Alle inzendingen over Kristalnacht

rest ons versplinterde hersenspinsels : het glashelder denken aan d n e e i g l n tijdens de Kristalnacht en postmodern opnieuw aanmekaargelijmd…

valse schaduwen tekenen deze tijd waarin sociale cohesie verandert in haat en nijd wij hebben hun bedjes gespreid maar zij dromen zich al sultan in het nieuw ottomaanse rijk er komen weer kristalnachten aan want vrijheid en naastenliefde mogen en kunnen niet bestaan staan wij nog voor onze normen en waarden of laten wij deze gesels…

er was het grijze archaïsche water, de tijd van de vreemde eend in de bijt, het ijselijk gefluister van kristalnachten. of de groeiende kracht van zachte klinkers in woordenmonden, de verlossing van de bandhond, de krijs van de uil, de moed van de muis. weg jankende verslagenen. aarzelend het juichen nu, schittering in oog.…

Naar gelang wie er over vertellen Was het niets minder dan een kristalnacht Anderen onder het mom van rellen Vinden geen aanwijzingen voor een jodenjacht Tumultueus roffelend op de grote trom Als Dante verdwaalt in een donker bos Leeft men in een wankelstaat van Sodom En Gomorra tweedrachtig van God los Getuigenissen die niet echt deugen…

ik heb de opstanden meegemaakt die voortkwamen uit de taalarmoede van de laatste twitter jeugd kristalnachten gezien van sprekende boeken die hun inhoud in stralende decors etaleerden aan de vele analfabeten geheime bijeenkomsten bijgewoond in afbladderende cultuurparadijzen waar echte schrijvers nog signeerden met handgeschreven…