Alle inzendingen over Carry

je vangt vliegende kleuren uit de lucht gooit ze kordaat tegen het doek en wacht tot het wondert en het verhaal ontstaat dynamisch zijn weg gaat in de banen van je hand die bijstuurt en creëert en zie... hoe het daar hangt en alle ogen vangt…

De pauw buigt voor een grijze warme vrouw met zacht rode lokken deze vrouw maakt afstand tot een zoete bereikbaarheid en laat muren vallen ik laat mijn veren zien neem een stille zucht en plof neer in zacht rood velours…

Schichtig kind kleine vogel gekortwiekt alleen in dromen verstrikt dribbelt gespannen van hier naar nergens heen. Kunnen vleugellamme vogels huilen misschien? zwijg onder de zware vleugels van verstikkende ouderlijke vonkenregens. Veilig dromen onder de tafel over echte ouders zij zullen haar halen als vogels met gespreide vleugels…

Lieve Carry, je ziel was nooit van deze aarde, ze luisterde naar hogere wetten, zeer gevoelige toonhoogten, door weinigen opgevangen, alleen stond je, alleen wil ik niet dat je blijft. De geestelijke bloemen zijn onderweg.…

Met ogen dieper dan de zee, ontdek ik bij jou nieuwe wegen. Ze brengen me een oase van gelukzaligheid. Met ogen dieper dan de zee, ontwaak je in mij een voelen, zo puur, zo mooi, zo simpel. Met ogen dieper dan de zee, spin je een cocon van tederheid, waarin ik kan wonen, veilig, vredig. Met ogen dieper dan de zee, kijk ik naar je intense…

Het strand lokt me met open armen Ik laat mijn ziel varen.... op de kabbelende golven. Turend naar de eindeloze horizon, genietend van de warme stralen zon. Luisterend naar mijn innerlijke stem laat ik mijn remmingen los. Dromend over de dingen die ik voel en ja de zee weet wat ik bedoel. Het spel van golven, zee en wind dat is…

Laat me van je houden zoals niemand je graag heeft gezien. Elkaar omarmen en verwarmen. Elkaar beminnen in diepte van dagen. Stil en innig, zij aan zij, onmerkbaar nabij. Herfst en winter vervulden mijn hart. Nu voel ik lente en zomer in volle pracht.…

Nooit alleen..... Ik weet je ergens ver-weg en toch zo dichtbij, verstrengeld in gedachten, wonend in gevoelens, voel je adem door mij heen. Als een ontluikende bloem laat jij je hart en ziel bij mij. In ontelbare kleine dingen kom je onverwachts telkens weer... zo 'rakelings' voorbij.…

Ademloos dichtbij..... zo voel je voor mij aan, als een cocon vol geborgenheid, als een symfonie die weerloos mijn ziel beroert. Ademloos dichtbij..... zo voel je voor mij aan, als ik in je ogen kijk, als een stralende zon bij een heldere hemel. Ademloos dichtbij.... na een tijd op een woelige zee, vaar ik nu op kabbelende golven. Ademloos…

Met onuitwisbare tekens ben je gekerfd in mijn hart, als leven die klatert. Mooie momenten, zichtbaar en tastbaar laten mij verliezen in de tijd. Het licht in je ogen, je warme huid, de tederheid waarmee je mij aanraakt, is als een eindeloos landschap van geven en nemen. De warme gloed van verbondenheid, zo tijdloos mooi, zo tastbaar…

Vandaag moest ik je loslaten, je laten gaan. Hart en ziel zijn in 2 verscheurd maar ik had geen keus. Tranen biggelen over mijn wangen. Waar ben je nu, ik zie je voor me in huis ik mis je op je vertrouwde plaats. Ik loop doelloos rond, verdwaasd. Je lijden en pijn zijn nu voorbij, zachtjes ben je ingeslapen, je van niks meer bewust. Je…

Als een nacht zonder duisternis in stilte klinkt verlatenheid. Langzaam snijdt pijn door mijn lichaam, niemand kan het zien de tranen die maar komen het gemis, de herinnering. Hopen op weerzien, niet zomaar verdwijnen. Onuitwisbaar.... intens gedeeld leven.…

Carry…

Morgen Dromend loop ik rond hoe het morgen hier zal zijn, het laat me geen moment meer los. Je komt terecht in een nieuwe thuis, Gail, delightfull bear een leuke snoet, je lieve ogen die zoveel trouw beloven. Vrolijk, speels wandel je morgen ons leven binnen liefdevol zullen wij je omringen. Vriendschap van een hond is vriendschap…

De klok efkens stilgezet geleefd op het ritme van ons lichaam. Wandelen aan verlaten stranden, turend, luisterend naar het klotsen van de golven. Geuren van de zee opsnuiven. De Normandische kust nog steeds verstrengeld met de oorlog rakend, treffend. Kerkhoven, die respekt, sereniteit afdwingen, om stil van te worden. De Normandische…

Jij wekte mij tot liefde en ik deel de vonken met jou. Vlinders in mijn buik ontdekken wat eens verborgen was. Ik warm mij aan de volheid van je zijn. Wentel mij in tedere gevoelens. Ik proef je warmte ook al ben ik nog kwetsbaar. Ik kan je vertellen dat ik teder van je hou. Je hebt me voor eeuwig losgemaakt om te geven te ontvangen…

in nooit uitgesproken woorden wonen geloften van trouw met een tederheid zoals licht dat binnenvalt intens en zacht. Samen ontvlammen in deze kille wereld verder kunnen groeien naar een horizon vol kleuren van een mooie regenboog. Tekens van verbondenheid waarin we liefdevol kunnen verder wonen. Eindeloos.......…

Als een klein donzig beertje vol enthousiasme en levensvuur wandelde jij mijn leven binnen. Spreken tot mij in alle talen, een zwiep met je staart een likje aan mijn hand scheppen een onvergetelijke band. Alleen al door dat lieve kopje zet ik mijn zorgen aan de kant. De blik in je ogen als ik je aai getuigt van onvoorwaardelijke liefde…

Genieten van de opkomende herfst is een streling voor het oog. Wandelen tussen ritselende bladeren klinkt als zachte muziek. Opsnuiven van houterige geuren en bruin-oranje kleuren. Wind die giert tussen kaal wordende bomen. Uitgewaaid, met rode wangen huiswaarts keren om dan weg te dromen bij een knetterend haardvuur verstrengeld bij elkaar…

De tijd losgelaten koffers rust ingepakt. Uren vertoeven in de bossen. Wonen in de kleuren, geuren geluiden van de herfst. Wandelen in een oranje-bruin bladerentapijt. Blakend zonlicht die onze gezichten weerspiegelen tussen de kaal wordende bomen. Kuieren langs kronkelende beekjes, gedachten door het klotsende…

ik heb je lief in het genieten van ons zijn niet vluchten in wat was of zou moeten zijn ik heb je lief in mijn kwetsbaar zijn elkaar respecteren niet versmachten ik heb je lief in iedere tedere aanraking je zachte handen die mijn huid strelen ik heb je lief voor het vertrouwen je zachte ogen je open hart die geen liefde vreest…

Ik heb je in mijn hart geknoopt je bent een wonder van bestaan. Eindeloos onze samenspraak tussen de stilte van onze woorden wonen geloften van trouw. Ontvlammend in een kille wereld klim ik verder met jou in een zijn vol van kleuren. Je bent zo volledig meer dan ooit... Als een weerspiegeling. Ik ben jij en jij bent ik Wij breken…

Hoe diep de afgrond Is waar langs ik Gelopen, soms geslopen Ben, kan ik van hieruit Niet zien, geen meting Mogelijk om deze diepte Te peilen en van de juiste Mijlen te voorzien, Afgrond met op de diepste Bodem een sediment van Onverwerkte emoties die Mij met alle geweld Naar beneden trekken, en zonder Mededogen naar zich toe…

Liefst 3429 Nederlanders hebben dit jaar een lintje gekregen, waaronder Carry Tefsen (Mien Dobbelsteen). Wim Overweg behoorde niet bij de gedecoreerden. Er zijn de wereld lintjes weggegeven, Maar voor het zeventigste jaar op rij Was hij er - jammer, maar helaas - niet bij, Wat heeft Wim Overweg wel niet misdreven?…

Ze zeggen dat je sterven wilde, en ik heb het ook gezien. Hoe stil je tas daar dreef, daar op het stille water. Ik had het koud en dacht, Wat is het stil... Het spijt me dat je bent gestorven, maar in mijn hoofd leef je nog voort. Want telkens als ik aan je denk, zie ik het beeld van hoe je riep. Al had ik het beloofd, toch kon ik het niet…

Mustard Maxwell's Silver Hammer Polythene Pam She's So Heavy She Came In Through The Bathroom Window I Want You Because You Never Gave Me Your Money Something Come Together Carry That Weight Her Majesty The End…

En Jet is veel te burgerlijk, fatsoenlijker is Jetty, En Jenny, Molly, Henny, Dolly, Enny, Polly, Hetty, En Maggy, Tilly, Fanny, Lili, Lizzy, Carry, Corry, En Bini, Betty, Dini, Nettie, Suzie, Emmy, Dorry. Een jongen heet geen Hein, maar Harry.…

De maan herinnert me aan mijn dromen, het plezier van het zingen, het spel waarmee alles begon Geen last op onze schouders geen onderlinge wrevel Het heilige moeten is uit ons weggevloeid de wereld in getrokken dwingend en mateloos, kinderlijk eisend dat het tijd is om volwassen te worden maar dat ben ik al en de last van mijn leven…

Na de verbouwing van de Kaäba Toen de zwarte steen werd teruggezet Ontstond er een handgemeen in Mecca Tactvol beslecht door Mohammed Elk stamhoofd wilde het grote voorrecht Om het te mogen plaatsen op het altaar In de kubus ontaardend in een gevecht Dus sussend spreidde de wijze leraar Zijn mantel voorbeeldig uit in het zand Vroeg hen…