Alle inzendingen over Van Ostaijen

CIRCUS voor Paul van Ostaijen ter nagedachtenis PISTES als CIRKELS van de getemde taal waar KAPITAAL & minuscuul als acrobaten over trapezes gaan maar waar ook publieke ogen GADESLAAN…

( voor Paul van Ostaijen ) Gol- go- tha ver- school zich diep in hem liefde aan zie…

(Met knipoog naar ‘Marc groet ’s morgens de dingen’ Paul van Ostaijen) Dag ventje met de fiets ploem ploem, met pet noch pijp dus doodgewoon weer koffie morsend, weer met phone. Een goeie daa-ag vaas en bloem. Dag tafel, stoel en Haagse vijver. Een visselijn teemt: zittenblijver!…

wel een gedicht voorbijdrijven of misschien een man, een kano het gezicht dat ik gebouwd had uit de rotsen van een rivier ik keerde woorden om, strooide letters in het wiegelend licht, ging naar zee om te verdrinken in een dichters droom de man verdween, de kano ook geïnspireerd op het gedicht ‘ Melopee ‘ van Paul van Ostaijen…

Zou de Joodse voorzanger zich draaien In zijn verre massagraf misschien Als hij nu zijn bedehuis kon zien: Handen die verwoed in schaaltjes graaien Rode sterren die de boel verfraaien Kaarsen, zielencake van Halloween Wijn waarvan ook ik mij graag bedien (Net als indertijd Paul van Ostaijen) ‘k Huiver in de opgeknapte Sjoel Op een zondagmiddag…

Slauerhoff van Elsschot Gorter P. de Genestet Gezelle Engelman en Annie Schmidt Van Maerlandt Beatrijs en Hadewijch Vasalis Achterberg Paul van Ostaijen Martinus Nijhoff en 'vergeet mij niet!…

In de verte, ver van 't westen Achter Donau, Oder, Neisze Over bossen, bergen, weiden Aan Europa's buitengrenzen Dreunen kruisraketgranaten Van Kozakken en Tartaren In de verte, richting oosten Midden in 't begeerde goud Der Oekraïense tarwezee En 't winters oekraïnewoud Dansen duizenden met Sturm Und Drang door sneeuwbedekte steppen…

Rozegeel en rozerood als gij ziet dat zo de wolken zijn aan de westerkim grijsgrauw paarsgrauw zó gij d'avend voelt aan d'oosterkim aan de westerkim als een gestrande boot aan d'oosterkim als een gordijn van uw kantoor niet als een kanten gordijn van uw salon maar als een vuile store op uw kantoor neem dan uw voorhoofd in de linkerhand…

Op een vrije dag het gordijn openschuiven: dag vogel, dag wind!…

Kristalwegen schept de volle maan in vorstnacht In donkerte drijven straten wiggen van harde klaarten hoeken scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht Maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos Begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is…

Een oud man in de straat zijn klein verhaal aan de oude vrouw het is niets het klinkt als een ijl treurspel zijn stem is wit zij gelijkt een mes dat zo lang werd aangewet tot het staal dun werd Gelijk een voorwerp buiten hem hangt deze stem boven de lange zwarte jas De oude magere man in zijn zwarte jas gelijkt een zwarte plant Ziet gij dit…

I. Profeet van Pâturages en zuiderzonminnaar, maar meer dan dit: diepbewogen dichter die de zware dingen van buiten licht schiep, herschiep als de kompleet blauwe lucht, - herder die het onvruchtbare gebeuren van buiten, naar het grote centrum dreef, de oasis, de keure van frisheid... In ons zelve hebben wij de Jordaan; allen die nog Godsvreemd…

Een vrouw die, een heideheuvel afdalend, kleine, paarse heidebloemen strooit over het hoofd van de welbeminde en lacht, zó zijt gij tot mij gekomen zomerlik reëel, sterke ziel van buiten, geworden tot mijn ziel; kracht, die weer buitenwaarts gaat.…

Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem ploem ploem dag stoel naast de tafel dag brood op de tafel dag visserke-vis met de pijp en dag visserke-vis met de pet pet en pijp van het visserke-vis goeiendag DAA-AAG VIS dag lieve vis dag klein visselijn mijn…

Slaap als een reus slaap als een roos slaap als een reus van een roos reuzeke rozeke zoetekoeksdozeke doe de deur dicht van de doos Ik slaap…

Daar gaat mijn nieuwe liefde waar noordwaarts der stad de straten saamlopen op dokken, stroom, kanalen en stapelhuizen en zich weer in eindeloze dokken splitsen en verbreden, 't land in. Alles is nieuw nu, door deze zomer; de onbekende straten dragen namen van rivieren en van landen, ook van steden; alles is zó tastbaar wezenlik, spijts het…

Ogen wentelen lichten lichten laaien landen in de verte brandt een vuur mij vlamt een gloed mij en stil trilt het onbekende sterrewachten wachten mij dat ik reize Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte…

Als je van het meisje van Milwaukee houdt van het meisje houdt van het meisje van Milwaukee houdt - van de nacht vallen de sterren veel en blijven aan de huizen hangen Batschari Zigaretten Batschari Zigaretten Sarotti ist so süsz ---------- und schön - Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford schaak ze in een ford…

De zeeman hij hoort de stem der Loreley* hij ziet op zijn horloge en springt het water in - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - * De Loreley is een enigszins vooruitstekende rots in de Rijn, in het mooiste (Mittelrhein)gedeelte tussen Koblenz en Bingen, nabij de stad Sankt Goarshausen. De…

Rodica en Dodica waren aan elkaar gebonden zo heeft de vroedvrouw ze gevonden Rodica en Dodica de ooievaar speelt trekharmonika Op de trekharmonika schilderde de schilder Rodica en Dodica Rodica was net zo groot als Dodica op die trekharmonika Op de trekharmonika speelt het liedje van Rodica en Dodica Dodica had een vrijer en Rodica had…

Nu is van Kalifornisch goud de tijd; De sterrevende zon vergaart Haar krachten voor een verre vaart, De laatste van die dag ter aardewaart. Daar heeft de zon een laatste maal Haar stervensweeë gouden praal Verzameld in een glazen tremportaal.…

Hip Hip Hoe Hoe Hoe Sienjaal! Knallende voeten Paarswitte lijnen en roodzwarte Herauten Duikt de bal op Sliert een waaier van zand Losbrekend patos Witte wegen: lijnen van spelend licht Ritmus van de alomvattende wellust Lopen lopen Slechts met het ene doel Half back en center Bots…

Wanneer zal dan die heimelike pijn, die niemand weet of weten zal, ten einde zijn? Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied, en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet? En wanneer zullen beter sterkre handen m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen, als ik, 's avonds, van verlangen moe, alvorens slapen gaan, wel doe. (Dan…

Tulpebollen bolle tulpen tulpetuilen rozetuilen boererozen boerwangen boerelongen boerelongen ballen wangen wangen ballen bekkens ballen bolle bekkens bugel en basson-o hop! wie heeft er de kleine bugel gezien wie heeft er de grote bugel gezien en wie Gaston met zijne basson Marie-Katelijne Marie-Katerien want dit is geen pavane of geen…

Warme walmstal de heer privaatdocent K. in de zomerfriste uit Breslau probeert of hij bij middel van een convergerend glas zijn sigaar Uebersee Bismarck kan aansteken Op 2 meter van de bergtop verwijderd valt zijn hoge hoed in de afgrond een waardevol kledingstuk voor een privaatdocent onmisbaar wat de heer K. begrijpt hij probeert te vatten…

Voor Gaston Burssens Onder de maan schuift de lange rivier Over de lange rivier schuift moede de maan Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee Langs het hoogriet langs de laagwei schuift de kano naar zee schuift met de schuivende maan de kano naar zee Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man Waarom…

Meenge mooie meid heeft door de domme, lange nacht, naar het naakte bijzijn van de minnaar smartelik getracht, zij heeft in de grote leegte van haar wit bed, de peluw gekust, als wilde ze zijn matte hoofd in rust gesust. Haar hoofd was ongerust te midden van de wilde harengeur, haar armen grepen, bang begeren, om 't onzekere genot dat zich…

De chimpansee doet niet mee Waarom doet de chimpansee niet mee De chimpansee is ziek van de zee Er gaat zoveel water in de zee meent de chimpansee…

Zij die voor mij kwamen en dichters waren, Zij hebben hun droefenis, in de Herfst, uitgesproken En éénheid gevoeld tussen hun gebroken Leven, met het vaarwel aan de drommen hunner dromen, En het sterven der zonneblaren aan de dorre bomen. Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij, Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de…

aan P.B. Bayens Heel licht is het geluk: niet saam te dringen. Een woord is nooit zo licht als 't wel behoort; vleugels die wijd opengespreid zijn, trillen in de lucht, maar afstandsloos van de huizen, waaieren open, in breder vlucht en verdwijnen zonder spoor. Maar het geluk blijft daar aanwezig, al is geen spoor ook merkbaar. Geluk…