Alle inzendingen over ex-liefde

Met ons hunkerend verlangen - nu zeg je het was een grap - had ik een toren kunnen behangen zelfs alle treden van de trap een grote boomgaard bemesten tien openhaarden in de fik niets meer te goed onder de resten ben weer terug van even niet ik.…

De liefde is weg, tenminste van één kant. Je zei: Vrienden kunnen we blijven, Nog steeds hand in hand. Kusjes kan ik je blijven geven, maar meer dan dat niet. Weet je wel hoe me dat kwetst, dat je dat toch niet ziet.. Ik wil ook vrienden blijven, maar ik hou nog van jou Vrienden blijven.. Het betekend net iets meer voor mij, dan…

De echo van jouw afwijzing klinkt nog altijd kil en onverminderd door de spelonken in mijn hoofd Grenzeloze naïviteit maakte dat ik in jouw woorden heb geloofd Ik zag geen compassie in jouw ogen toen ik schreeuwde zelfs niet toen ik zweeg Je leek volkomen onbewogen je uitdrukking was koud en leeg Ik begrijp niet hoe jij al die…

Jij was zo ooit en onverwacht alsof de schepping nog beginnen moest. Misschien was je te laat, een dag teveel, een achtste, toch heeft god jou mijn leven ingesmoest En nu je bij mij wegijlt, uit een scheppingsweek verlangen berg ik je op in genesis Wij, eerste mensenpaar Wij, eigen slangen en gesis……

Wetend dat ik je nooit zal zien Wacht ik op je berichtjes De dagen gaan langzaam voorbij En de nachten duren lang Hopend dat ik je vanavond spreek Denk ik, ze wil me niet misschien Achter de pc heb ik het koud Maar je gesprekken maken me warm Ik zeg je dat ik van je hou Maar jij bent al weg Wil de rest van mijn leven met je delen Maar vraag…

Kerstmis staat alweer voor de deur... dat is even iets anders dan de dagelijkse sleur Overal is men al druk in de weer, etalages weerspiegelen de kerstgedachte maar ook mijn hartezeer, want jij bent het waar ik altijd naar zal smachten Nu één jaar verder en nog geen teken van leven, ik heb de hoop en moed al opgeven... Maar het geluk tart…

Hij probeert haar te haten maar zal altijd verlangen Zo schuldig als onschuld kan zijn Knielen zijn gedachtes Bij de herinnering aan haar…

Hij wil haar vergeten zal haar vergeven Veinst haar te haten zal van haar houden Hoopt morgen te zien kijkt in een spiegel draait zich vol verlangen om wil vooruit maar zal weer teruggaan…

nooit heb ik je kunnen vergeten al deed ik nog zo mijn best om vooral niet bij jou stil te staan alle dingen die je deed waarmee ik niet leven kon ik heb je zo vreselijk gehaat nooit heb ik je kunnen vergeten nooit meer gedacht dat ik je weer zien zou ineens ben je er zomaar ineens sta je daar met je ogen vol…

achter het gebroken hart waarin niets meer bestaat daar waar de liefde nog steeds een plek heeft achter het gebroken hart waarin de namen staan die niets meer konden zijn dan een martelaar achter het gebroken hart het plekje waar ik mijn herinneringen bewaar…

Ik stop mijn hart Weer achter slot En grendel Mijn hart gaat terug Naar de plek Waar jij het vond Ik had gehoopt Dat jij er anders Mee zou omgaan Ik had gehoopt Dat jij het Waardevoller vond Maar voor jou Was het niet meer Dan ’n kleinood ’n Speeltje Dat je kon laten kloppen Kon laten stoppen Als jij dat wou Dus stop ik mijn…

Mijn dromen zijn vervlogen als een vogel in de nacht Onze toekomst is niet meer wat ik er van had verwacht Jij verdween uit mijn leven als sneeuw voor de zon Jouw liefde voor mij was nog sneller over dan dat 't begon…

ik, de bij gebrek aan beter dan maar mezelf zijnde: een soort De Slegte voor tweedehandse onverkochte emoties, ik kwam mezelf tegen, je was zo lief voor mijn melancholie, dat soort reuma van het gevoelsleven, maar als ik het warmhield, bijvoorbeeld in jouw armen, viel het best te harden. eigenlijk pasten we zo mooi bij elkaar dat ik sinds…

halve zinnen lief, als ik zeg dat jij altijd en dus ook ‘s ochtends vroeg en dat ik omdat jij en wij samen nooit genoeg dan weet je nooit of het wel maar dan jij prachtig in je vel wij hebben genoeg aan halve woorden zeggen stil zwijgend vaak het meest vinden dat hele zinnen storen vieren stom, woordloos ‘t grote feest dus, als…

Een droom Niks meer dan een illusie Ontsnappen aan de werkelijkheid De perfecte wereld Een droom Alles is mooi Een spiegeling van realiteit Alleen maar genieten Een droom De hele wereld aankunnen Bergen verzetten Alle wensen vervuld Een droom Overvloed van liefde Mensen van wie je houdt Oneindig geluk Een droom…

Onder de ozonlaag van bedorvenheid In een paleis, een huis van pracht en praal In de tuin een boom van de eeuwigheid Onder de nacht en geroep van een nachtegaal Op een zomerse dag met een winterse bui Door het bos zonder groen, maar grauw als de nacht Door hemelse tranen van een pas gesneden ui Op de gronden van Moeder Aarde, verzuren al haar…

ik gooi mijn eigen ramen in en dans op de scherven vergeet de scherpte; pleisters komen morgen ik pluk de klaproos in mijn tuin en zie haar blaadjes vallen vergeet de doornen; die heeft ze nooit gehad ik leg me in mijn lege bed en knuffel met mijn kussen vergeet de leegte; mijn dromen vullen mij…

Je vroeg me, je niet te gaan haten omdat je me wilde verlaten, je wilde zoals je zei opnieuw beginnen, zonder mij. Ver weg van haard en huis, je voelde je hier niet meer thuis. Je wilde de wereld ontdekken en daarom ging je vertrekken. Nu, jaren later, ben ik blij dat je bent gegaan, ik heb mijn eigen dingen gedaan. Een nieuw leven heb…

Ik kijk naar een kaarsje weerspiegeld in een ruit duizenden gedachten 3 woorden het is uit…

Buiten schijnt de zon, spelende kinderen op straat, buren die een babbeltje slaan, de boer die al fluitend zijn werk doet, maar hier binnen is alles zo somber en stil, hangt de geur nog van je bedrog, de leugen nog steeds niet weggedreven, is er slechts doffe pijn.…

Boze stemmen in de gang, verwijtende woorden dwarrelen door het huis, nog een laatste poging, maar alles tevergeegfs het is enkel de rust die terugkeert.…

Zijn ogen, helder.. als blauwe diamanten ik was de planeet om een prachtige zon Winterwarm hand in hand, zonder wanten de liefdevolle evolutie van onze oorsprong Blauwe ogen.. omgesmolten, glanzend staal de stervende planeet draait om dode zon Mijn liefde gever blijkt 'n wrede kannibaal pijn zonder weerga, onverzettelijk als beton Blauwe…

Op de plank ligt een boekwerk, dat ik heb gemaakt voor jou. Heel wat uurtjes werk liggen daar, omdat ik je wat geven wou. Op de plank ligt dat dikke pakket, waar ik ons in gespiegeld heb. Van ons samen boos zijn, tot ons urenlange geklep. Op de plank ligt onze liefde op papier, met vele foto's en gekke dingen. Dat we samen vanuit Valkenburg…

't Spel wat óver is, is voorbij, je kunt 't ook óverspel noemen. 't Spel gespeeld door jou en hem, verdriet over liefde, die niet mag. 'k Had zo graag, 'k zou zo graag, ach, 't mag gewoon niet! 'k Zeg je maar één ding, je moet het met rúst laten. Een héél gezin gaat naar de knoppen, omdat jij en hij verliefd zijn! Dat hij ook van…

die zin nog vers in mijn hoofd alsof mijn ziel plots werd vermoord "ik leef niet meer voor jou" de zoveelste ontgoocheling uit jouw mond maar ook de laatste wat je ook zegt, er is geen woord meer dat dit nog goed kan maken…

Soms als ik dan thuiskom je naam weer op dat bord dan weet ik dat ik verdrietig wordt jij was alles mijn hele wereld ik kon niet zonder jou toen ik erachter kwam jij wel zonder mij vielen alle dromen weer in duigen was ik je voorgoed kwijt…

Vannacht blijf ik bij jou slapen Sta niet zo te gapen! Ik blijf bij jou slapen vannacht opdat jouw lichaam de pijn verzacht Wat had je anders gedacht? Dat ik jou mijn hart zou geven? Dat ik zou stoppen met leven? Ik heb geen hart meer gedaan met hartezeer Een halt aan de pijn ik wil alleen nog maar zijn Vannacht blijf ik bij jou slapen…

De toon, de klank van je stem Verandert met het uur Ik ben weg, zegt de toon Het is over, zegt de klank Al luisterend voel ik de afstand die uur na uur ontstaat Zoekend tussen de woorden Hoor ik jou niet meer De lijn is verbroken.…

Weeen lijken het In omgekeerde tijdsrichting Ze ontsluiten een sluis van verdriet Vloedgolven van tranen Maken de weg vrij Voor de geboorte van vergeten…

Zwijgen maakt een hels kabaal Als ze niet gewenst wordt Gillend, snerpend, snijdend Slaat het tegen mijn lijf Langzaam dringt het binnen En vervangt daar de stilte In een oorverdovend lijden.…