Overdag een bengel
groen als het gras
toont alleen zijn stengel
denkend dat het onkruid was.
Terwijl de anderen sluiten
kent hij geen pardon
laat alles naar buiten
als ware het een levende lampion.…
in de morgenzon
strijkt nu neer op een hoog blad
van de teunisbloem
de grootste zonaanbidder
onder de vlinders
en mijn lievelingskapel:
het bont zandoogje…
dwingt mij af en toe een oogje toe te knijpen
maar statige koningskaarsen weten mij tijdens
mijn zoektocht naar het vurig slangenkruid
feilloos langs de alom aanwezige duindoorn
te leiden
zonder daarbij te worden afgeleid door de
lonkende en zwaar geparfumeerde duinrozen
die het tot nu toe moesten doen met een
hier en daar verspreide teunisbloem…
De milde nacht geurt
het verlaten veld toont
zijn korte ontluiking
gewekte teunisbloemen
gaan langzaam open
verlangen naar al wat
door het duister waart
naderbij zweeft en verdwijnt
in hun wijde kelken
dalen sterrenstralen neer
als zachte degenstoten
treffen diep _ bezingen
het gewone gebeuren
zich toe te vertrouwen
aan welbekend…
nog twee witjes
de zomer uit
In het oog springend
dat omkrullen afvallen -
onontkoombaar
Je betaalt je scheel
voor zicht op zee en de zit
op stroef steigerhout
Schokkende koersen:
jaren ondermaatse vis
en noedelsoep
De armpjes omhoog
hangt de grote kruisspin
in het eigen web
Een babyslakje
slijmt zich traag een weg
naar de teunisbloem…
vandaag schallen hoorns
zal koper blinken in de zon
velden worden ontruimt
teunisbloem en duindoorn
een tafel dekken van verval
de zee heeft zich geschikt
wat minder zand te nemen
ik ben slechts een waarnemer
muziek door hen geschreven
kruipt in alle holen en gaten
geen partituur is voorhanden
maar ligt voorpoten geschikt
vandaag…
GSM’s
vervuild winterkoninkjes wantrouwen
luidruchtig doezelende katten
zwaluwen geven op hoog niveau
een voorstelling grijsblauwe lucht
als décor merels hamsteren
rijpe krenten houtduiven ploffen
lomp in dezelfde struik kijken niet
begrijpend als ik hen geïrriteerd
sommeer te verdwijnen en steeds
die kraaien contrasterend met
teunisbloem…
De roodgloeiende boom
de morgenzon groetend
een vogel zittend midden
op www.vliegles.nl
een vogel aan de overkant
hem bekijkend
witte hagelkorrels op bruin platanenblad
wat dochter zou fotograferen
drie nog bloeiende Teunisbloemen
tegen een paaltje,
de zon kwam ik tegen,
hield hand boven mijn ogen
want glad, liep dan stram
de…
stillekes valt de avond als ik
door het duin naar het schor
wandel, het lamsorenveld ligt
in paarse gloed aan de voet
van een groep oude begroeide duinen
postelein,teunisbloem en klauwier
markeren de overgang naar
vochtig terrein, hier en daar
staan plekken zeekraal, jonge
konijntjes schieten voorbij
waar zou hij zich ophouden, is
het…