Boëtius, u bracht ons in extase
d'Erupties waren flitsend furieus
Vesuvius naast u een echte kneus
Horatius, Ovidius: twee dwazen
Het stadion kreeg jubelend orgasmes
Nog gróter Rotterdammer dan Erasmus…
HORATIUS.
Een eerzuil hechter dan metaal,
En hoger dan de Piramiden
Die aan de wolk haar spitsen bieden;
Die regen, wind, noch zonnestraal,
Noch tijdreeks, ooit omver zal stoten;
Ik gun u die, mijn Kunstgenoten,
Zo goed als kaak of geselpaal.…
Non sum qualis eram bonae sub regno Cynarae
Horatius
I
Dat ik van binnen brand, ik ben de eerste niet;
dat mij dit vuur verslindt, de laatste zal 'k niet zijn;
dat mij de slaap niet vindt voordat door het gordijn
de grauwe ochtend sluipt - 't is duizendmaal geschied.…
Om jou zinnen over leven
mee te kunnen geven,
zijn het intrinsieke grenzen aan
de betekenis die ik er intertekstueel in leg;
tijd en aandacht zijn
niet meer dan
posters over scheuren
in het ethisch behang
van fervente dromers,
onveranderlijk verlangend
naar een brandend activisme.
Dan moet het toch over hoop gaan,
of zand in geluksmotoren…
We dansten naar een nieuw jaar
in de utopie van de muziek
en de Gouwe Ouwe
liederen van liefde
verlangen en verdriet
die in onze longen wonen
en onvoorspelbaar ineens
uit de diepte van onze adem
naar buiten komen
strelend of stormend vol
ervaringen die ons laten
voelen wie we zijn en waar
het om gaat, de eeuwigheid
van ons leven te…