Alle inzendingen over Ina

© Ina Sousa, 2003…

De blonde Ina ging links terwijl er rechts werd gezegd de discussies hierover vond ze overbodig Ina had toch helemaal geen kaartlezer nodig dus hij vermeed maar het eeuwige gevecht Uiteindelijk werd om het onderwerp maar te vermijden door TomTom besloten om haar te laten rijden ----------------------------------------------------- (…

Ze drinken samen koffie op het platje als Henk aan Ina vraagt of zij hem even de krant van deze morgen aan wil geven. “Maar turen is niet goed, mijn lieve schatje, zo zonder bril; ik haal je tablet wel.” De wesp was kansloos tegen dat model.…

Als ik door Utrecht loop, dan zie ik Hendrik Marsman en Ina Boudier-Bakker aan mij voorbij gaan op de Oude Gracht. Voor het voormalige huis van Ina zat ik op de drempel port te drinken. Hendrik ontfutselde ik pikante details over zijn vriend Jan Slauerhoff. Best teleurstellend. De lul was meer bezig met zichzelf.…

Niemand kan de leegte vullen. Er komt een dag voor iedereen verschillend, voor de ene vroeg,voor de andere laat. Dat zij,die jou het leven gaf, het zelf weer verlaat. Er komt een dag dat je alleen bent, nooit meer ben je iemands kind. Nooit was iemand je zo dierbaar niemand heeft je zo bemind. Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd…

Ik laat haar los, maar ik zal altijd trouw blijven -- aan mijn beeld van haar.…

Ina teisterde die dag al Bas zijn zintuigen door sensueel te strippen voor haar cam ze stuurde tergend geile blikken naar hem en begon hem daarna virtueel af te zuigen In plaats van tissues een sigaret en luchtverfrisser had Bas voldoende aan een beeldschermwisser ('Seks voor webcam leuk, spannend en opwindend'.…

Tieners op het plein spelen graag met de ballen -- van het verliefd zijn.…

Mijn vlijtige helft maakt huiswerk, mijn dromende -- vertoeft nog bij haar.…

Ik keek met open mond naar jou toen je Ina d'Herbourg-Dercksz speelde in 'Van oude mensen...' van Couperus. Je paste zo geheel in die chique negentiende eeuwse tijd, zo samen met Josine van Dalsum, ook zo'n kanjer in jouw vakgebied. 'Cremeer mij maar en drink daarna een fles champagne!…

Terug getrokken in jezelf je ziel gekrast door duizend krassen woorden verloren Ga je jezelf te lijf je kunt niet meer dit leven is voor jou te moeilijk... je Moeder zit aan je bed haar hart is gebroken door wat jij deed sprakeloos... Zal het nu anders worden? Tranen vallen, in stilte lijden ondragelijk hoe moet het nu? Je wordt…

Daar ginder wenkt de horizon zij klapt in gouden handen het heimwee naar die einder is onvergetelijk en groots maar 'k ben gebonden met onzichtbare banden. Ze roept me elke dag en stille stemmen in de nacht roepen mij dwingend en duister ik luister niet, naar hen en wil die stem niet horen ik hou niet van gefluister... Maar eens, zal…

Je hebt zoveel te geven je leven is zo rijk je wilt die liefde delen je hart is kinderrijk een kinderlijk verlangen en steeds maar weer die pijn verdriet is niet te vangen zou het eens zo mogen zijn... ik wil niet steeds maar vragen hoe is het nu met jou? de last die jij moet dragen is hard - voor elke vrouw Veel weet ik niet te zeggen…

Hier ging de laatste trein vertrek Westerbork. Waarheen? Niemand wist het ontgoocheld ontluisterd als mens samengepakt als vee. De bomen zagen het maar zwegen mensen zwegen niemand protesteerde, op een enkeling na, maar die werden ook snel tot zwijgen gebracht. Hier liggen duizenden voetstappen van doodsbange mensen. Luister…

Gehuld in je sluiers van haat en angst loop je over straat je bent vrouw Jij moet verborgen blijven voor wellustige blikken van mannen die dat voor jou beslist hebben Jij wilt vrij zijn uit die gevangenis van schaamte, je gooit de deuren wijd open. Je zoekt je eigen zelf.. en met trillende handen ruk je de sluiers af dappere…

Tussen de regels door las ik je eenzaamheid tussen de regels door je angsten en je spijt. Tussen de regels door las ik je verdriet tussen de regels door ik begrijp het niet. Tussen de regels door zag ik mijn spiegelbeeld keek ik naar mezelf of heb ik me dat verbeeld? Tussen de regels door huil ik, met bitterheid, tussen de regels…

Zie de kind'ren van de wereld zie ze daar toch staan, ze kijken ons met hun grote ogen, heel onschuldig aan. Ze hebben niets gedaan alleen zijn ze geboren in de arme wereld wie zal hun huilen horen? Ons bereikt het niet dat vreselijke verdriet. In hun bruine ogen ligt een grote vraag krijg ik iets te eten een lekkere volle maag?…

Altijd ga je dicht bij mij sterker nog, ben nooit alleen meestal loop je met me mee altijd altijd met z'n twee. Ik ben echt flauw van jou laat me toch eens vrij ik voel me echt gebonden met jou altijd aan mijn zij. Steeds verpest je mij mijn leven altijd ga je door en door en maar weer een stap terug doen ja, ik geef je ook gehoor.…

Zoeken naar een nieuwe wereld zonder angst en verdriet zonder moord en geweld zo'n wereld bestaat nog niet. Hoe zou dat moeten gaan en wie zal ons dat leren wie zal ons die wijsheid geven voor een heel nieuw leven? Wat zou dat prachtig zijn een wereld zonder lijden mensen, die elkaar bestrijden en een einde aan de pijn! Het is een…

Hier ging de laatste trein vertrek Westerbork. Waarheen? Niemand wist het ontgoocheld ontluisterd als mens samengepakt als vee. De bomen zagen het maar zwegen mensen zwegen niemand protesteerde, op een enkeling na, maar die werden ook snel tot zwijgen gebracht. Hier liggen duizenden voetstappen van doodsbange mensen. Luister…

Ik heb me zo vaak afgevraagd Waarom heb jij me zo geraakt Jouw verpletterende eerlijkheid Jouw weergaloze kwetsbaarheid Jij haalt het kind in mij naar boven Ik had het nog niet eens gemist Maar toen ik het wist Moest ik er aan geloven Je haalt de mens in mij naar boven In alles wat jij hebt verteld Heb jij je kwetsbaar opgesteld Ik durf…

Als je nergens meer op rekent Je leven aan je voorbij ziet gaan Liefde niet veel meer betekent Dan een kusje voor het slapen gaan Laat dan je gedachten dwalen Langs wegen die je niet herkent Verlang naar oude idealen En wees degene die je bent Dan kan het je zomaar overkomen Dat iemand door jou wordt geraakt Dan begint het bloed te stromen…

Kijk mama, allemaal sterren, woont papa nu op een mooie ster? Dan moet ik héél hoog klimmen, waarom is de hemel toch zo ver? Als ik nu eens heel lief ben, ziet papa mij dan wel? En wat nu als ik stout ben, kom ik dan in de hel? Zijn er hier boven in de hemel ook mensen met kiespijn? Is papa daar ook tandarts, ajakkes, wie wil dat nu…

Zonder huid gefileerd tot op het bot zoekt liefde in duistere gangen naar een aanvaardbaar gemis. En het is wat het is: verbonden tot een geheel torst de dunne huid teveel in toe komende tijd. Verdwalend in onherkende woorden omhul ik mij gekleed in eenzaamheid.…

Ver van de vernieuwende ooievaar zweven reikhalzende zwanen in een lente-oord vol zadendragers. Zoals zeebeesten zich nestelen aan het strand vinden hoogpotigen hun plek in weidsheid van land. Lichtzinnig scheppen wij ruimte bedden ons in onder een hemel en planten nieuwe troostzaden. Roffelende specht krijsende kraai brutale…

Onze lichtjaren werden zwaar beproefd ogen dichter bij gemis. Tijdens een nostalgische omhelzing aan het liefdesfront verloren wij zoete woorden in bittere valkuilen. Het begin eindigde met wat nu is moedeloos aanvaarde droefenis.…

Babbelende kabbelende zee; krijsende rijzende meeuw geschater geschetter, geklater gekletter, en ik, ik stroom mee……

De ogen van het spraakwaterkind kijken angstig onder haar huid vandaan. Verborgen gedachten zoeken mededogen maar in werkelijkheid ligt zij ingetogen in badwater te woelen weggegooid van hartstocht beroofd van woorden berooid. Haar pantser van woorden waar men zich aan raakt is door haar niet bezield haar lichaam voelt naakt ook…

Ver van de vernieuwende ooievaar zweven reikhalzende zwanen in een lente-oord vol zadendragers. Zoals zeebeesten zich nestelen aan het strand vinden hoogpotigen hun plek in weidsheid van land. Lichtzinnig scheppen wij ruimte bedden ons in onder een hemel en planten nieuwe troostzaden. Roffelende specht krijsende kraai brutale…

Ik voel mij eiland op eiland vergeten beelden herschikken kinderlijke ogen opnieuw bouw ik kastelen van zand aan het water hoor gegiechel geschater meeuwengeschetter regengekletter plonsen en plenzen gekeuvel van mensen maar ik voel me eiland op eiland alleen met elementen herzie bewust mijn kinderogen naar huidige tijd in mijn volwassenheid…