Alle inzendingen over actualiteit

ik wist dat jij de hoedster was van vele goudgerande schapenwolkjes dat deze volkjes het blauw als leefgebied hebben geadopteerd samen met hun vriend de wind die blind vaart op wat jouw handen hem hebben geleerd jij opent in het ochtendrood waar de wol nog bol staat van de warme nacht pas als de zon zich na de klim weer hoger…

Kom op ouwelui! De jongelui zeiden: Wees radicaler! Daar vloog een tomaat Ophouden jullie! De ouwelui zeiden: We gaan je royeren, dan sta je op straat! Terug naar de roots! De jongelui zeiden: Wat meer KenML! Stop met die onzin, geen communisme We zijn socialisten, dat weet je toch wel?! Toen werd het ruzie met geklooi en gedoe…

Ik hoop dat er iets is om je aan te warmen. Dat je spullen in de tent op orde zijn. En er nu een bord voor je staat dat smaakt.…

ik heb je geschapen uit de mooiste stukjes die een puzzel hemels maken niet in een zesdaagse en dan de zevende dag een noodzakelijke rustpauze vragen maar levenslang kijken en in die tijd vergelijken of de expressie van leven echt alles heeft gegeven geen beeld maar wel in het leven staan met interacties vol emoties op…

Niet weer De eerste lockdown was vertragen in het dagelijks leven. We leerden onze buren weer kennen. We gingen bij oma aperitieven en zij voelde haar hip en jong. Maar de tweede is er teveel aan. Sommigen zien het niet meer zitten. Oudere eenzame mensen zijn het er slechts aan toe. Nu de Kerst en het Nieuwe jaar in aantocht is. We…

Hé weet je, zei de poiliticus stoppen deed een beetje zeer Vandaar dat ik hier sta Kijk, hier ben ik weer Een goede boodschap zou ik zeggen Dit besloot ik zonder overleggen Ik maak een lijst met hart en ziel Dat doe ik snel en zonder bug En jullie stemmen me terug Ik wil weer jullie leider zijn Dat zorgt voor reuring Dat vind…

Ach weet je, zei de politicus het is niets meer dan wat Spielerei Eigenlijk slechts wat boreaal geneuzel Vandaar dat ik nu maar stop met die partij Met mijn inkomen zit het vooralsnog wel goed Beste kiezers, bedankt en iedereen gegroet!…

in donkerrood warmde zich de eeuwenoude stenen muur met het vuur van de zon met kruimels cement had zich het minuscule leven al jaren verwend in krenterige symbiose zij kende de kleur van seizoenen wist dat wind met stormachtige vlagen haar bloempjes tot toekomst zouden maken jij hebt met de wallen gesproken en stukjes geschiedenis…

ik zag in je lach het kloppen van je hart lippen welfden in rood de kracht die jij van binnen had gebogen lijnen verfijnden de intensiteit van de liefde die jij gaf in het zwoel van je ogen ben ik voor jou tot in het stof gekropen niet onderdanig maar vol adoratie van jouw lieftallige vrouwelijkheid…

ze keek om zich heen zag een wereld vol onbekenden zelfs de kleur van steen wilde zich niet meer aan haar kennen ook beweging had zijn natuurlijke souplesse verloren in een afacies samenspel brak de realiteit in slecht passende stukken uiteen ooit hadden kleur en geur in harmonische balans met de tijd het bestaan van talloze…

Ooit knielden we in misten wierook ter bezinnen Goten marmeren helden in kathedralen Kochten angst in gebed, deelden avondmalen Reikte glorie hoger dan ons hemels tinne Devote stilte bij hostiewaarts geschuifel Bewaakt door martelaren onder aanbeden aureool Vervallen tot scherven bestoft glas in lood idool Of in vaal damast verveeld prevelend…

Joseph Robinette Biden volgens Donald Trump & co geen president, maar Sleepin' Joe Onder Obama acht jaar lang tweede viool in 't koorgezang Vandaag is 't zijn geboortedag straks eerste man, met meer gezag dan zijn verliezers, Trump & co Joe Biden is, wat je ook vindt elect, nog niet inauguraal Maar straks waait er een frisse wind…

nietszeggende woorden laten we gaan wij kunnen elkaar verstaan over en weer begrijpen zonder misverstand in lichaamstaal toch spiegelen wij niet op hetzelfde gebeuren vergelijkbaar verdriet het raken zit in de diepste contacten die herinneringen maken in het toentertijd beleven is onze referentiematrix goeddeels geschreven…

Wie heeft van zijn leven ooit, de dood gezien met eigen ogen? Doodsangst bestaat, dat is waar. Die kun je in andermans ogen zien, als angst om niet te durven leven. Wie levenslustig gestorven is, kan nog dagenlang nadien, zijn levend zaad schenken, aan een vitale vrouw, die daarom vraagt. Hier is geen sprake van doodsangst, maar van doodgewone…

Dat de muren oren hebben, zegt het spreekwoord. Maar muren zwijgen en houden hun gordijnen voor al onze geheimen. Ze blijven stil van vloer tot plafond. Dat is jammer. Wat zouden huizen ons niet allemaal kunnen vertellen over hun bewoner, soms tientallen, zelfs honderden jaren geleden? Ik zou de verhalen van gevangenissen en paleizen, internaten…

wind lispelt vage woorden door het schaarse blad zij zijn nog uitverkoren om de boodschapper te horen als dadelijk ook op de schoongeveegde grond de mededeling komt jij lacht en ziet takken driftig zwiepen in hun schrijverij net als het blad horen zij er in samenspraak ook helemaal bij ik zie jou de stammen met liefde omarmen…

Een lockdown lijkt in het begin wel leuk Maar thuiswerk gaat toch op den duur vervelen Je kunt geen roddels op je werk meer delen En praten met je vrouw geeft al snel jeuk Dus snel op zoek naar pret en wat verzet De derde golf komt uit het waterbed…

We hebben iemand nodig die ons troost… We kunnen niet zonder elkaar want je bent elkaar te dierbaar. Bloemen kunnen niet zonder water… Ze hebben het nodig om te kunnen leven. De wereld kan niet zonder zuurstof… Anders gaat alles en iedereen dood. Een last op onze schouders nodig… Om te dragen. We kunnen ook niet zonder fouten… Anders…

een bloem in de loop van een geweer een hand op het hoofd van een kind een arm om de schouders van een zwerver een woord tot hen die worden doodgezwegenå water voor de dorstigen bedden voor vermoeiden brood voor hen die hongeren welkom voor hen die vluchtten maar ook begrip voor hen die bang zijn vergeving voor hen die wreed waren liefde…

Wie nemen moeten, wat ze niet kunnen krijgen. Wie machtig en rijk willen zijn. Wie het spel niet meer spelen willen, omdat ze hebben verloren, verliezen aanzienlijk. Verliezers verliezen hun supporters niet, omdat ze zelf graag winnaars willen zijn, die niet verliezen willen totdat. Totdat supporters opgelucht beseffen, dat slechts één slechte…

jij hebt met subtiele hand en lange armbeweging geluiden aan elkaar gevlochten met een rode draad als toon daaromheen vibreerden golven rapten teksten hun akkoorden vloekten dissonanten in een straattaal die hier niet hoorde in de veelheid van muziek knoopten losse einden snel weer hun begin in eindeloze mantra’s en repeterende…

vaak heb jij de aarde gekust maar ik heb je nooit zien breken buigzaam onder storm en lieve lust want iedereen mocht alles weten je groeide naar een knipogende zon maar hebt je afkomst nooit verloochend jij was meer dan mijn rots in de branding ik strandde dan ook in hemelse verwachting…

waar jij ook ging er hing altijd een frisse bloemetjesgeur waarbij jouw lach de letters vormden van kleur en geslacht die deze geur gaf significant was de kleur die ook overeenkwam met die van je ogen in het zee blauw beloven…

Hij komt met veel weg “Grijp ze bij d’r poessie!” Hij gaat ook niet weg Nederlaag of niet Hij is gek op dictators Spiegelt zich daaraan Hij wil het worden Hij is al aardig op weg…

Lust, onbewust Zonde zijnde wat mijn gedachten sust Rondingen, afgewende ogen Gedachten van handelingen, wel overwogen Tegen het natuur deins ik in Golven van emotie sluit ik in Maatschappelijke dam dat niet mag breken Onverholpen natuur dat zich met geweld zal wreken…

Tot voor kort leek het alsof de wereld ons dorp was. Mensen werden wereldburger. Verlieten hun woningen om te gaan wandelen in Peru en Maleisië. Bezit was niet langer belangrijk. Beleving was het nieuwe bezit. Veel meemaken. Overal bij zijn. Alles gezien hebben. Plotseling bemoeilijkt het coronavirus dat perspectief. Sportwedstrijden…

je krulde verguldde met schoonheid de mooiste bogen die jij met liefde tot kunst wilde dopen jouw shine zorgde voor kleur vorm en weerkaatsing in een volmaakt spiegelend bewegen in de eenheid van leven met geven en nemen ben jij een groter monument dan ik ooit heb gekend…

ik heb je stilte uitgepakt een lach en wat verdwaasde blikken een haardos zonder grote klitten ledematen die hun onbalans bewijzen door de grote ruimte die ze bewegend eisen de tierelantijntjes zijn verdwenen het extravagante heeft zijn langste tijd gehad net als het sterk gekleurde flamboyante dat jij nu afspoelt in het groot koudwaterbad…

Ivana Trump heeft ons iets te vertellen Na al die jaren moest ze het toch kwijt Zij openbaart een wereldschokkend feit Door haar ben ik mijn mening bij gaan stellen Een scoop voor de Amerikaanse kiezer “Mijn ex-man is een zeer slechte verliezer”…

ik heb jouw oogstrelende kleuren al gezien ja die zonder pigmenten in een eerste glans van nano en energie uit nieuwe elementen zij spelen met en in de atmosfeer zoals ook wij delen in en deel zijn aan onze leefomgeving sprankelen zij in harmonie met een totaal andere biosfeer in ons nieuwe samen zijn identiteiten gelijk maar…