Alle inzendingen over Francesca Ajossa

AJOSSA, BRAVO!!…

Francesca vond zijn leeftijd geen bezwaar, Zij had bij Berlusconi, haar verloofde Nog niks gemerkt van vuur dat in hem doofde, Hoe krijgt zo ’n ouwe bok dat voor elkaar? Francesca heeft ons zijn geheim verraden: “Het is geen man van woorden, maar van daden”.…

Als regendruppels op een dak tikt het pedaal -- tegen de muziek.…

Sonja Francesca Pronk nimmer wordt jouw naam nog uitgesproken toch zijn de herinneringen nog altijd daar diep donkere geheimen blijven voor altijd vervlochten in jouw blonde haar verstopte je bewust de waarheid gemaskeerd door jouw ranke gezicht met je guitige lach de messcherpe pijn die in jou verankerd lag onontkoombaar haast…

Kom in mijn eiland, breng de jouwe mee, dan gaan we diepzeeduiken, laten het diepste ontluiken, dan gaan we hoger, hoger dan de zee. Kom laat ons deinen, ver van wat ons deint, ik zal jouw last gaan dragen waar die van mij verdwijnt. Kom lach met mij de grenzen van bevrijding, dan neem ik even maar voor wie ik liefheb leiding.…

Alles verandert. Hoewel, de oceaan is -- nog de oceaan.…

Omhandig behelst hij haar hele ziel, haar hele lichaam Ze strijkt door zijn ravenzwarte haren en laat haar tong de vrije lik Hij riposteert met een stevig beetnemen van haar appelvormige borstjes Ademhaling en gevoel osmotisch kosmotisch chaotisch Hij beroert haar rug streelt de dijen spreidt haar benen dringt alzo binnen…

Hoe jij je tanden wit houdt ondanks het roken, mij oproept verlangend jou te kussen en dan heel voorzichtig tussen wimpers kijken of je nieuwe blaadjes krijgt op onverwachte plekken. Je hand pakken en die strelen tot je blos van kruin naar beneden gaat weer zichtbaar wordt bij de naakte voeten Bloot het verhaal van de aarde vertellen de…

Francesca bollolollobrigida Stond op haar schaetsen hemelsbreed te shinen Van oor tot oor breed glimlachend te smilen Als zij iets níet was, was het frígida Ze toonde strak in 't pak haar bolle billen Haar haar verdween onder een blauwe cap Niet echt esthetisch, eerder 'n handicap Doch niet voor iemand die haar huid zou willen…

Als je lang genoeg kijkt ga je op in de kleur: in iets, in Het, Iets.…

Met de handen ben je Aan het plafond, jouw Plafond, genageld - Hoger kun je niet Vooral ook omdat Jouw grens bereikt is Bovendien is het nog Niet eens van glas gemaakt, Je ziet er niets door heen, Weet niet wat er op volgt, En je benen bungelen In de lucht, alle contact Met de aarde Ben je verloren Ongemakkelijke vrijheid…