Alle inzendingen over DOORGAAN MET JE LEVE

Naturel en ongekunsteld speelt het leven veelal het bühne spel. Zonder opsmuk doorgaan in het leven valt niet mee, maar normaal blijft men wel. Men tracht mee te doen, maar om mee te doen kan men ook veel van de eigenheid verstoren.…

Hij mag doorgaan met grootvaderlijk leven.…

De dans De wereld heeft met kunst en kleuren toch nog iets wat doorgaans mist Dit leven zoekt met haar bestemming naar de hand die leven schetst Deze aarde circuleert en doet of toeval schijn vertoont Doch ergens hier bekent een ziel dat hij bestaande hoop erkent Enigszins het tegendeel ziet dat het lot diens spel wel speelt…

Was dat jouw manier Om mij te troosten Niet langer verdrietig zijn Doorgaan met mijn leven Ook zonder jou….. Er is veel gebeurd in mijn leven In de jaren na jouw dood Ik zou er veel voor geven Als ik jou nog eens kon zien En jij mij…..…

Alleen is geen gemankeerde twee Alleen staat niet gelijk aan zielig Alleen zijn is op avontuur gaan langs achtbanen en draaimolens balanceren tussen vangnet zijn en vragen zoeken naar de zin van in je eentje de ongevraagde stilte in je huis omarmen jezelf bij je haren uit het moeras trekken en doorgaan met kunstig leven Kruip uit die…

Ik zal ervan leren, doorgaan met mijn leven. Want er komt een tijd, dan zal ik alles en iedereen vergeven.…

Die fonkelende gele klomp goud houd ik vast met beide handen Ongelooflijk zwaar om torsen want geluk leg je niet aan banden Integere vriendschap en onvoorwaardelijke liefde zijn heden erg schaars Adoratie voor inzet onbeperkt; schoonheid in de mooiste zin lap ik beslist nooit aan mijn laars Doorbrave dieren zo trouw zijn monddood ook vleugellam…

Doorgaan.. Schouders op en doorgaan. Waarom kun je niet doorgaan? Je bent niet dood, dus gewoon opstaan. Doorgaan...zegt de stem in mij hoofd, Maar mijn kracht en wil zijn uitgedoofd. Doorgaan...Je mag niet opgeven! Je verdient een gelukkig leven. Dus na jaren ga ik de strijd echt aan, En dat zal echt niet vanzelf gaan.…

Tussen breedsprakigheid en nietszeggendheid spreekt de nuance. Tussen kortzichtigheid en misverstandigheid lacht de humor ons toe. Tussen ernst en lichtvoetigheid toont ijdelheid een spiegel waarin clowns ons laten kijken. In de ruimte die ze zelf scheppen dichten dichters hun gedichten. In de ruimte die ze zelf zoeken vertellen narren…

Ik vind de weg niet meer En toch Elke keer weer Ga ik door Door met leven De weg naar jou loopt dood De afstand is te groot Toch ga ik door Ik geef niet op En ga op zoek Naar de top Doorgaan met leven En mijn liefde geven Aan anderen Zullen mijn gevoelens voor jou Niet veranderen Steeds zal ik eraan denken Hoe het was met jou…

We zullen doorgaan, met de stootkracht van de milde kracht We zullen doorgaan, in de sprakeloze nacht We zullen doorgaan, we zullen doorgaan We zullen doorgaan, tot we samen zijn We zullen doorgaan, met de weifelende zekerheid Om door te gaan, in een sprakeloze tijd We zullen doorgaan, we zullen doorgaan We zullen doorgaan tot we samen…

Een schip vaart op zee met huizenhoge golven. Alle hens aan dek.…

Het invullen veelal ook het aanvullen van het leven van anderen maskeert doorgaans het voortbestaan van persoonlijk onvermogen zijn eigen leven in te richten!…

Een oude verwaarloosde vleermuis Vond 't leven doorgaans maar een leerhuis Hij was met zijn vleer Een muis en niks meer Maar moest wel steeds leven met meer luis…

In het land waar Eenoog koning is zie ik geen hond voor ogen die mij kan leiden met vermogen door het duister van de dag. Niet meer of minder zwart dan de dag de nacht moet ik verder op de tast mijn oog gericht op eindigheid.…

Zij ontkent sinds kort niet meer de drang naar het verkennen en naar een ruime horizon Waagt nu weer een zoektocht naar verloren momenten en een schaduw van geluk De wind ruist de stemmen weg die haar terugroepen naar voorbije oorden Zó moet zij de teller verzetten en het verstand op nul het zicht op oneindig Naar de hoogte van de…

De regen die nu valt Laat je voelen met haar tranen Waarbij de geurende wind Bladeren laat vallen Waarin het een teken Van moed en passie geeft Waarbij de natuur krachtig Laat voelen wat vallen en opstaan is Die eikels uit bomen gooit En bladeren weer omhoog spuwt Voor een lichte straal Van een warm stralend zonnetje Want de zucht…

Het begint daar waar men denkt dat het ophoudt.…

altijddurend voelt een hartenklop zo licht en zwaar tegelijk er prijkt een woord in gedachten en het schrijft zich onverrichter zake groot in weerwil van de dood duurt stilte, eeuwen lang…

Als ik je stem zachtjes hoor fluisteren, blijf ik geboeid en hoopvol luisteren, op die alles verlossende beslissing, nee schat, je bent geen vergissing, ik wil je nooit meer verliezen en mocht onze liefde ooit bevriezen, laat het dan snel weer ontdooien, we gaan dit nooit meer verklooien.…

Je zegt me te vergeten wat er was tussen jou en mij je zegt me door te gaan met leven je liefde is voorbij je zegt me mijn gedachten niet naar jou te laten gaan je zegt me, niet te wachten op een samen verder gaan maar, bij alles wat je zegt vergeet je te vertellen hoe mijn liefde, zo oprecht het zonder jou moet stellen…

Dan toch weer doorgaan hoe moeilijk dat ook zal zijn na een zware tijd.…

Doorgaan niet stoppen dat heeft geen zin Praat wat harder dan denk je niet zoveel Het is nu eenmaal tegenwoordig zo min En ja dat grijpt een ieder wel eens naar de keel Kom op en zet je er overheen kop op het goede dat komt vast heel snel en al lijkt alles om je heen van steen De grotere macht trekt binnenkort heus wel aan de bel…

Vriendschap in haar vertrouwde ogen Een oase gevonden in blauwe lucht De laatste herfst nog niet vervlogen Passie in haar zilte zucht Haar zinnen, de eeuwige jeugd Op de tast, hand in hand Aan de sterrenbeelden voorbij Schelpjes zoeken op het strand Spiegelbeeld, het oude zeer Een vreemde vriend in mij Maar ook zakenman, en kleine jan…

Ik zal doorgaan tot mijn naam met roem en faam op iedere straathoek zal staan ik blijf proberen steeds bij te leren en meesters te eren tot ik zelf er klaar voor ben ooit zal iedereen door alles heen van mij horen open je oren en ogen wijd anders krijg je misschien spijt ik ben goed accepteer het maar ik heb moed ik zie je straks…

Gewoon doorgaan Gewoon blijven ademen Gewoon blijven lopen Er is licht aan het eind van de tunnel Jouw licht Jouw zon Wacht daar op jou Dus gewoon blijven lopen Gewoon blijven ademen Gewoon doorgaan…

wanneer een vergetelheid terug gaat leven loert op realiteit is het aan mij om niet te bezwijken het te bestrijden met een gedrevenheid die me vroeger onmogelijk leek want zolang men de kracht van het verleden niet breekt blijft het zich herhalen telkens weer…

Doorgaan, steeds verder tot de einder in zicht is. Het niet meer licht is.…

Ik haal mezelf weer in, recht vooruit, tot nu weer een halte, zal ik stoppen of doorgaan ...?…

Moet doorgaan, om tegenslagen te kunnen weerstaan.. Sorry geen tijd, moet doorgaan.. Anders krijg ik spijt..…