Mijn leven een zeepbel

Een zeepbel zo mooi
Een zeepbel zo als het verlangen
Van een mens, alle mens
Ieder de er zjn oog op laat vallen
ziet het anders
Ieder zijn andere verlangen

Het verlangen, de droom, het ideaal
Zo kostbaar beschouwd
Ook gelijk breekbaar

De nieuwe wind waait en een nieuwe
Ideaal zeepbel is mooier dan eerst

Door die ene persoon
Springt je verlangen uit elkaar
Nooit meer zal zijn wat is geweest

Het verlangen blijft onaangeraakt
Nooit zal iemand
Het bereiken, vangen
Als je te dicht bij komt
Is verlies je het uit je oog
En vervaagt het

Slechts weinig
Zien de kleine
Die uiteindelijk nog
Het langste blijven
Maar helaas zo onopvallend als iedereen
Alleen maar het succes van de grote ziet

Ik zie mezelf op de kop
En weet
Mijn leven als zeepbel precies
Zoals ik het wil zien

fantasie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 2.905