4071 resultaten.
Vlinders en bijen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
35 Vlinders fladderen om ons heen,
Wijl warm ’t zonnetje scheen.
Bijtjes zoemen rond de bloemen,
Wijl wij zijn aan ’t zoenen.
Donkre wolken trekken saam,
’t Is met fladderen en zoemen
Gedaan. Wij gaan met zoenen
Door, zijn nog lang niet klaar.
Dan regen klettert op ons neer,
Wij willen wel nog steeds meer,
Regen deert ons geen van beî…
Erg lekker
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
53 Ze kwam hem tegen bij de super,
Voor de ijsjes in de vriezer.
Ze stootte hem aan en zei:
Heb jij er zin in saam met mij?
Hij zei haar enigszins verbaasd:
Ja, dat wel, maar niet hier!
Dat begreep ze niet meteen,
Tot haar ’n lichtje opging.
Toen klaarde haar gezicht op:
Natuurlijk niet hier, maar bij mij!
Nou, dat maakte hem erg blij…
(On)beantwoord verlangen
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
72 Zijn eenzaam hart huilt,
Wordt niet door haar gehoord,
Wijl zijn onuitgesproken woord,
In zijn hart verschuilt.
Het onvervuld verlangen,
Dat hem nu al zo lange kwelt,
Is ’t enige voor hem telt,
Kan niet haar aandacht vangen.
Voor zijn verlangen bleef ze blind,
Nimmer zag ze hem staan,
Liet nooit merken ze van hem vindt.
Hij plengde…
Smachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
67 Zij staarde in de verre leegte,
Ontging nabij haar wachtte,
Zeer naar aandacht smachtte.
Tijd verstreek zonder zij ’t merkte,
Wijl ’t smachtend verlangen sterkte,
Zonder dat het haar aandacht kreeg.
Zo gingen al vele jaren voorbij,
Smachten langzaamaan vliedt,
Maar haar aandacht gaf zij niet.
Het smachten naar haar aandacht,
Is nu…
Ben ik, vluchtig
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
53 Schrijven om te delen
en anoniem te worden
gehoord en gelezen
Verder niets alsjeblieft
Voor mij geen wierook
met pluimen, ik deel iets
van ons allemaal, ik geef
spiegelbeelden van het leven
Het zijn stukjes
van mijn bestaan, niet van mij
Hoogstens een enkele gedachte
komt van mij…
Eeuwig leven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
62 Als ik in de verte schouw
Met mijn ogen dicht,
Zie ik het gezicht van jou,
Dat in ’t duister licht.
Als ik dan m’n ogen open doe,
Verdwijnt jouw gezicht
Weer in ’t verre duister van toen,
Even terug in dit gedicht.
Als ’k jou ook met open ogen zag,
Zou ’k je altijd bij me weten.
Als dat geluk me overkomen mag.
Wil ’k daarvoor alles…
Het plein zingt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
44 Ik zie de late en de vroege
mensen in verlichte kamers
waar de gordijnen niet dichtgaan
Ik zie in het schemerdonker
van de ochtend mannen
zitten praten op de banken
in de kring van het plein
dat dan begint te zingen
in de bomen die daar wonen
Alles gaat maar door
van gisteren naar morgen
zonder begin en einde
Er is geen richting…
Vullen / Legen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
68 Jong haalde ik de wereld
binnen, ik vulde mij
En elke dag, gevoed
door eeuwenwijze vrouwen
was ik blij te groeien, groter
dan Alexander de Grote
Baruch en meester Kong
Ik trouwde en kreeg kinderen
Huiselijke gewone jaren
van vrede en vervulde wensen
Het ging maar door, de mensen
met wie ik sprak, de plaatsen
waar ik steeds kwam, de…
Kracht
poëzie
3.9 met 10 stemmen
2.641 Ik wens mij een koperen kop,
Koel, vaardig te aller uur;
Geen mijmrend hoofd, nu licht, dan zwaar,
Straks brekend, berstend uit elkaar;
Vol storm of zand of vuur;
Een hart, dat, als een friese klok,
Sloeg met gelijke klop!
Geen ding, bij iedere vreugd of smart,
Bij ieder tochtje uit de vert’,
In driftige galop.
Ik wenste mij een effen…
Leeg en vol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
64 Veilig op de stoep
de straten door, rondkijken
en zien wat er is
Het als iets bijzonders zien
Me warmen aan het vuur
en in de vlammen turen
Gedachten laten verteren
zonder ze te missen
Luisteren naar het ruisen
van de waterval, regen
Me schoon wassen
van wat er komt
Cirkelen als een biddende
vogel, alles en niets zien
Tot er een…
Varen boven zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
53 Ballonnen varen boven zee
en in gedachten vaar ik mee
de wereld in, vaar ik over
wapperende was
Onze schaduwen glijden
door de poort der winden
adem van de zon en de maan
het fluisteren van geheimen
Onze schaduwen drijven
over de sfinx zodat haar
blinde ogen even naar ons
lijken te knipperen
Ook de wijzers van de klokken…
"De Spoedcursus"
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
113 We worden geboren met een rugzak vol vragen, in een wereld die antwoorden verkoopt in pillenvorm. Elke angst een diagnose, elke traan een symptoon. We leren lopen op deadlines, ademen tussen afspraken door. De stilte is verdacht, de rust een luxe die we onszelf niet gunnen. En ergens, diep vanbinnen, fluistert een stem die we nauwelijks horen: "Je…
Samen ademen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
64 Voor papa waren de liefste woorden
ze kloppen in mijn hart
maar nu zijn ze voor jou
Nu is alles anders
nu weet ik dat ik pas
nu volwassen ben
Mijn brein is verbouwd
en dat weet het
mijn borsten zijn anders
en mijn armen zullen voortaan
onhandig leeg op jou wachten
wanneer jij elders bent
Ik ben gelukkig en zal dat zijn
als jij het…
Laat de echo maar schallen
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
77 Schreeuwen in een leeg gebouw
waar niets wordt gemaakt
klinken de geluiden door
op zoek naar zinnige woorden
waar het gedicht kan beginnen
Zo klinken de klanken
in een samenspel van vormen van geluiden
om ze telkens terug te laten keren
en de zinnen tot het laatste woord af te laten breken
laat de echo maar schallen
uit een diepe put…
Stiefmoedertje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
69 Zwervers zijn de sprookjes van de stad
slecht vermomde gevaren, grijnzende
tanden boven mijn kinderwagen
Ik oefen me in gewoon
aardig zijn, ik oefen me
in glimlachende gedachten
Maar een kind, mijn kind
laat ik geen pokdalige pad of
landlopende koningszoon kussen
hoe waar het ook is
dat boze feeën, oude koninginnen
heksen, hongerige…
De berg van mijn leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
72 Boeken en foto's op papier
zijn een fijne manier van bewaren
en mijn leven compleet houden -
wie ik van jongs af aan ben
geworden, herinneringen
aan mijn familie, beelden
van hun aanwezigheid
hun bezigheden en de plaatsen
die daarbij horen, tezamen
een alsmaar groeiende berg
met haarfijne dendrieten:
de berg van mijn leven…
Niet naar hun beeld
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
78 Moeder mag mij als dochter
blijven zien, maar mijn broer
en mijn man moeten mij willen
kennen zoals ik ben
Ik heb dat nodig
ook al is het niet waar
want mijn vruchteloze streven
houdt me desondanks in leven
Wandelend en schrijvend
in schriften en brieven
uitleg na uitleg wie ik ben
Boek na boek om te weerleggen
en te vervangen wat…
Matroesjka
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
79 Genoeg mevrouw dikke buik
in comfortabele harembroek
geweest, nu word ik een geestelijke
matroesjka, ik blaas mezelf op:
mijn kind (het uitvretertje
dat ik wijdbeens gehurkt hopla
mijn armen in getrokken heb)
groeit, kruipt en probeert
steeds verder van me af te lopen
maar ik zal het niet laten ontsnappen
mijn gevoeligste zenuwen
recht…
Spiraalbomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
88 Thuis hebben we ieder onze
cel, ons kloosterleven gewijd
aan woord en daad
Mijn woorden, zijn daden
Wandelingen naast het werk
het draaien om elkaars as
als spiraalbomen aan de rand
van een afgrond
Praktische kwesties
bespreken, het onbespreekbare
noteren in precieze zinnen
Geen oeverloos geklets
zeker niet over mijzelf
En in mijn…
Maagdelijk
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
100 Jij bent te mooi
om aangeraakt te worden
door wie dan ook, door mij
alleen, hoop ik
als ik mag, als ik durf
te doen wat ooit iemand mag
Ik passeer jouw huis
Er is alleen een raam
tussen mij en jouw bed
waarin ik mij droom
wanneer ik niet kan slapen
en mijn adem inhoud
en de tijd stil staat
bedwelmd door jouw lippen
voel ik jouw…
Verloren stem
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
127 Zwijgend denkt hij aan verre horizonten,
De stilte door niets verstoord,
Door hem wordt niets gehoord,
Aandacht voor ’t nu uit hem verzwonden.
‘n Nachtegaal breekt de stilte van de nacht
Met hoge tonen van z’n ijl gezang,
Voor ’t gezang heeft hij geen aandacht,
Een traan biggelt langs zijn wang.
Zijn hart huilt stille in het bos,
Wijl…
Zwarte bladzijden
netgedicht
4.2 met 10 stemmen
129 De heldere rode zon gaat onder
in de nevel van de late zomeravond
een vriend schrijft een haiku
over liefde en verval
vriendschap en vrede
oneindig lief onder het maanlicht
een minnaar schrijft een gedicht
over liefde op onleesbare bladzijden
nu het leven begint met aanvaarden
dat de stilte vreemde vragen kent
brengt hij het dieptepunt…
Snegren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
85 Bochten tussen bemoste keien
Slechte ontvangst in de wolken
op de bergen, ze wijken en sluiten
zich achter mij, mijn gedachten
houden ze gevangen op de weg
Geen vergezichten, niet stoppen
om te plassen, rustig doorrijden
Stilstaan is gevaarlijk, misschien
ga ik een pas over naar de zon
Toch nog een gedachte
uit de mist van mijn gevoelens…
Dag en nacht
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
80 In het prille ochtendgloren
Wordt ’n nieuwe dag geboren,
Die duurt tot d’avond valt,
Tijd tussen dag en nacht smalt.
Dit nu al miljarden jaren duurt,
Door natuurwetten gestuurd,
Tot de zon geheel is opgebrand,
Deez aard in ’t duister belandt.
Maar of de mens dit nog beleeft,
Vrees van niet, wijl eer sneeft
Door d’rücksichtloze oorlogsdrift…
Huil om de slingers
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
103 Volg jouw blikken
naar een liefdeshotel
dat de liefde nog niet kent
Ruik jouw temperament
Ja, ik wil jou, ik wil jou
in de schoot van mijn verlangen
Leg jouw lokken om
mijn liefde, laat ze deinen
op golven genot
Vouw jouw gedachten
om mijn vinger, laat ze
likken aan mijn huid
Huil om de slingers
die we…
LeegLoos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
74 Soms heb ik heimwee
naar ijsbloemen en een kruik
oude winterfantasieën
bij foto's van het plein
ons huis vol tantes
de tuin vol appels
een mand vol noten
altijd iets te vieren
toen, maar voor nu
is dat veel te ver
nu is het leeg
achter de foto's
die ik mee kon nemen
Ik mis het woeste land
het wonder van de tuinen
ik mis de onverpakte…
Springstaart
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
104 Rusten zonder tijdverlies
rondspringen, ervaringen
eten, 'Alle Dagen Feest'
Samen proeven, en verteren
bij het licht van de maan, ook
al interesseert die jou niet
De dagen zijn te kort
's winters is het koud
en 's zomers nog licht
wanneer ik moet gaan
slapen (maar uitzonderingen
maken we ongeacht
de consequenties)
'Alle Dagen Feest…
Is jouw foto aandacht voor mij?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
103 Mama is stout
ze kijkt niet
naar mijn schilderij
ze verbergt haar oog
achter de camera
en maakt in gedachten
haar eigen schilderij
van mij
een andere Helena van mij
met bloed aan haar handen
een boze Lolita
met een koele buik
voor hete mannen
een Vertrouwen-Blauwe
buik ondanks de voyeurs
op mama's tentoonstelling
die denken mij…
Heet is de zomer
netgedicht
3.9 met 18 stemmen
290 Examenkoorts, stressfactoren voorbij
ingeslagen, weg
rapporten beginnen stof te verzamelen
schoolbanken voelen als verlaten
Vakantietijd, spelen en schommelen
overwegen
cijfers deemsteren
andere talenten krijgen leven
de laagste procenten herwaarderen.
De dag-tijd is aan 't krimpen
weerstand in hittedagen
de midlifecrisis gaat zijn…
Witte ziel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
106 Mijn hart weet van geen ophouden
het slaat zich overal doorheen
in de drie-eenheid van de tijd
vanaf het groene begin
van mijn lot, mezelf
op de been te brengen
met hartstocht en weer
in de stroom van ervaringen
te springen, af en toe een slag
te zwemmen, wat mee te drijven
en veel te laten passeren
schoonheid en wreedheid
golven gevoelens…