Alle inzendingen over actualiteit

soms willen we … het verleden doen vergeten wat was en nog is aanpassen zelfs het middel van herprogrammering wordt niet gemeden in de vorm van gedwongen bekering en als dat mislukt wordt het in stilte begraven onschuldige culturen en volkeren van wie velen slechts nog kinderen waren van het verleden moet je leren helaas de lessen…

ik heb nog met ze gesproken vergeten bomen die mijn geweten ooit wortels hebben gegeven bladeren die voor mij ruizelden op warme zomerwind waar zon in donker loof bleef steken en wij door heerlijke picknicks de tijd vergaten ik dromen vond die volop tegen spraken waarin muziek met veel tonige refreinen klonk nu is het landschap…

Excuses voor mijn slavernijverleden Vroeger op school was ik eens Zwarte Piet Ik was pas twaalf en ik besefte niet Welk wankel pad ik destijds heb betreden Maar acht jaar later was ik Sinterklaas Zo werd ik mijn verleden weer de baas…

De culturen, die we verslagen hebben. De vijanden, die we hebben gemaakt. Oorlog. Hebzucht. Slaverij. Waanzinnig geraas. Mensen die eerder leefden, konden het niet weten, Mensen van vandaag, snappen welzijn wèl. Gelukkig en helaas. Wij zijn zeer bewust geworden. We weten zoveel meer dan toen. We zijn veel wijzer vandaag. Wij weten…

en plots is er een nieuwe wereld met nieuwe mensen ze worden weer compleet nu de mondkapjes zijn verdwenen en gezichten worden aangevuld en ingekleurd moet me heroriënteren mooie ogen suggereerden een bepaald type mond stemmen de kin en lippen en nu – nu is zuster Mirjam Mirjam niet meer zo veranderd na de vorige keer niet door…

Is zij dan jouw slaaf waarvoor je op de markt hebt betaald die je naar willekeur buiten zet of binnenhaalt? En wanneer de energie en levenssappen er allemaal zijn uitgeperst en al het bruikbare er uit is gehaald het dan bij de vodden in een plunjezak bij de kliko achterlaat Nee toch zeker ?…

Al googelend naar voetbalspelsystemen Bedacht ik ondertussen ook één zelf: Het revolutionaire 0-0-11 Beëindigt alle tactische problemen. Is dan de opponent nog niet gevloerd, Dan is mijn speelplan niet goed uitgevoerd.…

het was niet de eerste blik die overweldigend was het vonkte meteen waar geladen deeltjes mij raakten en hun energie een miraculeus zachte landing maakten mijn huid veranderde in een eindeloos verlangen naar meer waarbij de intensiteit warmte kleurde naar rood wij zij gaan lopen op blote voeten in het gras waarbij wind…

Ik ben helemaal alleen Niemand om me heen Ik heb geen huis Geen thuis Ik ben kwaad op de soldaat Hij heeft loon Ik geeneens een boon Ik kan niet beter weten Ik wil enkel eten Ik ben maar een kind Waai me mee met de wind Naar de andere kant Naar een ander land Ik wil een beter leven Waar? Mij om het even…

vederlicht klinken de woorden die jij opleest van donker papier ze horen anders omdat je handen ze sturen met esoterische gebaren de kleuren in je blik en hun intensiteit doen diepgaand begeleid je streelt niet nog beveel je maar wij worden schokkend diep geraakt juist op die plaatsen waar panische onzekerheden leeftijd…

voorzichtig hebben wij elkaars schaduwen schetsend gekleurd met het eerste licht waarover wij konden beschikken zijn er contouren aangegeven hebben contrasten de vormen versterkt pas later toen wij in elkaar de pigmenten van liefde ontdekten kleurden wij de grote vlakken zonder de ander te gaan overlappen stilaan zijn…

zacht zong wind de eerste ochtendgeuren van de vroege bloeiers in het gras dat nat van dauw zich nog moeizaam aan het oprichten was in de kille ochtendkou je lachte om de eigenwijze cirkels die je voeten altijd schreven op de pas geschapen dagen in je ogen glinsterden de kleuren die de eerste zonnestralen door hun lichtbreking…

ik heb met je huid gesproken kleine rimpels en kloven heel minutieus onderzocht van beneden naar boven in het glooiend heuvelland voelde mijn hand de zacht vertrouwelijke warm vrouwelijke opbloeiende ontvankelijkheid daar waar de wereld strijdt toont zij kracht is de oppervlakte vaak robuuster en beter bestand tegen…

Achter ons dagelijkse nieuws, speelt goed nieuws zich af. In het brandpunt van het uur, dat kranten moeten missen. In Nieuwsuur leeft nieuws, zonder zweven of vergissen, zoals kijkers graag verstaan. Verborgen achter een vage mening, schuilen waarheden achter feiten. Door politici ons vurig toegezegd. Zoals ook experts geloven gaan. Nieuwsuur…

Ik ben dol op fietsen Niet op nietsen Ik fiets op 1 dag soms wel 100 km Heerlijk.........eerlijk Lekker mezelf zijn Fietsen is fijn Je komt van alles tegen onderweg Precies wat ik je nu zeg Denk daar maar eens aan Als ik je nu zag staan...…

jij was de logica weer helemaal kwijt in de snapshot toegemeten tijd waar het podium nog leegte ademt barsten coulissen van opkomend nog ongekend talent schijnt licht al succesvolle bundels terwijl er nog geen stap is gezet achter al bewegende gordijnen we openen met ingehouden adem het mimisch welkomstlied treden langzaam…

wij bewegen altijd synchroon ik zie de volgende pas al komen in je ogen na je uitdagende lach ik was getraind in duizend variaties en toch was jij mij vaak door afleiding te slim af dan telden wij winst en verliezen notuleerden de compromissen gingen opnieuw van acquit in spelen om niets…

Ochot moederke voor jouw speciale zorgen, altijd een effort mijn (t)huis bezij het uwe onschendbare mantelbrug © Gedicht & tekening van Guido De Pelsmaeker…

jouw blik ziet in onderscheid beweging uit stilstand komen nog voor dromen in wakker worden tot realiteiten gaan behoren jouw donkere ogen hebben via jouw brein dat fotografisch vermogen in opslaan van data verschillen aan te geven in stilstaan en leven waar de acties zijn focus jij onmiddellijk lichten je kijkers op in…

ik lachte betrapte mij er op dat ik de verre luchten dichterbij wenste alsof god in het diepst van zijn gedachten mij zijn handen ooit zou schenken toch voelde ik het bestaan dicht om mij heen ik was niet alleen in de mij toegenegen straling nooit is er het begrip om weer met dieren samen te kunnen praten of van vogels…

ik heb altijd heilige willen worden al toen ik in de kribbe lag en maria als mijn moeder zag wij waren niet zo uitgesproken thuis want het dagelijks leven haalde al veel extra geboden in huis wij deden weinig aan mystiek want wat wij niet snapten was verdwaald en dus eigenlijk doodziek wie het bidden had uitgevonden is later…

Ziekte en dood mensen in nood , och hoe dof en mistig was de winter stil en vermoeid volgden we de persconferenties hunkerend naar kracht bibberend in de nacht uitzien naar de lentezon die maar niet wil komen onze kinderen weer zien vrienden weer in huis ontmoeten warmte voelen gevoelens en wensen op laten komen…

jij was op de grens van altijd open waar gesloten stond was voor jou verboden grond geen basis om te stralen of energie te halen er moest een keuze zijn en niet alleen venijn als vrijheid ingeperkt wordt is er menselijkheid gestolen een stukje persoonlijkheid gejat dat van onszelf was zo worden wij tekort gedaan in…

jij bent op op formidabele wijze verrast zij hebben de kleuren van hun leven gisteren jou gegeven in tal van leuke composities in een veelheid van combinaties op de meest uitgelezen locaties kijken ze jou liefhebbend aan gezin kinderen en kleinkinderen die tussen de generaties door- en op zijn gegaan in hun subtiel verschil…

Op dagen als deze betrap ik mezelf op: een kleine vorm van jaloezie denk nou meteen alsjeblief niet, dit dit mijn natuurlijke gedrag is, want: dat is het op zeker niet. Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche…

schitterend ben jij overeind gebleven in deze bizarre tijden van pandemisch leven uit alle spinsels heb jij met magie de pluisters van het duister verdreven op zoek naar licht ook op nabije helderheden werd het zicht ons op mystieke wijze plotseling ontnomen waar ooit houvast de weg naar hemel was zijn geesten weggebleven…

Een klein, toevallig blaadje, dat in mijn cappuccino landt, heeft me in mijn hart getroffen. Laat toeval bedoeling zijn. Laat geen twijfels groeien, over de zin van ons bestaan. Niet onenig strijden. Geen misverstaan.…

structuren en waarheden orakelen ongevraagd de wegen voor vandaag naar de doolhof van morgen alleen jij mijn muze bent standvastig gebleven geen rots in de branding maar vol enthousiasme en vuur voor het leven dat niet doorlopend ontspoort maar weer keurig op tijd rijdt zoals het na eeuwen ook na corona weer hoort laat je lach…

het lichten van je ogen kleurde met een zacht stemgeluid de sfeer die wij wilden horen die uit ons samenzijn is geboren door genetische voorbereidingen van vele geslachten en generaties gedachten in jou sprankelt magie waarvan wij op bijzondere wijze ook de exponenten zijn omdat jouw energie onze aura’s versterken…

je lach waait keuzes weg die al dan niet terecht op je pad zijn gekomen met je mee lopen en dromen ze vangen met beelden je ogen showen werkelijkheid zonder te worden bedrogen maar in de verte echoot tijd het lied van voorzichtigheid nog zijn de woorden niet te verstaan maar tonen geven al spanningen aan die in naderbij…