossen wat het bedrukte, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, geen woorden meer horen, geen verhalen meer beluisteren, stil worden, niets anders meer. Mocht mijn hart nu stil worden, zoals de vale strepen aan de einder, zoals de lijnen die naar…

Eens een bloem van pracht en toekomst, een bron van oneindig zicht, een tong voor vele oren. Nu wachtend op wat hem toekomt, een duister licht, waarin het einde wordt geboren. Eens zo vol van superieur intellect, het leven bood hem wat het had. Nu zo leeg op late dagen, wachtend op de nacht. De zin van het leven: herinnerd worden en worden…

we waren elk een reflectie ingebonden, verdonkeremaand samen weken we af van gangbare vergezichten in de verte nog niet zodat het leek of niemand bewoog bij dit schijnsel bleef ieder voor zich, elkaar wanende daar speelden we nog verstoppertje zonder te vinden alleen en geleidelijk verdwenen met cement tussen muurstenen de…

Ik ben dwangmatig geweest Dat Zit nog helder in mijn geest Hoe ik dat Nu wil beseffen Dat Kan ik niet verleggen Dat kan ik nu wel beschrijven Soms blijft dat nog wel kleven Maar Dat is ook leven…

Niets zo leuk als op archeologische ontdekkingstocht te gaan in je eigen zolderkamer. Slingerend door een oerwoud aan hersenkronkels, borstelend langs stoffige spinnenwebben, zoals Indiana Jones. Zo kom je nog eens tot historische vondsten. Sterk dat die naam op de valreep binnen flitste, zoals het personage van Harrison Ford telkens op het…

Kan ik dan leven zonder hem? Vulde mijn lichaam zich niet telkens als hij kwam met trotse koppigheid die paarden dampen doet, met boterdikke vreugde? Stroomde als ik hem zag mijn bed niet vol, sprongen mijn kasten dan niet open; vloeide mijn zand dan niet in patronen op de vloer; sneed mijn brood zich niet hunkerend in schijven; lekte mijn honing…

Grondloze diepte, met gevaarlijke bijgedachte. Diepe rotskloof, met steile wanden. Alles verzinkt erin, in de onpeilbare diepte. In de aardkorst, een uitgestrekte ruimte, waar de grenzeloze tijd, de afgrond van het hart, het onpeilbare gevoel, geen grenzen kent. De rampzalige toestand, van diepe ellende.…

ook voor jou brandt er een kaarsje twee jaar mis ik jouw kriebelbaard jouw mooie kijk op het leven hoe jij genieten kon van muziek het kokkerellen gedichten, mensen een biertje, broodje paling het leven ook voor jou brandt er een kaarsje want het is stil, stiller zonder jou toch draag ik je met alle liefde mee altijd mee…

Al hagelt het en is het grauw het is voor jou een glanzende dag. Een voor grote rustige passen een atelier met een kruk en tafel en geuren van vers dennengroen. Een voor lege doeken en penselen die ook jou vandaag wenken. Kom, blijf niet mistroostig staan loop even hierheen vol verlangen verwoord jouw regenboogzielskracht . Vrees geen…

Je hebt de liedtekst aangegeven zelf uitgezocht en draait al deuntjes de tijd en jezelf om als oudere plaat. Je graf is in zicht fluister je met broze lippen vuur en as heeft geen voorkeur. Wat zul je gaan doen al bijna weg van hier wat worden definieerbare momenten. De onvoorspelbare aarde lonkt dit gevoel van mysterie knaagt jouw…

HOE duizendvoudig lief en zacht in zorg en eerbied zou ik wezen en zeer omzichtig. Wist gij deze vriendelijkheid u toegedacht! Gedenk, wat wij misdeden, niet; niet toen, maar nu was onze tijd, wel was voor ons nog weggeleid een hopen na een lang verdriet. Een hopen als wij lief en zacht zijn zullen en gerust voortaan en mijne…

voor Tonnus Oosterhoff een kwal licht op in zee roep niet een stoel staat leeg in de kamer kan niet tegelijk op de stoel en de bank we gaan naar de brug naar geleidelijk een nieuwe toonsoort kom je de zon roept ja ik ga mee 'hello texas' de bureaustoel roept ook armleuning trekt ze een bedelkleed aan het licht helpt met…

je zou versteld staan als je wist hoeveel mensen jou nodig hebben…

Diep verborgen in het schaduwrijk gebied zie je tranen om wat is In het licht zie je het niet Niemand ziet het stil verdriet, het gemis Het verlangen gevangen Kleurrijke bloemenpracht fladderende vlinders dansende libellen kabbelend water wuivend riet statige zwanen In lommerrijk gebied zie je al die tranen niet…

zo schamper kan men zijn licht van bestaan in twee ijle lijnen zoals spiegel met zwaan maar het verstand kan trekken zoals lood aan een vislijn zwaar buit halend van de bodem bezwaard bloot te staan spiegel met zwaan en brood de maan en nog meer lasten drukkend tot zelfs ademnood het ijle breekt in het kluwen van dwingende lijnen…

Peinzend over de donkere kant van de maan zag ik vrij plots het mogelijke alternatief pakte verf en kwast en een hoge ladder en begon mijn eigen hemel te scheppen witte wolken naast diepblauw de duistere kant bleek slechts een schaduw van mezelf…

Leven geeft je diverse wegen en kansen om niet alleen te sterven eenzaamheid hoeft je laatste jas niet te zijn als je een zijweg durft in te slaan. Broosheid , je botten, kaalheid zijn niet erg je hoeft geen momenten meer te wachten nieuwe familieleden ook zonder bloedband mogen je ook verwarmen en omarmen. Ook jij mag je de gelukkigste…

Ik kan u niet vergeten, Mijn simpel landekijn, Bij mensen die veel weten, Veel hebben en veel zijn. Ik heb u nooit verloren Uit de ogen van mijn ziel, Mijn dorpke en mijn toren En vaders zingend wiel. Dat zingend wiel van vader, Het bracht, met staag geruis, De rijke avond nader En 't bruine brood in huis. Draait door mijn zang bij…

Donkere kille luchten, zelfs de echtelijke sponde killig nauw Plots wit wollig spul dat naast me kirt, de hemel kleurt blauw. Dromen van stranden zonovergoten, palmbomen vriendelijk groetend Schattig stukje God meeslepend warm het universum dankend. Bengaals vuur danst een mooie toekomst in Totaal vervoerd door pure zo schone min. Zingend…

Je hoeft mijn mond niet te volgen geen geschenken te brengen bloemen mogen tuinen blijven sieren luister maar gewoon naar je hart ervaar de resonantie in de kamers. Het is te vinden, dat vertel ik je met en in de kleuren van de natuur als ik de spatels of het papier tot mijn ogen maak, mijn iris geheimen eindeloos uitdeelt. Tijd oogt als…

luisteren naar jou is zoeken in het riet of plots wakker worden met verwarring in 't verschiet is het vissen in een vijver zonder aas toe te voegen wat versta je onder gevulde ijver als altijd lege handen je droegen ik leef zo het leven brengt eerst beheerst, vooringenomen later draag je mee wat is verzengd soms beklijft dat aan gewenste…

Ouderloos Vele dagen waren als verse boeken minuten lang soms jonge wezen met nachtelijke beelden om te vrezen wat mochten wij kinderen onderzoeken. Dit kalenderjaar zal mij lang heugen niet gelukkig uitgevallen zonder pijn voelde het eerder als broos porselein handgeschilderd mocht het toch deugen. Had het firmament luiken echt dichtgedaan…

We zullen nooit te veel spreken. We zwijgen alleen te weinig. Als je weinig spreekt is gebleken, wordt je alleen maar chagrijnig. Spreken mag dan zilver wezen en misschien is zwijgen goud. Waarom zou je spreken vrezen, als je toch meer van zilver houdt? Maar je moet altijd wel bedenken dat goud van grotere waarde is. Spreken kun je zonder…

Kijk hoe scherp alles vandaag geuren van het woud leven geeft een keukenmes een winkel snijdt om deze beelden te koesteren. Leven is een spel van letters het snijdt hout en geeft wijsheid raakt je aderen en torenkamers met dronken traagheid. Het maakt je een uil of adelaar een honderd jarige kastanjeboom terwijl de wind je oren leeg blaast…

Waar is ’t beter dan op koude avond Onderuitgezakt bij het open vuur Met een sprankelend glas rode wijn Voeten ontspannen op tafel Door te brengen tot het late uur Gezellig keuvelen over koetjes en kalfjes Genietend van de warme gloed Onder handbereik een schaal met hapjes Aan de voet een snurkend hondje Dat zich met aandacht en warmte voedt…

tranen zijn bitter of zilt maar soms ook zoet in blijdschap geplengd…