Alle inzendingen over Schipper

Niet elke dag Heer ben ik schipper naast U de psalm van zondag dreunt nog na haast U om mij te helpen ja haast U een zware vracht kunnen wij wel aan maar niet de last van dit onzekere bestaan geef ons de moed te zingen ook tegen de stroom in van zegeningen één voor één U mag de vlag zijn die onze lading dekt ja U alleen de…

Men overschreed de lastengrenzen, schoon de schipper zulks verbood. Zo kwam het, dat ze alle honderd (want de schipper telt niet mee) van deze boot zijn afgedonderd. Gewaarschuwd telt een mens voor twee.…

Ik schipper tussen de ruzies van pap en mam -- Zelf ben ik er niet.…

Speels licht laten we overvaren Als een voetveer keer op keer Eenmaal schipper schipper andermaal Van oever naar wal en terug Aanleg zo kortstondig Zoveel meer en anders dan een brug Valt dit te verklaren: De terugkeer,dagelijks, van het licht?…

de volle zeilen bol van zilten bries de lippen zout en zongebeten is hij alleen nog vastberadenheid de blik blijft strak gehecht aan verre horizon hij heeft de tijd getemd glijden de golven weg onder zijn voeten en winden wijken terug voor zijn gelouterde gelaat hij is een god totdat hij klein en koud de haven binnengaat…

roodkoper is de reling gepoetst door hem en haar ik schipper maar kombuis in warme knusheid die toch met koude stilte strijdt want ieder heeft een eigen zeil gehesen nog spinakel ik voorop maar voel gedonder bij het reven niemand heeft meer iets te geven heb ze afgemeerd aan lager wal het geflikflooi begon in het vooronder al…

Het valt niet mee te schipperen op het schip dat familie heet Misschien is het goed om even het schip te ver- laten…

De bange schipper vaart zijn boot Op zijn kleine houten poot Steeds iets dichter naar de dood: 'Aan de levenden gegeven Om niet eindeloos te beven Valt de dood ons toch wat zwaar Naar het ernstige verheven Nog belangrijker dan leven Want met de dood is alles klaar Alles wat we voelen konden Heeft ons aan onszelf verbonden En daarmee…

als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…

schipperend tussen beemd en boot schrapend aan de kade roeiend met riemen die ik niet had laat ik los…

ze telt de bliksems haar wolken breken ze vraagt: schipper mag ik overvaren en het meer wordt een blaasjestapijt er is geen boot nooit is er een boot…

Een Schiedamse schipper met kater schrijft ware historie voor later in nachtelijk tij slaapwandelde hij in de haven over het water…

Er was eens een schipper uit Dordrecht die nam zijn vrouw op de voorplecht. Ze viel overboord, schreeuwde "brand!" en ook "moord!" Nu staat hij terecht, en terecht!…

Het angstige kind dat in ons woont, vermomd als schipper, moet ik overvaren? Wat gaat mee? Het lied van de overkant, het zingende kind het meisje, de moeder, de bejaarde? Schipper moet mij overvaren.…

als een stroom die niet in te dammen valt, noch na te bootsen ik schipper tussen jou en mij in het vat van onze liefde opdat ik niet verdrink…

Er was eens een schipper uit Stavoren hij kreeg dagelijks de wind van voren maanden alleen op zee het zat 'm niet altijd mee liet ook graag 'n wind van achteren horen…

Ook de grotere vis lijkt nu gevangen In de netten van het winstbejag En hijst de schipper een andere vlag Zijn koers bepaald door de belangen Worstelt men, hoe komt men boven? De winst vergroten, matroos beroven?…

Roept Schipper Rita trots Ik vaar op ramkoers Maar wel recht door zee Krijgt met een greep uit haar Oneliners-arsenaal Een hele ark Goedgelovigen mee…

Je denkt er kan vandaag niet veel meer bij De opkomst bij verkiezingen blijft dalen En Schippers gaat maar door haar gram te halen En op een foto zag ik Jos van Reij Maar dat bleek al met al het ergste nie Wat heeft het nog voor zin zonder K3 !…

Ik ben een vreemdeling op deze aarde. Mijn leven is in 's werelds ogen niet veel waard. Ik ben gelovig, maar door velen niet begrepen. En ik word soms bespot en gehaat om mijn christenzijn. Maar toch klinkt een lied in mijn hart. Op mijn gezicht straalt blijdschap, omdat ik Hem verwacht. Er wordt tegenwoordig gesproken over discriminatie.…

Een kans is wat ik heb gekregen Een laatste kans dat wel Deze kans daar zat ik om verlegen Nu kan ik beginnen met het spel De kans is hier hij is niet groot Maar hij is wel aanwezig Onze liefde is nog niet dood We zijn nog wel even bezig Ook al is de kans dan heel erg klein Een kans van 1 op 10 miljoen Er is een kans en dat is fijn Met…

Als de baren u vervaren, Op de onstuime zee, Laat de hoop uw geest bedaren, Op een stille ree; Schoon de noodstorm u onthutst, Elders rust. Pelgrim, door de dorre zanden, Van dees rampwoestijn! Laat de dorst uw keel verbranden, Doet de tocht u pijn,- Eéns wordt al uw leed gesust, Elders rust. Ja, het leven is doorweven,…

Hoe de laster smaal', En door vuige taal, Deugd haar kroon bezwalke, - 't Schendend lipvenijn, Schoon het de aard' verschalke, God verblindt geen schijn! Zie, de nevel zwicht, Voor het zonnelicht, Dat de waarheid bloot leit; En de pest der aard', Staat, in al zijn snoodheid, Naakt geopenbaard. Wat zijn helse tocht, Gruwlijks samenwrocht…

Daar ligt hij op de baar, Ach, nog geen negen jaar! En de afgeleefde staf Geleidt de jeugd naar 't graf. O God! hoed mij voor 't kwaad, Dat ik Uw' duistre raad Niet morrende bedil! Geslagen hart, zwijg stil! Wat zeg ik, stil? - o neen! Hoe ik zijn dood beween', Hier, bij dit zielloos stof, Breng ik d' Alwijze lof:…

Wanneer je je alleen voelt Huilend in slaap valt Nachten door je bed heen woelt En denkt dat je alles hebt verknald Dan is het de kunst om op te staan En sterk te zijn voor degene om je heen Om er weer voor te gaan En houden we ons samen op de been Maar ook als het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand…

Wanneer je je alleen voelt Huilend in slaap valt Nachten door je bed heen woelt En denkt dat je alles hebt verknald Dan is het de kunst om op te staan En sterk te zijn voor degene om je heen Om er weer voor te gaan En houden we ons samen op de been Maar ook als het even niet gaat Een klein stukje van je zwakte toont Kijk dan naar iemand…

Een nachtwake is het leven, De wieg grenst aan het graf; Wij jagen en wij streven, Door de aardse disteldreven, Als brak het nimmer af! Een nachtwake is het leven, Roemzuchtig oorlogsheld! Hoe hoog in macht verheven, Het is de dood om ’t even, Ras ligt ook gij geveld! Een nachtwake is het leven, Moed, lijdende onschuld! moed, Waartoe…

Met diep ontroerd gemoed Wijde ik uw graf mijn groet, Te vroeg ontslapen zanger! Gij, Staring! de aarde ontrukt... Waar is de plaatsvervanger, Die uwe voetstap drukt? Treur, achtbre Wildenborch! Uw bloei was al zijn zorg; Hij gaf u vreugd en leven; - Uw heldre zon zeeg neer; 't Is somber in uw dreven... Uw landheer is niet meer…

De Eerste Kamer liet weer van zich horen, Bij de behandeling van Schippers’ wet, Want drie politici vertikten het En toonden zich de ware senatoren. En nu is heel het kabinet nerveus, Maar zij beroepen zich op ‘vrije keus’.…

De opdracht die aan Schippers was gegeven, Bleef zonder resultaat, zij gaf hem door En stelde iemand met ervaring voor: Tjeenk Willink? Joh! was die dan nog in leven? Mislukt dit en heeft híj zelfs niet de gave, Dan vraagt hij vast om Drees maar op te graven.…