Horizon
Daar ginder wenkt de horizon
zij klapt in gouden handen
het heimwee naar die einder
is onvergetelijk en groots
maar 'k ben gebonden met
onzichtbare banden.
Ze roept me elke dag
en stille stemmen in de nacht
roepen mij dwingend en duister
ik luister niet, naar hen
en wil die stem niet horen
ik hou niet van gefluister...
Maar eens, zal ik die roep
niet langer meer weerstaan
dan ga ik weg, ik weet niet waar
die einder mij dan brengt
ik ga gerust in blijdschap
en kom daar juichend aan.
Geplaatst in de categorie: emoties