Aphrodite tilt amechtig
haar verstarde armen
als een plechtig uitstrekken
van pseudopodia
Daarmee benaarstigend de tere kunst
van de onaardse associatie apotheose
Hoor, de heraut van Hydra
zwelt op in holle bombast
en de Sirenes snerpen
hun frou-frou flardenformules
Apophis spuwt uit
deze retorische ruimterimpels
gelauwerd door galactisch…
De grote zanger zwijgt,
maar wie nog horen kan,
luistere naar zijn stem.
De wijze dichter schreef,
maar wie nog lezen kan,
leze zijn gedichten.
De grote ziener zag,
maar wie nog kan kijken,
ziet.
Wie voluit durft te leven,
dooft zijn eigen vlam.…
Inmiddels sloeg de hydra op de meest bizarre plekken
toe en druppelde er bloed uit mijn keel en neus.
Het heroïsche tweetal arriveerde en na twee
uur fanatieke strijd werd de laatste slangekop
voorgoed verslagen en begraven. Hercules depte
mijn wonden en hij schonk me champagne in,
terwijl Iolaus mijn voeten masseerde.…
De massa, brullend in zijn haat en spot,
een hydra, een veelkoppig monster, wacht
in spanning op het marktplein. Het is nacht.
Dan flitst het staal. Een sleutel in het slot.
Wat denkt een rollend hoofd nadat het tot
een bloederig object is teruggebracht?
Het denkt wat het altijd al heeft gedacht:
dit is het. Ik ben dood.…
zelfs de poëzie scheurt
bij benauwd neobloed
negen/tien gloedkoppen
kleuren honderd vragen
gelaagde godenweidsheid
kwakende nachtschapen
verraden om lichtvoeten
bezeten hielen op dreef
zout zand zeeft handen
tot de tanden overladen
staande ontwapening en
vleesvervangersverleden
matige kantelpunttriggers
in zangerig vogelondertal…
Ver na middernacht, het weekend niet
Een REM-slaap zonder droom, zonder publiek
In stilte, achter een geheime deur
Waar dichters zweven met hun hoofd vol dromen
Daar loog ook ik de waarheid in mijn lied *)
Dat veel bezoekjes had gegenereerd
En wel acht sterren geproduceerd
Van musiclovers en anglofielen
Doch die de redacteuren niet bevielen…
149
Bezig met laden