Ik kom uit een gek geslacht
Ik heb geen goede genen
Ik heb aanleg voor depressie
Vrolijkheid is zo weer verdwenen
Ik vecht tegen mezelf
Word chaotisch van de pijn
Ga dingen vergeten
Ik wil niet emotioneel zijn
Van de tranen raak in paniek
Van het denken word ik ziek
Ik haast maar rond en doe feitelijk niets
Niets is veilig, alles leidt tot…
uiteindelijk
is de schrijver
niet meer bij zinnen,
ten dode opgeschreven
ondanks zijn roze bril
draait de wereld
een dag naar de nacht
collega-scribenten
spartelen, sputteren tegen
een onherroepelijk eind
we gaan er aan
allemaal naar de maan…
Welke kleuren moet ik kiezen
Om te schilderen hoe ik ben
Met welke lijst me omlijsten
En welke lijnen zal ik schetsen
Zodat iedereen me herkent
Bekijk me zelf in een spiegel
In een schier geduldig glas
Zoek de hoeken van lichtval
Zie de beelden zo ze komen
In de vormen zo het komt
En hoor hoe langzaam
Elke lijn en geluid verstomt.…
uitermate klein
zij had een
stukje wereld
in de hand
gekleurd door
elementen
en de tijd
onomkeerbaar
in het boek
dat communicatie
scheidde
het onderzoek
was al gedaan
het hoe en
waarom bleek een
toeval verhaal
er waren geen
degeneratie
protocollen
en alles was
fundamenteel
uitermate klein
zo bleek ook de
microscoop…
de dagen wachten niet op jou
steeds sneller glijden ze voorbij
waar schaduw aan je huid kleeft
wil jij de nachten rekken want
ochtendlicht brengt geen bloemen
zelfs geen kleur op vliesbehang
en ik,
ik vang jouw rafelwoorden
behoedzaam in mijn hand…
De rest van zijn leven niet durven kiezen
enkel doorspekt met leegte
die tot degeneratie leidt
zit hij voor de tv
het bestaan verspild
een muis in de val
daar...waar de kaas was uitverkocht
en hij niet leven mocht.…
waar
je de entropie van
uitgewoonde huizen
indringend rook
waar vroeger jeugd
in luidruchtig vertier
hun plezier zocht in
onschuldig kattenkwaad
hadden verval en
verloop van bewoners
de chaos versneld
migrant en
achterstand op alle
gebied schiepen geen
positieve mogelijkheden
om uit de vicieuze cirkel
van maatschappelijke
degeneratie…
In het zwembad
Waar kinderen
Vanwege hun leeftijd
Nog worden vergezeld
Door een generatie ouders
Waar je de degeneratie
Helaas letterlijk in volle omvang
Op het gras ziet zitten, liggen, staan
Plonzen plumpuddingen bommetjes
En pogen nu al bomvolle kinderen
Water te verplaatsen in te grote hoeveelheden
Langs vrijwel alle zichtlijnen zijnĀ …
Als ted talk spreker ben ik begenadigd
men zegt mijn reviews zijn bovengemiddeld
maar 't is de content waar 'k
voor word bemiddeld
- als alles meezit in mijn bovenkamer
ik vecht als medicus een jaar of twee
al tegen chronische degeneratie
van hersenschorsdoorbloedingcirculatie
zo'n wonderpil helpt maar een uur of twee...…