Alle inzendingen over idool

Voor Alice Daar is geen weten van het hart Geen kalme hand voor ruig gemoed. Dichtsels van lief en stille smart Doen elke aard, oneindig goed. Uw pen vol zoete melancholie, schreef woorden voor verdwaald gemoed. Die verzen zijn voor ons de olie Welk ons gevoel weer branden doet. 't Is goed uw woorden wat te lezen Nog even voor het…

Er is een dichter gestorven: hij had een goede naam; nu komen de andre poëten luid jammerend tezaam; zij strooien as op hun hoofden en zijn in rouw gehuld, hun oog is met zilte tranen, met weemoed hun hart gevuld. De dode heette een stumperd en machtloos nog voor één uur, nu wordt hij opeens bevorderd tot stralend dichterfiguur; nu wordt hij…

Belaagd, door verkeerde mannen geleefd is er voor evalueren geen gelegenheid mis je de ervaring waarmee je overleeft en ontvlucht opgejaagd aardse dwaasheid Je staat voor wat mannelijkheid beweegt de sensuele ultieme schoonheid die helaas geen ruimte in haar geest heeft voor herstel door schuilen in eigenheid De man zoekt, ná jou, vooral…

twee zwammetjes van porselein heel frêle salon damesachtig glanzen van slijm op hun bolletjes van onder opwindend transparant lammelletjes om doorheen te kijken ze kleuren wit tot ivoor zo koel welzeker kwetsbaar in hun gevoel heel diep daar binnen dan moeilijk ze daar precies te raken om gewoon ‘ns te kijken of ze kreetjes slaken in…

Mopsus en Dorinde. Mopsus. Dorinde, Puikschone, mijn lust en mijn leven, Wiens wezen zo lang in mijn hart stond geschreven; Ai, zie hoe de telgen en 't liefelijk kruid Verjeugden, nu 't voorjaar de hemel ontsluit. Dorinde. Dat zie ik, o Mopsus, en kan mij verblijden;…

Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon. Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn Wanneer de winden sluimren aan uw troon, De sterren vlammen in uw baldakijn: Als tussen u en uw oneindigheid De schaduw valt, en in dat klaar gewelf Uw blank geluk dat god noch mens benijdt, Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…

hij die voor ons sjoemels knibbels ritsels euvel duidt in beeld integer tegelijkertijd kan rimpelen en twinkelen ijlings bijpraat terwijl haagse belletjes toch rinkelen met d'ogen knipperend ruim twintig jaar politiek ontsluit buiten beeld Binnenskamers is hij doorgaans aan het kringelen wij spreken nu uiteraard over de enige echte Ferry Mingelen…

Ooit ging ik weer waar ik was schoolgegaan. Ik zag mijn lerares, krom door haar jaren. Ik voelde haat, maar niet door haar ontwaren - zij had nooit bij mijn voelen stilgestaan. Volwassen nu trad ik haar stevig nader. Mijn hart vol van rancune, van mijn haat. Ik zou haar alles zeggen, accuraat! Bij elke stap gezet werd ik steeds kwader……

Behoedzaam maar behendig draag ik zijn leven in mijn handen. Een lichte last van woorden. Een dikke dichter. Nolens . 877 pagina's groot. De ochtend wacht nu op berijmde bomen. En bevroren bloemen op het behang. En met voorzichtige vingers blader ik dan door zijn dagen. Geletterd en geschreven. In sourdine. Laat het raam maar op een…

Vlinderkens tintelen langs open bloemen zachtkens strijken ze de boom des vlinders de lenteregen had haar takjes gebogen onrustig cirkelden ze tussen de bloesem In verbeelding en gepeins sloeg mijn mensenharte gade ze vlogen waarlijk schoon in harmonie met haar omgeving Ze vlogen in grote getale om de lamp heerlijk…

Een zeepbel zo mooi Een zeepbel zo als het verlangen Van een mens, alle mens Ieder de er zjn oog op laat vallen ziet het anders Ieder zijn andere verlangen Het verlangen, de droom, het ideaal Zo kostbaar beschouwd Ook gelijk breekbaar De nieuwe wind waait en een nieuwe Ideaal zeepbel is mooier dan eerst Door die ene persoon Springt…

Mijn bloed stroomt nederwaarts en kippenvel verblijd mijn huid Ik duik in zijn mond verdrink in zijn keel hij slikt me door Kom ik voel me helemaal bevangen vol overgave hang me op bij hem Aan vibraties de stem het gevoel ben jij mijn frivool idioot idool…

Niet lachen, maar Ik heb een heus idool, Dat klinkt op mijn Leeftijd als een viool, Maar ik kan haar charme niet weerstaan, mijn gevoel voor haar is als een orkaan, ‘k zou het liefst bij mijn idool willen leven, haar vooral mijn oprechte liefde geven, dan zou ik niet van haar zijde wijken, mijn idool is met niemand te vergelijken…

Te midden, hedendaagse herrie en escalatie, angst en mist nu wordt Bomans relativerende gemist heer en meester van iedere situatie en als kameleon paste hij zich moeiteloos aan en spotlights waren zijn bestaan sterk talent, schrijver, conferencier interviewer, filosoof en cabaretier een persoonlijkheid en al nostalgisch gevoel nu Zonder…

Hij poedert neuzen aan de kom en mengt zich met een klutselkwast wie moeite neemt die klopt hem vast voelt zich al roerend minder dom Want Doktor Oetker is niet zwaar `t is zuivel, water en een zakje smijt het tezamen in een bakje een ei erbij, schudden en klaar Wel jammer is als fout gespeld recepten onverklaarbaar lijken afvalligen tegen…

Ik heb twee idolen. Hun foto's hangen boven mijn bed aan de muur. Mijn hart hebben zij gestolen, ben een fan van het eerste uur. Door hen raak ik geïnspireerd, en lach om hun capriolen. Het jeugdige door mij felbegeerd, het ware talent nog verscholen Ze raken bij mij de juiste snaar, ben blij dat zij bij mij inwonen. Een leven zonder…

Madonna de popsterkameleon Wisselt van huid en haar Verdubbelt het groot idool Peron, Monroe, Garbo Van aardse moeder tot verwaaide vamp Elke nieuwe snit, elk ander masker Jut de koper op Imago geeft wat animo In het spiegelpaleis van de smaak Tot ze haar bijna gewone ik vond Een huisvrouw met twee kinderen…

Er is een dichter die niet kwaakt maar keer op keer opmonter treft als hij een speedsonnet aanheft en opgewekt met droevig draakt Hij blaast het stof van poëzie en lucht het ledig met begrijpen zonder door regels af te knijpen zijn werk leest als een melodie Wis steekt de brand in triestigheden verruilt `t nobele polemiek niet met ongegeneerd…

zit weer alleen voor het beeld van mijn idool is het de goot van het dak of van het trottoir nog door de regenpijp of kan ik zo in het riool bij wormen onder het maaiveld wacht het abattoir zal ik me dronken dood rijden in de coentunnel voor de eer van een laatste nieuwsflits in de krant op zoek naar een wereld zonder drugs en geweld ben ik…

de laatste eer voetbalstadion doodskist op middenstip eigen orkest zangfestijn legio béste vrienden bloemen leggen met elkaar vuurpotten, aanstekers bierfestijn valt wat te beleven! hysterisch circus massaal in in elkanders armen snikfestijn geforceerde stilte voor slechts één minuut de beloning jubelt men zichzelve toe juichfestijn…

Niet lachen, maar ik heb een heus idool Dat klinkt op mijn leeftijd nogal frivool Maar ik kan haar charme niet weerstaan Mijn gevoel voor haar, is als een orkaan 'k Zou het liefst bij mijn idool willen leven Haar vooral mijn oprechte liefde geven Dan zou ik niet van haar zijde wijken Mijn idool is met niemand te vergelijken…

Kom eens kijken kleine sabbelaar klapper je sandaaltjes van de trap fluister verbazing met sapperdeflap en werp je saffiertjes hier eens naar Savourerend verstopt als een stouterdje zonsacrerend op een dot sajetsatijn ligt een saliesalep zuipende sacramijn schandalig zeldzaam, zo`n zalig saboutertje Een saffie van saffloers satanskruid…

de wanhoop in haar stem tijdens dat lied: J'attendrai J'attendrai Le jour et la nuit J'attendrai toujours Ton retour J'attendrai dat zou ik willen bereiken alles, maar niet de onverschilligheid dat wil ik misschien nog wel het meest niet meer schrijven nooit meer, nu niet later niet, nooit niet ook vroeger niet meer de vrede…

(Flavie & Antoine) Ne me répondez donc certainement jamais que je suis tôt avec cette lettre après à peine un jour comme si j'aurais voulu vous attendre, je me pro- pose où, mon cher? J'ai quelque chose douloureuse à raconter: le jardin n'est plus à moi à cause d'un déménagement imprévu. Après avoir lu votre poème de hier, j'ai fait…

Zit ingebakken in het vocht dat chemisch aanzet tot... maar hij is rustelozer geeft zichzelf privileges één als jager stelt zich aan als zot en spreekt in kreten zij wacht op zijn bezinning of gaat aan hem voorbij terwijl hij blind voor haar signalen alsmaar kwijlt dat windt haar op vindt hij…

Hij krijgt m'n compliment voor zijn gedicht, waarin-ie zijn idee zo raak verwoordt. Wanneer een ander vers me méér bekoort, dan blijkt het eveneens van Daan de Ligt. Ik ga er dus volmondig mee akkoord, als iemand zegt, dat hij goed werk verricht. Voor mij is hij een dichter van gewicht, die zeer terecht z'n hoge cijfers scoort. De dichtkunst…

Ik zie dichtbij je op de plaatjes de foto's genomen van jou Je vult de lege stilte's met je leuke praatjes Ik zou je willen zeggen dat ik echt van je hou Maar niet op een manier die ze in de liefde bedoelen Ik zou het uren volhouden alleen maar praten met jou En dat jij mij uit zou leggen hoe je het zo mooi maakt op papier…

Ik kan je niet uit mijn hoofd krijgen PUNT Griekse zwart en rood figuurde kylixen, schalen, zijn niks bij de schaduw van jou kleine teen punt Zelfs pentagrammatische mediallonnen erin kunnen niet méér bekoren, en dat lijkt wel raar aangezien ik nu van dichten hou, dus ook van pentametrische verwikkelingetjes, maar momenteel laat ik zien dat…

Eva, uw naam is paradijs, gelijk aan u is het Hof van Eden, waar gehoorzaamheid tot elke prijs als erfgoed al eeuwen wordt beleden. Freya, jij bent niet belast door dit verleden en bent niet getrapt in deze opgezette val; trouw zijn aan jezelf is ’n betere reden dan zonden vermijden, want die zijn er al. Laura is echter een geval apart:…

Regen trekt niet weg als zij verschijnt, evenmin schijnt de zon, omdat zij er is. Geen depressie komt eerder of verdwijnt, als het scherm oplicht door haar aanwezigheid. Maar ook al mist het aan de grond, ijzelt het fors en vriezen alle wegen op, als zij van het weer bericht met haar warme mond, begint de dooi en komen de bloemen uit de knop…