Alle inzendingen over Ter Mors

Dat al die podia oranje kleuren Maakt schaatssport slechts voor niet-Hollanders saai Want heerlijk toch, Ter Mors zo glad beduusd Dat zij de 1500 won van Wüst…

Mors In Thialf weer eens won Dé schaatsmoeder was Atje Keulen-Deelstra In 't verlêen En ook Van Gennip Was de grootste Toen zij alles kon Maar al met al De móeder aller Schaatsters is Ireen Nu hebben wij Twee IJsprinsesjes Femke en Leerdam…

U wilt de Moor ter wille wezen Ze kunnen nu gewoon van rechts gaan lezen…

vastgelegd de brede hoofdingang de oude zerken gerestaureerd Of verlaten en verweerd de kapel gewijd aan Jezus lijden achter een gesloten traliehek zijn bloemen voor het kruis gezet het gazon dor en bruin de zieke zomerblaren uitgespreid als een vroeg herfsttapijt de reuze lindebomen met knoestige schors buigen meewarig over al dat mors…

een tuin van stenen verzameld door eeuwen gevangen in ijs…

Een mega vrouw koop je nooit Met geen geld ter wereld Halfnaakte - dames - zo botox geïndoctrineerd Armoe troef Ware Valentijners ik tel ze net niet op één hand Less is more Taalkundig onderlegden Enkelingen die nog weet hebben van de unieke klassieker Ik doe wat binnen mijn vermogen ligt maar ..... wat een angst ...…

De begraafplaats stilt mijn rouw, het leven een enkele reis. Een vagevuur verlicht de bedorven zonde, jouw hel een paradijs. Het meest triest? jouw vertrek doet me niets. Jouw goddelijk kadaver verwens ik, en ik sla de doodskist dicht.…

De morse, compleet en terecht, zolang ik voor haar vecht.…

mijn gedachten teer naakt ontkleed breekbaar in behoedzame onschuld waarin mijn moedertaal ligt geborgen ongrijpbaar stort het de woorden in ongebreidelde poëzie ontknopend uit de slapen van mijn denken ontvouwend, ontwikkelend uit mijn hand tastend en gissend zichtbaar op het papier…

jouw schoonheid, sierlijk ontleend aan de broze teerheid van bloesem ontwakend in tijd van het uur van puur pogend te blinken in het spoor van elegantie schoonheid wat simpel speelt op de achtergrond in de transparantie van zachtheid bespeeld met jouw deinende ogen in een lichtval van begeerd geluk, reikend over de horizon…

Hij bloeit weer wit en teer en dat al voor de tweede keer vijf september jarig ben je en ik zie je bloeien wit en teer als een rododendron weer…

Geluk is zo teer houdt het daarom stevig vast zolang het nog mag.…

koninginnedag het portret van de prinses siert tweedehands kop moren meer moren wel met twee woorden spreken normen en waarden de donder rolt - en het regent ook binnen uit alle klieren de zwijger verliest vierhonderd jaar later - pas van de prater een witte anjer een zelfoverwinning - in een kopje water…

Of andersom daar hoor je wel eens wat over en dan moet ik altijd denken aan Van Morrison die zingt How can you know somebody else if it takes more than a lifetime just to get to know yourself hoe hij dat weet - more than a lifetime - is me een raadsel maar lekker klinkt het wel.…

bottende twijgen de bonte tjiftjaf tjilpt no more illusions de fiscus viel vroeg dit jaar…

regen tikt als morse op het raam hoe geconcentreerd ik ook luister ontcijferen kan ik het niet is het een boodschap van boven wil je hem dan zeggen dat ik hem ongelofelijk mis…

een rijker ingezetene van onze hof van Holland zal zeggen "mijn entreepas van de villa verde veda" een chique de friemel weduwe "de code van de ophaalbrug van mijn château prima de luxe" Ach lieve heer, ieder het zijne mors aequat immers omnia dood of de gladiolen, maar ook ik neem voor de zekerheid mijn have en mijn goed in…

In de stad Amsterdam waar alles kan seks, drugs , rock en roll, and more mag dit niet, nooit niet, never more!…

Men gaat dit klaren met onkreukbaren als Roger Moore en Sean Connery.…

Toch deed hij zijn ding met 'Just one more thing !', waarna de schuldige moest knielen.…

Lief, ik mors de tijd al de hele dag en het regent maar. Ik heb vuilniszakken met een koordje handig ingebouwd. Ik wacht aan het raam je weet wel, dan zet ik ze buiten. Alledrie.…

vandaag of morgen veel te laat en ook te vroeg less is more think big live small be happy twee is beter dan een drie is ook leuk vijf het toppunt…

Eventjes weggeweest Moorse paleizenpracht Flink kathedraaltje ook Plus Parasol Zelfs nog gefietst langs de Guadalquivir-rivier Wel lekker warm met die Zon op je bol…

ik was nog groen en jij geweest kom maar zei je waar blijf je wees niet bang het werd veel heel erg veel je hielp geen handje ik heb me vergist zei je en ik lachte verlegen en fluisterde You deserved more…

Engeland druppelt het dagelijks door: zeg ik, en zij komt nader more and more perhaps it’s cool under the skybox wij lachen hier en daar wat heen en weer dat Cornwall een tikkel subtropisch is in het Lake District waait de wind er meer Zeeland zonder palmen is groot gemis de Friese taal sounds English, keer op keer ze gnuift: I was there…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar missen de sleutel…

Voor Gary Moore hij was de schilder van zijn dagboek elke dag heeft hij geverfd maar hij schilderde met noten omdat muziek toch nooit bederft doopte zijn gitaar in liefde en met dagelijks een grote haal schilderde hij de wereld een stukje leuker voor ons allemaal…

Ons mors ons tyd als suiker uit die pot die liefde is als Bengaals vuur geen water kannie blus ons droom van die paradys en verlies ons self om elkaar te kun vinden dus dans lief dans want morgen, morgen is alles voorby…

Zo weinig als men wijn uit netelen kan drukken Zo weinig als de moor* kan bleken zijne huid, Zo weinig als de los* zijn vlekken wissen uit, Zo weinig als men mag* van dorens vijgen plukken, Zo weinig als een steen zich rechten* kan of bukken, Zo weinig als een trom vanzelf slaan geluid, Zo weinig zonder vocht opschieten kan het kruid, Zo weinig…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar hebben geen sleutel, en waarheid woont waar wij net waren.…