Netgedichten

netgedicht (nr. 4.661):

Westerbork

Hier ging de laatste trein
vertrek Westerbork.
Waarheen?
Niemand wist het
ontgoocheld
ontluisterd
als mens
samengepakt als vee.

De bomen zagen het
maar zwegen
mensen zwegen
niemand protesteerde,
op een enkeling na,
maar die werden ook
snel tot zwijgen
gebracht.

Hier liggen duizenden
voetstappen
van doodsbange mensen.
Luister goed,
misschien hoor je het nog?
Dit, nooit meer.
Hoor je de stemmen
in de bomen?
Zwijgend gedenken wij.