Alle inzendingen over Even dimmen

De ontluchting van je lichaam zit in je verstand, weet je die niet te gebruiken, dan blijkt het een onblusbare brand. Als druk een vat, dat vrijkomt na het openen van het ventiel, Dan vrijkomt het onderste van je ziel. Spanning en druk van de levensloop, lijkend op een niet te ontrafelen knoop. Voel de totale spanning na het loslaten van een…

Nog even lonkt het zonneoog door d’ uitgeplozen wolken. Roze lippen dimmen de koperen wimperstralen in rosse wenkbrauwharen. Nog even schiet het zonneoog felle schichten die doven in wolkenslierten vol roze zalmen en flitsende Lichten. Geruisloos glijdt het zonneoog diep in d’aarde en dooft.…

ze lijkt een peinzend meisje ik vraag me af: wat doet ze hier weet je nog niet dat Engelen hun vleugels invouwen als een mens hen nodig heeft ze dimmen hun immense licht; te veel voor mensenogen…

Een derde dichter die het licht zag dimmen Na Komrij, Kopland eerder in dit jaar Zijn werk zat strak en helder in elkaar Wat er van rest is meer dan hersenschimmen Al wist ik niet meer dat hij Marsman heette En was ik de Pianoman vergeten…

Schemering verdwijnt mijn zijn in niet zijn het felle lichten van mijn hopen dimmen grotere dingen veranderen in kleinere prioriteiten veranderen tussen al dit strijd en gevecht voel ik de vrede en rust ik heb mijn doel bereikt het doel zonder bestemming…

geheimzinnigheid ritselt in 't schijnsel van 'n halve maan Het is een gevoel van verbonden zijn met alles, juist in 't donkerste alleen zijn van leven en ervaren even stilstaan…

ik sterf aan mijn huid waar jij nog flirt met bloesem mijn ogen dimmen telkens meer, de glans van binnen lijkt te tanen jij daarentegen verbeeldt een eeuwig wuivende verenpracht, in dit moment dat jij met mij deelt buig ik verder terwijl jij lacht…

Niet wetend wat jij voelt, hoe jij dit alles hebt bedoeld. hoe jij met mijn gevoelens speelt, en hoe jij je daarin nog niet verveelt. Ik wil je zo graag duidelijk maken, dat jij me hebt weten te raken Dat je een plekje hebt in mijn hart, en dat je me steeds meer verwart Nu nog de woorden zien te vinden, om jou voor altijd aan me te…

Even ben ik er geweest in die korte koude dagen wollen borstrok, kachel aan een liedje nog, dan moet je slapen gaan Even zomaar langs geweest ik zag twee mensen in een tuin haar grijze hoofd, het hoge gras alles was zoals het was Even mocht ik binnenkomen in een leven haast vergeten kom mee, dan gaan we vlinders vangen de warmte van die…

Ieder heeft behoefte, even helemaal alleen te zijn afgezonderd van jachtig leven afgesloten voor gedrein. Gevoelens tot rust laten komen de ruis van gedachten zeven de nare weg laten stromen de goede bewaren al is het voor even.…

Even niet meer... Maar toch ben ik gelukkig. Met de kleine dingen en het geluk dat ik heb. Dat ik de liefde die ik heb nog kan geven, aan wie ik lief heb.…

Even stilstaan bij de bloemen Even stilstaan bij het gras Even stilstaan en benoemen Even stilstaan bij hoe het was Even stilstaan bij het leven Even stilstaan bij de dood Even stilstaan en beleven Even stilstaan klein en groot Even, als het kan heel even Even, als het kan intens Even, als het kan beleven Even geven aan ieder mens…

Kon de hemel maar even opengaan. Kon ik maar even om het hoekje kijken! Kon ik je maar even zien staan. Kon ik maar even naar boven reiken. Kon ik maar even je lach horen. Kon ik maar even de glinstering in je ogen zien. Kon ik je daarboven maar even storen. Kon ik maar even met je praten, een minuutje of tien.…

langzaam sterf ik in een huis dat wacht regen in de ramen ik poets de laatste dag hang wolken aan de nacht koud, steeds bleker de lippen achter glas ik praat nog over stenen en leg ze op mijn huid alsof de stilte slaapt in een verre dag na deze het is de hoogste tijd het regent op mijn mond buiten valt het raam…

Nachtmaan schenkt even macht wonderbaarlijk ademkracht mijn kus tongen vast blaas mijn adem in jouw prachtig lijf -blijf verspreidt mijn gevoel zuurstof adem ons naar èèn orgasme knallend vallende bloemenvuren elkaar bespelen voelen beleven overgeven aan niets -geen reden.…

Meezwevend op de aanraking van de noten voel ik mij vrij, intens gelukkig even weg uit het hier en nu terug naar de basis van hoe het zou moeten zijn…

de rivier tot het ruisen ophoudt zij verliest zichzelf in de zee opgeschrikt door de vlammenzee want de dunne zon vergeet je de koele wind vergeet je maar de pijn de pijn vergeet je niet de schemering heeft haast kleurt de hemel blauw als de nacht de hemel is lichtjaren ver weg altijd duurt alles maar even…

Als je het even niet meer weet.. ben je graag even alleen. Als je het even niet meer weet.. wil ik je kwijt of toch maar niet. Als je het even niet meer weet.. het leven met jou is moeilijker dan ik dacht. Als je het even niet meer weet.. waar ben ik aan begonnen. Als je het even niet meer weet.. misschien gaat het morgen beter.…

Even van niks weten of gewoon ... Even alles vergeten.…

samen er in geloven maakte het bijna tot iets waars ietwat droef haar blik kwalijk nemen doet ze niet het waren haar diepe verlangens begraven zal ze die strelende woorden van hartstocht ooit geschreven op haar huid door sterke handen ja dat weet ze wel fel de passie van het beminnen al is nu gebleken….het was maar voor heel even…

even heel even leefde ik weer het leven even heel even leek ik op mezelf die ik ooit was even heel even verliefd op 't gevoel even heel even…

even reikten wij samen naar de hemel was er rust een heimelijk verbond namen we afscheid voor heel even…

Dus het is even zitten of het is even staan, het is even liggen of het is even gaan. Zo blijft het echt ons hele leven; Even,even.even,even. Groeten Tiny Winkel…

er tussen door gegeven dood en leven ik ga er voor nog even gebleven en dan als een haas…

Nog een krappe twee weken te gaan, dan gaat ook dit jaar er alweer aan, een jaar van vreugde, maar ook van verdriet, een jaar van verliezen dan zijn de winnaars er niet! Nog een krappe twee weken te gaan dan is 2014 klaar om van start te gaan zeker weten, dat ook in dit jaar, er mensen winnen, maar ook verliezen, helaas!…

Ze wenkte Bewegen zag ik niets Maar volgen zou ik…

Als een bedelende kandelaar in het donker Als een rivier in zijn stroom zoekend naar de zee Als een vogel hoger zou vliegen dan hij de lucht kan zien Als een mens verloren zingt naar haar ziel Dan gaat daar mijn alles en voor even.…

Donkere wolken Die de nacht dimmen Een eenzame ster Wordt gesmoord Zonder één spoor Zonlicht Een woord zonder betekenis Maneschijn Vervaagt met de herinnering Aan jou Regendruppels Verdringen mijn blinde tranen Het donkere pad Verslindt mijn toekomst Ik ben het, alleen Verscholen in de schaduwen Mijn handen reiken Naar de dageraad…

Het sneeuwt zo stil dat wij niks horen Het is zo koud dat wij het warm beginnen te krijgen De nacht is zo wit dat lantaarnen hun lichten dimmen De sfeer is en blijft voelbaar aanwezig De winter maakt het buiten zo eenzaam dat wij ons thuis gaan voelen De wolken besprenkelen ons deze nacht met liefdessneeuw…

Lichten dimmen in de nacht. Een stille kracht ontwaakt. Jouw blauwe ogen zo zacht. Jij bent het die mij nog Steeds raakt. Niets is mooier dan jij... Geen purperen hei onder de hoge Zomerzon of het witte zand van Een tropisch palmenstrand. Noch de adelaar zwevend boven hoge Bergen zo vrij! Niets is mooier dan jij!…