Netgedichten

netgedicht (nr. 72.777):

Vage woorden

wind lispelt
vage woorden
door het schaarse blad

zij zijn nog
uitverkoren om de
boodschapper te horen

als dadelijk ook op de
schoongeveegde grond
de mededeling komt

jij lacht en ziet
takken driftig zwiepen
in hun schrijverij

net als het blad horen
zij er in samenspraak
ook helemaal bij

ik zie jou de stammen
met liefde omarmen
voor gezamenlijke hugs

de winter moet nog
komen maar jouw warmte
belooft hen al mooie dromen