Alle inzendingen over vrouwen

de muur, steen voor steen verbrokkelt de gelaagdheid het kind bedolven het kind, gevoelloos versteend door de bescherming een vuist vol verdriet de vrouw, ontredderd verscheurt het kind van haar af door liefde gesterkt krachtig kwetsbaarheid moederlijk onvermogen innerlijke strijd duizend kussen diep volgt de vrouw haar levenspad…

ze verscheen in lingerie en wou naar haar divan ze schrok en werd hysterisch het vrouwtje van mijn buurman ze wist niet dat ik daar was ik wou enkel maar wat vragen wat uitleg over kookwas maar ze bleek zo aangeslagen ze schrok en wou gaan lopen maar gleed uit op het parket haar been dat leek gebroken en dat was absoluut geen pret…

Door onze zachte, licht-ontroerde lijven o Zusters, woedt die grote strijd nu fel: wij hunk'ren naar de toekomst, 't heerlijk spel aller krachten, die nu in ons verstijven. Wij horen Vrijheids zoete lokken wel, en reppen ons... Niemand wil achterblijven: wij werpen van ons het lange en stijve vrouwen-gewaad, om licht te gaan en snel…

Zitplaats heeft ze zich gevonden een tuin, een hof, ........met reden? Waarin ze neder zit achter glas waar ik haar-versteend- zie zitten, broos, breekbaar Herfst heeft haar tot op 'r huid ontkleed 't herfstblad is rond 'r lijf gevallen Was zij -voor de kunstenaar- meer dan een model een vrouw van lijf en leden?…

slechts een gekleurd dundoek verhult haar lange slanke lijf zonnestralen dringen door tot op haar huid blote voeten laten sporen na op het hete zand een huilend kindje sjokt moeizaam mee aan haar linkerhand op haar hoofd balanceert een waterkruik ze valt me op door haar fraaie ranke figuur donkerbruine ogen kijken me een secondelang aan…

Slechts haar silhouet maar hij dagdroomde de rest zo werd hij toch blij…

In dankbaarheid, eer dat ik sterven moet, Vraag ik nog een ballade voor diegenen Die als een goede vrouw mij zijn verschenen, En gaven vreugd zoals een vrouw dat doet, Wetende dat er in het hart maar ene En meer dan zij mij dorstig maakt het bloed, Maar zegenend de bron door God beschenen, En gaven vreugd zoals een vrouw dat doet. Ja, wild…

Het is al nacht en jij slaapt, niet helemaal zonder mij. Maar ik ben er. In jou. Ik krul me om je heen. Het is al nacht en je mist me. En ik alles, wat jij bent. Maar ik ben er, veel langer, dan je nu droomt over mij.…

De zon scheen alleen die dag, In waar ik samen mag, Met jou beleven dat, Er nooit zoiets had Kunnen schijnen. Warme gloedvolle lijnen. Oogcontact handen raken. Beter nog elkaar bewaken. Verlangende liefdesdans, Horizontale megaglans. Armen lippen borsten tongen, Borsten likken doordrongen. Uren als een lang moment, Wij elkaar hebben verwend…

Wist niet dat er een vrouw bestond Die perfecte keuzes maakte voor haar Lichaam is de reden, dat er lingerie bestaat. Haar strakke billen hellen langzaam onder haar string. De bandjes van haar b.h. naadloos over haar schouder dragen haar prachtige borsten als: Wat ben je sexy, wat ben je mooi! Meer vrouw word jij niet als in lingerie bij mij…

ik zag hun gezichtjes opgemaakt in verstilde jeugd ogen wijzer dan de lach die even teveel tanden gaf de dress is wijd in nonchalant sportief met hier en daar een gadget vergeet de dure pinnen niet zij stralen cool door gemaakt negeren bewegen surrealistisch in het knokig hoekige van deze tijd nog kapstokken zij wat hen wordt aangereikt…

Elise Spauwen ging als eerste stemmen ’t Was in de jaren twintig, vijftien mei Haar tijd als circuspaardje leek voorbij Wat restte waren voetangels en klemmen Dat geldt voor alle vrouwen tot op heden Naast suikerklontjes geeft een heer gemaal Zijn echtgenote met de zweep, in taal Die nog van doen heeft met een grijs verleden De vrouw, ze…

Een vrouw in de morgen... Heel dicht tegen me aan... Ze slaapt....Heeft niets aan... Een vrouw in de morgen... Maar straks zal ze weer gaan... Ja..Straks zal ze weer gaan....…

hou je van mij zoals ik van je hou dan maak je me blij mijn kleine lieve vrouw. kom toch naar huis want ik wil met je spelen zo liefdevol en kuis je mooie haren strelen. mijn hart zingt nu stil een lied voor de doven want wat ik nu wil zul jij toch nooit beloven…

Alle roekoemeisjes van vanavond alle toedoemeisjes van vannacht wat zeggen we daar nu wel van? Niets. We laten ze maar zitten maar zitten maar liggen maar slapen maar dromen van jajaja.…

Van maneschijn is nog geen sprake we wandelen samen door een rozentuin de geur en kleur als wonderbaarlijk Hier neem je niet de benen noch de wijk Hier blijf je dralen dwalen door een hof Hof van Heden.…

We hebben alleen nog maar een fotootje van het autootje nog in zwart-wit Het was een autootje met pit maar pet:de koeling De zomerdag deed ons smelten de wind niet meer dan bries De rook uit de uitlaat van onze voorganger stinkend vies Plots begon ons autootje te roken kon voor noch achteruit Zelfs de slinger kon 'm…

ik zie ze lopen van 's morgens laat tot 's avonds vroeg zich voorttrekkend door de uitverkoop met tassen vol van " Nooit Genoeg "…

De condensdruppel van je glas Viel op je gezonnebruinde been Het was alsof ik las Dat de zon alleen hier scheen Je hand liet hem begaan Glinsterend in de zon Ik bleef naast je staan Genietend dat dit kon…

Vrouwen uit een heroïsch verleden vervulden soms meer daadkracht dan de vertegenwoordigers van de andere sekse deden. Zo was er aan het begin van de tachtig jarige oorlog een vrouw heel voornaam, die niet langer gaarne het garnizoens kasteel Vredenburg in Utrecht zag staan. Trijn van Leemput was haar naam, een brouwersvrouw die heldhaftig heel…

"Ja maar hetero-mannen moeten werken die moeten de centjes verdienen hebben maar een dag vrij voor het vlees en dan vraagt men zich nog af 'Wie is die man die.., wat doet die man toch' Nou die man die doet z'n best meer dan z'n best maar oh die vrouwen die vrouwen zijn zo onverzadigbaar!"…

Ik voel je soms draaien in je slaap Niet naast me nee, Maar wel vlakbij. Ik neem je zorgen weg, Wanneer je bij me kruipt. Ik zoen je, terwijl je slaapt. Je zoekt de deken En mij. Je zoent me, terwijl je slaapt Jij Mij…

Je handen zacht Je ogen sprankelen Vroeg in de nacht Mij aan het wankelen Je prachtige figuur Je mooie lach Ons stiekem avontuur Waarin dit mag…

Het vrouwelijke icoon in de reclame bepaalt een maatschappelijk beeld. Hun zorgzame glimlach op een verpakking is een waarde die met onze zinnen speelt. Doorpolderd met een mysterieuze glimlach wordt door een Zeeuws meisje liefdevolle zuinigheid uitgestraald, die zo even voor haar margarine geen cent te veel heeft betaald. Of de verpleegster…

Nu je weer leeft in deze tijd, Ben ik een vleugje vakantie kwijt. Drie weken waren we tijdzonetrouw, Even ontsnappen samen met jou. Nu weer samen in dezelfde dag, Voel je alsof ik je gisteren zag.…

Olga de Haas hield van dansen. Olga was gracieus. Olga leefde voor haar passie; die danste op diëten met weinig keus. Een ballerina leeft voor haar balletten; heeft geen plaats voor extra lichaamsvetten. En zo danste Olga's korte leven op de passen van het immer angstig gegeven, dat een dikke ballerina nimmer voor de hoofdrol wordt gevraagd…

Wist je dat In deze stad Een man (Een grote dan) Bij de Turk wacht (En aan jou dacht) 'Uw Kapsalon is klaar' En ik dacht Aan jou haar…

Ben jij daar aan de andere kant Van de wereld Toch dichtbij Maar relatief ver weg Of is de afstand steeds te groot En kan alleen Een aanraking Het gevoel overbruggen Ik denk aan jou Prachtig mooi Als de zonnestralen In de ochtend De rust en de eenvoud Puur en verwarmend Natuurwonderlijk Echt…

hoe doelloos mijn reiken was zag ik niet als kind er waren dagen dat ik had kunnen beseffen misschien was ik blind of dom waarom dan al die jaren nog proberen ik had toch moeten leren van vruchteloze momenten de pijn van het niet krijgen de kilte van het zwijgen maar nee ik waagde iedere dag opnieuw en de teleurstelling…

het jurkje waait wat op moedervlek siert haar linkerdijbeen opvallend fraaie, slanke, lange benen nog niet door de zon gekleurd groot contrast met de vuurrode nagels van de tenen staat stil om zich heen te kijken hand beschermend boven haar ogen haar blik zweeft over het strand zwaait opeens enthousiast en glimlachte even tegen mij daarna…