Alle inzendingen over Godendrank

Van mijn geboortegrond heb ik veel geleerd, overal Hooghoudt, bij armoede en rijkdom, de hang naar wijsheid heeft mijn ziel verteerd, mijn hoofd en rug staan krom. Ik heb in klei en koren gedanst, ik was net zo gek als Van Gogh, ik heb met de chiqste vrouwen gesjanst, ik heb mijn deel verloren, maar toch, ik ben uit de diepste dalen geklommen…

De godendrank die ooit uit Frankrijk kwam wordt nu in Nederland verbouwd en gros. Ik denk dat ik een nieuwe hobby zoek: druiven plukken in de Achterhoek.…

ik begin er mee wit schittert eenzaamheid diep in de nacht door dromen verzacht schrik ik wakker in vogelengezang of was het de wekker ontwaakt in dadendrang nachtmuts, godendrank slaapt mij op de bank poeslief ligt morgen lief op mijn lijf wat wil ik meer, niets toch !…

Het later stadium van zijn ontstaan zal de symbolen doen begrijpen die overgoten door de godendrank het inzicht zo verscherpen doet dat dan balans hervonden wordt met als gevolg, het samengaan tot aan de dood de energie der zon de voortbewegingskracht der wind een piramidaal gegeven zijn de vork der strijd verdwijnen zal in eeuwig leven…

zij wiegt rank op liefdeswind bloeit voor het eerst als lentekind de wereld is zacht groen in blosjes vuur ontwaakt volmaakt de tedere schoonheid van het anders zijn geeft heimwee en voelt zoete pijn met kleuren van verlegen worden vrienden goed bekeken liefde wordt in kleine vonken als elixer uitgeschonken de godendrank…

Jubelzang over de wijn Van de hals naar de schouderpartij ze weert zich voor de schijn glijdend langs het middel waar het bouquet al beter bloemt, ze naar lucht snakkend al klotsend naar de bodem danst, de godendrank in een zwijm de ware aard bezingt met een draai van de waarheid.…

gezaaide grassen kleuren de zwarte aarde als een groene sprei in takkenbossen rust het jonge vogeltje vleugelstrekkend vrij een aardhommel zoemt verstopt zich in een bloemkelk zuigt de godendrank het hemellicht reikt zich vredig in stralen uit door een wolkenbank windzuchtjes waaien rijpe zaaddoosbolletjes over de akker vlierbloemen…

ik wist het zeker op haar had ze geleken mijn droeve ogen keren om en richten zich naar binnen zij zien een dorre open plek eens bron van teer beminnen de bron die mij te drinken gaf de edele drank der liefde zij schonk voor mij het glas steeds vol zo veel ik maar beliefde de welput is nu opgedroogd het glas voor altijd leeg de godendrank…

Als ik zonk, heel diep zonk klonken Goden hun Godendranken op mijn Goddelijk Gezang. Wanneer de draken uit sagen mij bestookten, nam ik mijn Vlijmscherp Zwaard van Woorden der Geweten, om hen te doen neerslaan, buigen.…