Alle inzendingen over liefde

Vandaag zag ik jou bij het brood, je glimlach knapperiger dan een versgebakken baguette. Mijn hart sprong uit mijn borst en rende drie gangpaden verder, op zoek naar de afdeling "Verstand". Je vroeg of ik wist waar de melk stond ik smolt sneller dan een ijsje in de Sahara, terwijl mijn gedachten door het plafond schoten als…

En zoveel schande werd in liefdes naam Met rein gelaat, gemeen gemoed bedreven, Dat ik mij vaak genoeg voor liefde schaam En walging mij belet om voort te leven. Een felle blos, een bloedgolf stijgt naar 't hoofd, Het wordt mij beurtlings rood en zwart voor ogen. Ach, alles wat geluk is wordt geroofd, Bevochten op almachtige gier en logen.…

Ik sprak jouw naam – in stilte – zoals wind een blad kan zijn – geen echo – geen bevestiging – alleen het zachte – Zijn – Je vorm – hing in de kamer – zoals licht in ochtenddauw – je afwezigheid – zo tastbaar – alsof ik je nog aanschouw – We zien elkaar – in schimmen – en liefde – als een fluistering – zaait in mijn hart - Ik hou van…

ik ontdekte pas jouw zachtheid toen mijn afstand door het raken jou opwond in het zachte tasten naar jouw gevoelige zenuweinden in de wil je totaal over te geven zonder nog een eigen stukje prive dat jij in jouw lach hebt verstopt in je uiterst gevoelige mond met adem die soms onzichtbaar ruikt naar zoute drop daar is ervaren…

kussen waarop ik slapen kan dromen van leven deken voor elk seizoen elke bui voorbij liggen in het groenste gras de blauwste lucht voelen van de fijnste hand verstand voorbij laten waaien…

Aan mijne Vrouw. In zachte klanken saamgebracht Heb ik uw zoete naam gedacht, O mijn Lief-uitverkoren! Die 't liefst mij aller dingen zijt, Die ik mijn hart heb ingeleid En eeuwig zal behoren. Dit lied is voor de Liefste mijn, Dus zal 't als mijne liefde zijn, Als een gesmede keten Van rijm aan rijm aaneengehecht En om twee harten heengelegd…

Omdat je zo mooi bent, schemer ik mijn dromen alsof ik afdwaal in de nevels van je blik alsof je ogen aan me tornen en je meest terloopse lach me veroordeelt tot boeteling. Zie je niet aan mijn gezicht hoe je me bedwelmt welk clandestiene leven ik ons 's nachts verbeeld hoe eenzaamheid me keldert als woestijnregens en begeerte me vuurspuwt…

er waren altijd mensen die na het passeren nog heimelijk even omkeken ja speciaal naar jou zo waren zij onder de indruk van jouw verschijnen waarin alles wat de natuur in voorraad had klopte en de som van alle delen toch meer bleek te zijn dan het optellen alleen dus jouw neusje in de lucht telde mee en niet dat arrogante je…

Zoals de maan overdag Ik zie ze soms en kan niet helpen te staren Gecapteerd door het moment Even kunnen vergeten waar je bent Ik wil nog wat langer hier blijven Zorgeloos verder drijven Als ik mocht kiezen bleef ik hier nog enkele jaren Zo gloeit haar glimlach…

Je gaf me op die nieuwjaarsdag Toen de toegang tot je woning Een sleutel vanuit je hart Waar je dat van mij Mee binnen trad…

ik voelde en wist dat jij mij aan het inpalmen was niet opzichtig maar met geduld en een lief raffinement dat op dit terrein van markant belang is gebleken want jij bent die streken nooit vergeten in samen het spelend ontleden en later de lieflijke toegiften die jij altijd nog uit jouw onuitputtelijke voorraad toverde met een magische…

Het ruisen van wind en water troost mij, vertel -- hem van mijn liefde!…

Waarom bestaat er geen pil tegen verliefdheid: Antilovine?…

zij keek in de spiegel lachte minzaam naar het stukje glas ja ze was niet echt knap maar het vleugje onberekenbaar maakte haar buitengewoon interessant en aantrekkelijk niet gewoontjes maar juist dat aparte kan van alles een spannend avontuur maken zij kan je tot in het diepst van je hart gevoelig raken en met behoud van…

nog hoor ik de tonen van je hartstochtelijke stem zie ik in je ogen de geestdrift omdat jij in je hart kunt voelen wie jij bent je lijf danst blijdschap omdat jij echte liefde hebt gekend en ook de ogen van die ander hebben dat bekend en weten wie jij eigenlijk bent veelstemmig in emoties en zelfs tot in de laagste tonen van de donkeren…

Ik heb u lief, gij zult gelukkig zijn! Zo fluister ik, alleen, in staag herhalen, En door mijn denken komt met vlagen dwalen Van liefdes volkslied het oeroud refrein. De meisjes zingen 't in de maneschijn Met brede slingers wandlend langs de wegen, Zij roepen 't iedre donkere jongen tegen: Ik heb u lief! gij zult gelukkig zijn! Door de…

toen de tijd bevroor ontwaakte hij met gesloten ogen verstard bewegingloos naast haar en luisterde ademloos diep bewogen naar haar zwijgend lied zij zag noch hoorde hem hoe kon ze ook anders in de ingevroren tijd…

in rusten en waken hebben wij al die jaren in halfslaap grdroomd met alle up's en downs wetend dat enkel nabijheid relaties doen groeien wij hebben toch de risico's genomen om af en toe ook van onze liefde te dromen om er dan weer op te teren dat stukje rode draad zal ons het leven leren helaas worden onze handen steeds…

Diep in me hart Is voor jou een plaatsje apart Je moet weten Ik kan je niet vergeten Voel me vrij Blijf altijd bij mij Diep in me hart Ik zal altijd van je houden Maar je moet me voor altijd vertrouwen…

De steen bloeit. De steen die niet kan bloeien, Wat bloeit die steen. Zijn bloesems zijn veelkleurig. Gekleurd als de wolken wanneer de maan hen beschijnt, Gekleurd als jouw ogen, liefste, En warm. Gekleurd als vrolijke ideeën, Veelkleurig als golven die tot aan de horizon golven. Wat bloeit de steen, Wat bloeit de steen die niet kan bloeien…

De liefde schijnt alleen bij volle maan Dat is Amór - zoals je weet een man Selène doet wat Lúna óók doen kan Ze schijnt - maar juist dán komt het erop aan Of het de schijn is die Amór bedriegt Wie gelooft wil níet zien dat de ander liegt...…

Op de wijze van: Indien het klagen kan, etc. Ai, schone dochter blond, die ’t hulsel en paruiken Des gouden dageraads verwelkt en verdooft*, Die de sneeuwwitte melk en leliën doen duiken* Van ’t zilverblanke vel van uw eerwaardig hoofd, O Margarieta schoon, o uitgelezen bloeme, Strooi uit uw braaf* verguld en lang gouddradig haar, Dat* de…

Liefde is een maan, ze verandert per dag, wordt -- groter, wordt kleiner.…

Je blik zegt genoeg stilte groeit tussen ons heen woorden hoeven niet Ik hoor je nog voor je spreekt, voel de rimpeling in je stilte. Elke blik een fluistering die mij moeiteloos bereikt. Je adem trilt door mijn huid, een taal zonder woorden. Je aanwezigheid golft door mij heen. Je vreugde gloeit als ochtendlicht dat zachtjes door mij…

soms schuur ik even aan de hemel hopend dat ik opgemerkt word heel bescheiden want ik ben nooit op de voorgrond of neem zelden het hoogste woord alleen omdat ik me als eenling wil onderscheiden in de massa word ik nooit gehoord door patsers schreeuwers en jongens met een grote bek vaak klop ik ook in stilte zachtjes aan…

zacht is je huid in alle subtiele rondingen zij geeft de oneindige cirkel haar zachtheid kwaliteit in de vileine spanning van raking in vloeiend samenkomen zonder het brute botsen van twee werelden zou ik in herbeleven nogmaals zoveel van mezelf geven dat de pijn nu nog schrijnt in de littekens die zichtbaar overblijven…

je ging met de zon en een stralend gezicht - je kwam nooit meer weerom ik nip aan jouw kom nu en ik schrijf met je pen nu ik je fluister ik … niet slapen ik … niet eten en al- le licht is duister het park wacht op het ochtendlicht en jou…

Liefde uit leegte ik zocht geen vuur, geen stormwind alleen jouw echo Ik ben verliefd geworden op jou, niet omdat ik liefde zocht, maar omdat de dagen kleurloos voorbijgingen, de nachten te stil waren. Ik wilde een stem die bleef, iets dat de tijd brak, hoe vluchtig het ook was. Ik keek naar jou zoals men kijkt naar regen op een eenzame…

Liggend in je armen in een wereld waar wij koningen zijn. Lik ik de Portugese zee van je olijfbruine huid. Val ik In een oase zonde einde. Waar tijd geen grenzen kent. Verdrinkend in jouw ogen plant je de zaden en oogsten wij later onze eeuwige liefde.…

Hij is romantisch, laat met de moesson kusjes -- op mij regenen.…