Alle inzendingen van Joris

D’eindeloos lange discussie Over ’t wel en wee in d’Oekraïne, Gaat niet over recht en vrede, Maar de machtswellust Van ’n despoot en ’n megalomaan, Ten koste van veel menslijk leed. D’Europese leiders roepen Luidkeels ach en wee, Maar doen wat ze altijd deden, Hoe houden we ’t eigen volk tevree, En hebben ze door jarenlang Plichtsverzuim…

Het wintert in mijn tenen, Ook wintert het in mijn hart, Ik ben al te lang allene, Gaat gepaard met bittre smart. Steeds korter worden de dagen, ’t Duistert meer en meer, Niet dat ik daarover mag klagen, Maar ’t doet me zo zeer. Straks begint weer een nieuw jaar, Gaan de dagen weer lengen, Ik hoop dat mijn lijden is dan klaar, Ik…

Zij danste in het maanlicht Haar rituele liefdesdans, Fauns en nimfen zagen toe, Genoten van het zicht. Ik stond daar aan de bosrand, Ademloos en sprakeloos, Van ’t zicht zij mij bood, ‘k Verloor bijna mijn verstand. D’pirouettes die zij draaide, D’arabesken en nog veel meer, Zorgden dat het vuur oplaaide In mijn hart, mijn bloed…

Eenmaal, slechts één keertje maar, Wil ‘k proeven van d’verboden vrucht, Waar anderen veelvuldig van smullen, Ik al lang, te lang, verstoken bleef. Nog immer is die wens onvervuld, Blijf 'k hunkren naar ’k node mis. Ik wil zo graag weer ’s genieten, Zelfs als ’t maar voor één keertje is. Helaas mijn bede wordt niet verhoord, Het blijft…

Ik mis haar ozo zoete smaak, Als ze mij kuste, Ik mis haar zachte handen, Als ze mij streelde. Ik mis haar zoetgevooisde stem, Als ze zei: jij bent voor mij Degeen ik zo intens bemin, Nooit ’n einde komt na ’t begin. Die herinnering zingt in mijn zijn, Die verlaat mij nooit, Deez symfonie overstemt de pijn, Een melodie van louter liefde…

Ik kijk in de zon, Ik zie ’t licht van het leven, Ik wou dat ik kon, Jou dit ook laten beleven. Ik faal bij mijn kijken, Zie niet wat rond mij geschiedt, Mijn blik moet wijken Voor wat ik wel en zij niet ziet. Als de zon achter de kim schuilt, Ziet zij dan ’t licht, Achter de tranen die zij huilt, Wijl ik in te nachtelijk duister,…

Toen ie ’t in zich voelde, Wist hij het meteen, Hij moest hoognodig Doen hij niet laten kon. Ook zij was er door getroffen, Wist ook wat het was, Had dezelfde behoefte, Dus dat was voor beiden boffen, Dat zij beiden elkander vonden, In hun gedeelde behoeften, En ervan genoten vele stonden, Maar ’t niet bij die ene keer bleef, Ze…

Waar eens de rozen bloeiden, Woekert nu een brandnetelveld, Waar eens de liefde bloeide, Is nu sprake van zinloos geweld. Populistisch zaaien van haat, Is nu wijdverspreid en bon-ton, Geweld als burgerlijke vrijheid, D’uiting als men is kwaad. Waar moet doet heen, Hoe zal het gaan, Dat weet nog geen één, De verdommenis ligt op de loer…

Ik denk, een meisje, Ik wenk, en ik bewijs je, Mijn liefde voor jou.…

Wachtend op ’t einde, Keerde hij terug, Naar ’t begin, Langs de weg, Hij door ’t leven ging.…

Meisjelief ik hou zoveel van jou, Altijd naast mij, blij met mij, En ik met jou, jij bent de vrouw, Ik koesterde aan mijn zij, ’t Mooiste mij is overkomen, Ik genoot van jou en jij van mij, Soms weer even in mijn dromen, Ben je de rots aan mijn zij. Als ’k aan je denk, dat is vaak, Verlang ’k zo ontzettend naar jou, Ik dan met al mijn…

In de ochtend van mijn leven Kwam ik mijn geluk tegen, In de avond van mijn leven, Verloor ik ’t geluk ik had. In de zomer van miin leven, Plukte ik ’t geluk, ’k van genoot, Nu de winter nadert, Wacht mij nog slechts de dood. Per saldo ben ik best tevreden, Met wat ik kreeg, Koester mooie herinneringen, Vastgelegd in wat ik er over…

Zij staat met d’r voeten in de klei, Hollands glorie en welvaren, Bewijs van luctor et emergo, Met wapperende haren in de wind. Zij aan zij voor volk en vaderland, Met de leeuw van Vlaanderen, Marianne van la douce France, Verslaat zij de gesel uit ’t Oosten. Daar helpt geen blond geverfde kuif, Noch ’t leeghulzig gebral, Op de…

Het ligt al wel op zijn lippen, Komt er evenwel niet overheen, ’t Blijft vooralsnog nog liggen, Op ’t puntje van z’n tong. In het duister van de nacht Fluistert ’n donkre stem, Eer niet over z'n lippen kwam, Wat hij niet had verwacht. De woorden blijven hangen In ’t duister van de nacht, Zijn gevoelens van verlangen, Naar tijden…

De wind waait de herfst Door de straten in de stad, Doen d’bomen kalen…

In de herfst van zijn leven, Komt hij in gedachten ’t verleden tegen, Dwaalt hij door zijn rijk verleden, Met blik vanuit ’t heden. Die herinneringen als ’n caleidoscoop, Brengen fijne ontmoetingen, Ook al zijn in de tijd van ’t heden, Velen al heel lang overleden, Doen de positieve herinneringen Van liefde en geluk De negatieve…

November nat, grijs en stormig, Wandelaars diep in d’kraag weggedoken, Fietsers over hun stuur gebogen, Allen op weg naar de warme kachel thuis. ’t Snorren van ’t roodgloeiend houtvuur Overstemt ’t spinnen van de kat, De was hangt dampend voor de kachel, De beslagen ruiten druipend nat. Vader blaast de rook rond van zijn pijp, Moeder…

De winter nadert, De bomen zijn ontbladerd, Bloemen al verdord.…

Ik verlang nog immer naar, Een streling, een kus van haar, Degeen ik nog daaglijks mis, Nimmer uit mijn gedachten is. Als ik nu beî mijn ogen sluit, Verschijnt haar beeld, Komt d'r lach me tegemoet. Zij verhit nog steeds m’n bloed, En na zoveel tijd, Nog mijn hart en liefde steelt.…

D’avondbries waait z’n hoofd leeg, ’t Ochtendbriesje weer vol, D’ganse dag waaien gedachten heen, ’s Nachts betaalt hij de tol. De faun en de nimf wachten stil, D’elfen vieren hun jaarlijks feest Van de zonnewende die’s op til, De zomermaand bijna geweest. In droomland verhaalt de fee, Wat is geschied en komt, Neemt hem in haar sprookje…

Wachtend op ’t einde, Keerde hij terug, Naar ’t begin, Langs de weg, Hij door ’t leven ging.…

Langzaam verschijnt haar beeld, Dan meteen alle aandacht steelt, Mijn blik op haar als ’t ware fixeert, Zij mij dan binnenstebuiten keert. Dan verteert mij de prangende vraag, Ben ik op haar op slag verliefd geraakt, Een eenzijdig of wederzijds fenomeen, Is d’euforie voor ons beî of mij alleen. Het antwoord op die vraag blijft uit, Zij…

Mijn droom droom ik elke nacht, Ik blijf die droom dromen, Mijn dromen zijn nooit onverwacht, Kan mijn dromen dromen. Steeds komt mijn droomvrouw, Zij verwent mij elke nacht, Met hetgeen ik zo zeer van hou, Daarom zo naar smacht. Maar al drie nachten kwam ze niet, Ik heb elke nacht gewacht, Ik vrees dat zij mij voorgoed verliet.…

De blik schemert in het licht, Gedachten verduisteren, Het gebeuren rondom staat stil, De omgeving verkleint. Geluid alleen stilte, Het gekende is geheel onbekend, Muziek nog herkend, Het ik verdween in niemand. Waar het leven eens bloeide, Is nu alles verdord, Verdwenen uit het hier en nu. Toekomst ligt nu in ’t verleden, Heden…

De angst kneep zijn keel dicht, Hoe harder die kneep Des te groter zijn angst, Zonder hij wist 't hoe of 't wat. Gelukkig, nou ja, viel hij flauw, En toen hij bijkwam, Was zijn angst er niet meer, Zonder hij wist van d’hoed en d’rand. De vraag die nu aan hem knaagde, Wat is toch aan de hand, Daar kan hij niet bij met z’n verstand,…

De winter heeft dit jaar al vroeg De herfst verdreven. Bittre kou heerst alom, Vrees we ’n koude winter gaan beleven. Gevallen blad zit vastgevroren Aan de bevroren grond. De verwarming brandt volop, ’s Nachts ’n elektrische onderdeken, Of ’n warme kruik mee naar bed. De plantenwereld is in winterslaap, Net als d’egels en menig insect.…

Ik leef al meer dan ’n decennium in d’extra tijd die mij is gegund, Door mijn levensstijl of sociaal milieu, Is gekocht of cadeau gekregen. Alleen helaas was mijn levenspartner, Met ongeveer gelijke premisse, Geen extra tijd gegund, Wijl het DNA erg ongelijk is verdeeld. Ik mag nog van het leven snoepen, Ervan genieten dag voor dag, Wijl…

Hij was heel oud, Der dagen meer dan zat, Had ’t met z’n leven Zo langzaamaan wel gehad. Maar hij moest voort, Zijn doodswens ongehoord, Tot op ’n dag Hij het echt niet meer zag, Hij sprong in ’n gat, En dat was dat.…

Op deez mooie aardkloot Ik nu al een tijdje rondwaar, Is het verre van pais en vree, Maar ook vroeger was dit zo. Alleen er is met nu ’n groot verschil, Dankzij onze kennis en vernuft, Is er niet alleen onderlinge strijd, Wordt ook de aardkloot ondermijnd. En het raarste is, wij dat weten, Toch gewoon doorgaan met verkloten Van deez…

Eenzaam sta ik aan het graf, Lees zijn naam, zucht dan zacht. Al weer ’n half jaar in de koude grond, Las de naam hij niet verstond, Nooit meer van mij zou kunnen horen, Al zou ’k hem elke dag ermee storen, Want zijn oren zijn voorgoed doof, Zijn stem voor eeuwig doodstil, Alleen zijn naam leeft In mij voort.…