Alle inzendingen over Op Paula

Paula Hagenaars…

" Maar eentje vind ik helemaal te gek: ik denk dat ik het liefste Paula Udondek.…

Een zek’re Oscar nam haar in de boot Ze zei dat ze daar echt niet wilde zijn Ze heette Paula, wilde in de trein Maar Oscar wilde haar als bedgenoot Het meisje uit de trein, haar naam was Irma Werd uit de trein gesleurd door Duitse firma…

Paula Hagenaars…

Paula Hagenaars…

90 het nieuwe 70 Mama, Paula 90 nou die geef je geen 90 in geen 90 jaar die geef je 70 ze is mijn schoonmoeder ze was 'n vakantieweekje mee met zoon Jelle, mijn man en mij naar zonnig Gran Canaria in een eigen optrekje maar ze trok er op uit alleen en met ons de paden op, de zeeën in vooruit met flinke pas, plas, plons ze liep…

Zij, mama Paula (89) is een vrouw van de sterksten dat heeft menigeen kunnen en mogen merken met stevige wortels al heel lang in de grond staat zij aan het hoofd van het familieverbond Dat wil ik (72) graag als één na de oudste symboliseren in een zilveren standaardboom met al haar kinderen groot en klein (7) en zelf een achterkleine schat…

denken, welja, maar alleen om te denken, aan wat hier wil worden herdacht, een landschap bijvoorbeeld, aan dat wij daar stonden hoog in de bergen klein en kortstondig, aan onze voeten dat tastbare uur van de aarde, dat mag maar woorden als wereld als tijd voor onze vluchtig plek van de waarheid schrijven zich weg, schrijven ons weg Voor Paula…

Uit de bundel “Wat ik zie en voel” ISBN 978-90-484-1397-3 Paula Hagenaars.…

Jasmina ik heb de betekenis van je naam opgezocht maar bloem valt in het niet bij wat ik zie, wat ik voel ik voel een stevige struik, zich ontwikkelend tot een boom met veel takken, veel schors, veel schaduw en omarmingen Jasmina ik zie zoveel rots bij jou zich als trots verinnigd in mij je oom Jan Jacob die op "Paula Familias" de oudste is…

Moeder Paula Broer, alt, en zoon Jelle Broer, tenor dragen broederlijk bij aan de muzikale vertolking van de grootse meester Johann Sebastian Bach Ik ervaar het geheel in het bijzijn van mijn schoonfamilie als zo bijzonder, zo mooi, zo echt, zo hecht!…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

Hoor mij, oh Aarde: laat mij delen in uw macht, schenk mij een vruchtbare basis, gezondheid en kracht. Hoor mij, oh Lucht: laat hoog en vrij vliegen mijn geest, sneller, helderder en scherpzinniger dan hij ooit is geweest. Hoor mij, oh Vuur: laat mijn passie ontbranden, laat warme levenslust stralen in mijn hart en uit mijn handen.…

Ze had het 'boek' bijna gesloten toen keek ze in de spiegel zag haar ´face´ en dacht "die is nog geen tachtig" en ging meevaren in de vaart der volkeren: OP FACEBOOK!…

Als je geliefde gestorven is dood en begraven is ‘Dan is hij niet meer jarig’ Geen jaartje meer ouder wat valt er nog te vieren? Zijn eerste verjaardag na zijn overlijden, heengaan voedt en voelt vooral het verdriet het gemis, dat hij er niet meer is “Maar je bent pas echt dood als ze niet meer aan je denken” Hem niet meer herdenken…

Bladzijde 1 werd opengeslagen. En mijn leven begon op die dag. Voor mij nog vele dagen. Bladzijden als helder licht. En vele jaren in het vooruitzicht. Tot op die dag dat ik 1 zwarte zag. In het derde hoofdstuk. Op pagina 26 ging mijn leven stuk. Een ziekte bezocht mijn lichaam. En liet mij nooit meer gaan. Ik was maar tot hoofdstuk vier…

Deze held vol goede daad Zag een mens in slechte staat Een redder in de nood Die zijn leven gaf aan den dood In memoriam: De man die 30 september een vrouw probeerde te redden van zelfmoord, maar zelf gegrepen werd door een trein en overleed.…

Droog je tranen. Geef mij je lach. Laat me een weg banen, voor de dood die wacht. Laat je armen zakken. Ik moet nu gaan. Je mag mij niet vastpakken. Ik moet dit doorstaan. Ga hier vandaan. En pak je leven op. God zal je bijstaan, wanneer mijn leven stopt.…

Je ogen zijn dicht En je ligt maar Je ziet geen licht Dat is toch raar? Het lijkt op slapen Maar dat is het niet Moet je zolang uitslapen, of weet je het zelf niet? Je bent een comapatiënt Ik vind het raar Ik raak er nooit aan gewend Je leek zo onkwetsbaar Ik begin te schreeuwen Maar je hoort me niet Je kunt niet terugschreeuwen…

Schilderen is kleuren geven en talent tonen. Hemelse gevoelens door God in liefde gegeven. Spreken met kleuren een aardse beeldspraak. Meer dan een plaatje in vrolijkheid of treuren. Een hemel op deze aarde. Kleuren gaan leven. Liefde aan de wand een gekleurde meerwaarde.…

Niet kunnen praten, en toch iets zeggen. Door een boodschap, iets willen uitleggen. Niet ziek zijn, en toch ziekelijk voelen. Door medicijnen, je gevoel verkoelen. Niet gedood willen worden, en toch jezelf vermoord. Een roep om aandacht, die te laat werd gehoord.…

Angst is in mij gevaren. Benauwde gevoelens, en een kloppend hart, wat niet meer kan bedaren. De tijd is gekomen, voor een ontmoeting, met de waarheid. Waaraan niet is te ontkomen. Zijn heilige voetstappen, in deze angstige tijd. Oorlogen en ziektes, kenmerkend voor de eindtijd. Wanneer komt die dag, dat mijn hart stil zal staan?…

Op een vroege stille morgen In het licht van de maan Dansen op de vloeren Met visioenen van een land In het tranendal Een stevige omhelzing Zweverige stappen Een draaiende zwing Denkend aan het geluk Op de dans der liefde Een aards plekje Onder de maan Intieme gevoelens In een flitsende wals Onoplosbaar heimwee Door deze dans…

In het gulle mooi zand Bij de zoute zilte zee Sta ik aan de waterkant Waaiend met de wind mee Turend door de duinen Naar een robbengevecht Die hun geluid rondbazuinen Zie dit schouwspel is levensecht Waddenhoppend vervolg ik mijn weg Langs de vloedstroom En de geurende algendreg Zie ik in de verte mijn droom Een land vol met voedselrijkdom…

Ik ben altijd bang als ze naar me kijken. Dan voel ik die drang om weg te kijken. Mijn handen zweten en mijn vingers trillen. Het is gewoon bezeten hoe ik sta te rillen. Altijd maar alleen. Eerst vergelijken, en dan weer meteen mensen ontwijken. Door ieder mens komt angst tot leven. Dat is mijn leven. Maar niet mijn wens.…

Wie zit daar aan de andere kant? Heb je daarmee een liefdesband? Verliefd zijn op een onbekende, daarmee begint de ellende. Praten via een toetsenbord. Dan heb je geen woorden tekort. Leugens neem je aan voor waarheid, en zo kom je in de narigheid. Een verboden geheime afspraak, is helemaal niet in de haak. Ken je hem werkelijk zo goed…

Een nummer anders niets. Of is het toch nog iets? Vechten om een kind, iets wat ik vreselijk vind. Om een baby was het te doen. Hoe konden ze dat nou doen? Baby 81 waarom jij? Ben je een lot uit een loterij? Sterker is de waarheid. Dan gaat het om... de eerlijkheid. De DNA-test geeft het feit. Urgent... ondanks deze droevigheid. Een…

De brede weg, lijkt zo vreugdevol. Je bent op de heenweg. Maar een weg terug is er niet. Een keuze die je maakt. Jij helemaal alleen. Kies je dan volmaakt, de juiste weg? De smalle weg, lijkt zo smartelijk. Je bent op de heenweg. Maar een weg terug is er niet. Een keuze die je maakt. Jij helemaal alleen. Kies je dan volmaakt,…

Daar zie ik oorlogen. En verschrikkingen voor ogen. Maar in de verte zie ik de vredesvlag. Dat geeft mij hoop op een betere dag. Daar zie ik een lichaam verteren, dat vol zit met vieze zweren. Maar mijn hoop op goede medicijnen, doet mijn twijfel verdwijnen. Daar zie ik mezelf in verdriet, om wat ik ben, en dat is niets. Toch heb ik mezelf…

Je wist mij te raken Met een pijnlijk gebaar Je wist mijn hart te kraken Ja juist die ene gevoelige snaar Geen hand of een zoen Nee enkel twee woorden Een afscheidsgroet Die mij toebehoorde Jouw scherpe woorden Blijven altijd bitter klinken Maar die ene afscheidsgroet Geeft mijn wankele hoop moed…