Alle inzendingen over Doet

al wat ik in jou niet meer ben speelt onbegrepen verder in mijn dromen ik draal iedere dag in het herinneringslicht terwijl jij de koude wind verzamelt en de gaten in het raam zelfs het weer vlucht voor de vragen nog open in vreemde pijn er blijft niets meer over in de vertespiegel of van de toekomst morgen nabij…

Jij bepaalt allang mijn gedachte Zowel bij dag als bij nacht 'k Heb hierover niets te zeggen 't wordt voor mij beslist 'k Geef mij dan ook over Al klinkt dit wellicht wat zwak Jouw schaduw reeds Doet mij verlangen Naar een tijd van schoonheid en plezier Zowel in goed als minder Charme van voorjaar en zomer Natuur die zich rijpt De…

Het doet er alles toe, de echo’s die zich nestelen in een onvoltooide wereld op de spitzen van het avondrood in een transparant decor de plotselinge verschijning van de muzen zelf die zich willen bewijzen achter het zwart van de mascara als magistrale aftiteling op het gespannen vel van onze getijdegong het maakt verschil, als…

In mijn lijf,.. zoveel waar ik gelukkig van word, Je maakt dingen in mij los, Eigenschappen waarvan ik niet wist dat ik ze had, Als een rups die ontpopt als vlinder, Als regen die bloemen doet bloeien, Hoe kan ik het verklaren, ik ben toch niet zo?…

Maar m'n lichaam en gevoel wil meer Wat je doet dringt diep tot in m'n hart..als een speer Ik kan er maar geen genoeg van krijgen één gedachte aan jou doet me van de aardbol opstijgen Op..op naar de hemel..een eindeloze reis Samen met jou..naar het mooiste paradijs Sluit je armen om me heen voor altijd Kijk me aan met je warme blik en zeg..…

het ander En je wil niet weten hoe ik zulke foto’s behandel Met alle passie en voorzichtigheid Voel ik me als koning en net of ik in een gouden koets rijd Faat ik ken je nog maar pas Maar het lijkt wel of we jarenlang bij elkaar hebben gezeten in de zelfde klas We begrijpen elkaar gewoon te goed En damn, je moest eens weten wat je met me doet…

je auto wast, ja zelfs je fiets hou je nu nog steeds van mij of doet het je allemaal niets ?…

bram vermeulen zingt: dood ben je pas als je bent vergeten. op de nieuwjaarsreceptie van vooruit ging conner voluit over de tong en getuigden partijgenoten dat zij hem warm in hun hart en armen blijven sluiten. wat leeft er bij de partijtop? wat zegt hij zelf bij het einde van de wekenlange show ? na wekenlang voor en tegen ?…

hé ewa faka epa kabar billenmattie hodeer me niet 't klapt kapot bin heel tralalalala wil die sjakie sjikiman zo skotten ik ga die bobbels zo skotten dat die sjakie prakiseri scandoules als ik ga naar Appie ik moet toch ook chappen ga ze batten ute batas als zij bobs zien ook al zien zij geen bobs zij zijn bakroe en bakaptaka maar sie…

dingen doen maar je doet het niet Waarom word je tegengehouden? heb je lood in je schoenen? of kan je het gewoon niet aan? wil je dan alleen nog maar boenen?…

Kijk me aan Ik voel niks Spreek tegen me Ik voel niks Schreeuw tegen me Ik voel niks Spreek vleiende woorden Ik voel niks Huil om me Ik voel niks Raak me aan Ik voel iets Maar het doet me niets…

Wil Sybrand straks met Diederik aan snee? Of gaat hij met Emile over de rooie? Kan Mark het liberaal met Alex plooien? En wie wil überhaupt met Geert in zee? Op al die vragen blijft het antwoord steken Het mantra blijft: eerst moet de kiezer spreken…

Spijt doet pijn, maar moest ik betuigen Heb ik gedaan, en nog eens Op deze manier In gedachten ging ik vreemd In mijn hoofd gebeurde het Tussen mijn benen was 't passief 'k Hou van Jou 'k Hield van Jou 'k Hou van jou nog méér dan eerst Jij en ik horen met elkaar Voor elkaar te zijn Door Liefde beheerst…

doet de poes op het toetsenbord tijdens het kopjes-geven ze vertelt me van de regen en de drup en hoe ze vluchtte alle plassen kon omzeilen door er overheen te springen zo, zeg ik, ben je daar weer verzopen kat-die-je-bent o, wat ben je nat, jij suffie en ik aai over haar snuit b'rouw, zegt ze, maar dat meent ze voor geen meter leer…

De Zwakte van de ziel die via foute signalen Het lichaam doet huiveren dat Uiteindelijk beslist wie het wel en Niet toelaat. Schoonheid vergaat; Vanbinnen groeit de liefde Voor het geschreven woord Aaneengeregen tot vloeiende zinnen Die schoonheid, jouw pracht Verkwikkend, vertederend Jouw woorden bemin ik.…

Doet het je nog wat? De dood van een onbekende? Doet het je nog wat? Oorlogen, aanslagen, al die ellende? Doet het je nog wat? Landen vol hongerige mensen, Die elke momenten betere tijden wensen. Doet het je nog wat? Nee? Is je hart al zo hard? Het is niet te hopen, Dat jij in deze wereld vol ellende gevoelloos door blijft lopen.…

het doet me o zo zeer zeg me, waarom ben jij er niet meer? ik mis die leuke tijden, maar ik ben blij dat je niet hebt hoeven lijden.…

Gezond is het leven dat ademen doet. Dat met krachtige longen vers zuurstof brengt in het bloed. Dat verruimend inzuigt met fris vermogen; en verkleinend stikstof uitstoot die door de flora wordt omgebogen. Een leven in disharmonie met zijn omgeving, maakt het vaak traag zonder zingeving.…

Wat doet mijn hart weer pijn niet alleen vanwege het moeder zijn gewoon als mens tot mens bekijken iemand in zijn waarde laten is fijn Een compliment geven is zo lastig iemand afkraken zo makkelijk er is toch iets met je mis openbaar gedrag als dit is achterlijk Ik laat de eer aan mezelf maar zo leert diegene er niets van die kan de volgende…

Het doet er alles toe, de echo’s van wat is geweest zich nestelen op de juiste plaats in een dansende wereld in het avondrood in transparante vleugels aan de horizon verschijnen.…

Toch doet dit winters schaatsvertier. Mijzelf hartstochtelijk naar zomerse warmte verlangen. Al geeft het kijken naar de schaatsjeugd mij veel plezier.…

Het raakt het hart van de innerlijke wetenschap zonder dat je dat wordt verweten, beheersing van geweld en twijfel, wat niet lijkt te zijn, toch tastbaar is gebleken als de overstijgende trap en alles er nog steeds toe doet, wel onmeetbaar, in voor - en tegen spoed op het resultaat raak je nooit uitgekeken.…

Soms is een boodschap zo onduidelijk dat je er geen elastiekje aan vast kunt maken op zeker dat het springt! Misschien gaat alles beter, zo niet staan we terug bij Af! Waarschijnlijk gaat alles goed, maar: mocht het niet zo zijn: gaan we terug naar start!…

wat ben ik eigenlijk nog voor jou geen klank meer uit je mond een gezicht tot op de grond je hart zo kil en koud eens waren we goede kameraden maar dat was al vele jaren geleden we waren met zo weinig tevreden ook sterk zelfstandig en vastberaden we hielden van de gouden zon maakten reisjes naar die landen waar ik hoopte dat die zon, je…

Gespleten Gezinnen stichten was het decreet Opvoeden was een bezoeking Kinderen geboren bij de vleet Niet voor iedereen een roeping Ze geven geen warmte of vertrouwen Geen omhelzing of een bedje in haar schoot Een voedingsbodem voor de eenzaamheid Afstanden zijn onbedoeld vergroot Rivaliteit in de gezinnen Vreemde rollen worden gecreëerd…

Liefde doet toch geen pijn Liefde hoort juist fijn te zijn. Maar op een dag breekt de liefde je hart Het rood van liefde wordt diep intens zwart. Vloeken, schreeuwen en huilen Van ellende onder het dekbed schuilen. Dagen, weken of maanden echt ziek Een gebroken hart en een hoofd in paniek.…

Geweld en terreur; mensen en noden duizenden doden alles in rouw en verdriet krom gebogen Het mensenhart is verduisterd met kwaad dat brandt als zout in een wond Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur voor het hout gekruiste raam zien we de kaarsjes staan Het stralende licht van het kindje dat in de kribbe ligt voor een nieuwe…

Een mens doet veel, om erbij te horen, een mens doet meer om aardig gevonden te worden. Een mens doet ALLES om gewaardeerd te worden. Toch ontbreekt het juist daaraan, dat mensen elkaar bijna niet meer zien staan! Wordt wakker!…

Ik kreeg een aardig plantje, een stekje nog in zijn bestaan. ’t Heeft dunne groene takjes, daar groeien witte balletjes aan. Ik zette het in een potje en kijk er alle dagen naar. Ik praat er dan wat tegen. Misschien luistert hij ernaar. Want ja, hij is duidelijk blij. Heeft al zijn worteltjes vastgezet. Geef elke dag wat water... Vertel…

wie fluistert de dichter weer troostende woorden in als zinnen voortdurend beslaan wie houdt het net vast onder de woorddanser wanneer het ritme weer weg is wie reist mee in het oude hoofd waar de chaos steeds meer toeslaat woorden almaar dunner worden tot de zin ontbreekt…